416
Voorzitter, leden van de raad. Deze begroting is de laatste in deze coalitieperiode. Dan krijgt de SP
toch de neiging om niet alleen vooruit te kijken maar ook terug naar de afgelopen jaren.
Maar laat ik beginnen met een compliment. Deze begroting is helderder, duidelijker en beter
leesbaar, beter samen gesteld dan de vorige begrotingen. We hebben daar echt een goede slag
vooruit gemaakt en met dank natuurlijk aan de samenstellers van die begroting.
Wij zijn nu een half uur met de begroting bezig. We zullen nog wel een aantal uren, al dan niet in
debat, ermee bezig zijn, om daarna bij de stemmingen, die ongeveer 20 minuten duren, er achter
te komen dat er niets, of slechts ver achter de komma, iets veranderd is. Dan denk ik toch ook:
denk eens aan efficiëntie. Deze begroting is de financiële vertaling van de kadernota en die komt
uiteraard weer van het coalitieakkoord. Staan de financiën er goed voor en heeft het beleid een
oplossing geboden? De SP gelooft daar niet in.
De begroting is inderdaad rond. Maar dat betekent wel dat een groot gedeelte, zo niet bijna alles,
van de reserve geblokkeerd is voor risico's. En de financiële vooruitzichten zijn gewoon somber. De
financiën van het grondbeleid beginnen steeds meer op een kasplantje te lijken. En er liggen fraaie
plannen voor de toekomst maar daar is nauwelijks geld voor. Over het meerjarenperspectief
zeggen we niets. Als het net zo gaat als de gewenste waarde van het weerstandsvermogen van het
grondbedrijf, dan zien we dat elk jaar weer een of twee jaar opschuiven. En dan zitten we nu
midden in een crisis.
Ja, we zijn weer net zo ver als duizend jaar geleden. Toen hadden we roofridders die inpikten wat
ze'konden gebruiken. De rest van de bevolking moest het maar uitzoeken en probeerde te
overleven. En de graaf en de hertog zaten maar een beetje te klungelen aan de zijlijn en grepen
niet echt in. En nu hebben we managers, al dan niet van een bank, die uitstekend voor zichzelf
zorgen. De rest van de bevolking moet het maar zien te overleven en de overheid komt niet verder
dan halve maatregelen die weinig oplossen. Het is dan maar wat u vooruitgang noemt.
En dan het beleid. Ondanks dat er in de afgelopen jaren financiële meevallers waren, zijn een
aantal zaken structureel niet opgelost. De wachtlijsten van betaalbare woningen zijn in vier jaar
gestegen van 5000 naar ruim 8000 woningzoekenden. En als de SP om zich heen kijkt, dan wordt
er nog driftig gesloopt in de betaalbare woningvoorraad. Een ding is zeker, wat er ergens in de
toekomst terug gebouwd gaat worden, wordt duurder. En dan maakt het eigenlijk ook niet meer uit
of je praat over starters, studenten, kunstenaars of senioren. De visies zijn er, maar waar blijven
de woningen? Toekomst, verre toekomst? Ik weet het niet. Maar voorlopig schiet het niet op.
De culturele instellingen voor de gewone burger, de bibliotheek, noem ze maar op, kampen al
jaren met een tekort. En de oplossing van deze coalitie is het probleem neerleggen bij de volgende.
Datzelfde geldt eigenlijk ook voor een groot aantal problemen bij de amateursport. En ondertussen
gaat deze coalitie weer door met het volgende statusproject, de topsporthal. Alsof de gewone
burger daar op zit te wachten! En lopen die statusprojecten nou wel?
We hebben vorige week het verhaal over de Bavelse Berg gehoord. We zien de ene vertraging na
de andere. En dan zeg ik: de weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens. Of moet ik
tegenwoordig zeggen: met fraaie convenanten, die maar half of niet gehaald worden?
Deze coalitie wil niet over haar graf heen regeren. Dat zegt zij tenminste. Er zijn weer jarenlang
visies en nota's geschreven. Hoe valt dat te rijmen met de tekst in de begroting: het toekomstig
beleid is al klaar. Want die plannen moeten wel in de periode 2010-2014 uitgevoerd worden. En is
er geld voor die plannen? Ik heb van collega's al gehoord wat er voor bezuinigingen, van rijkswege
of anderszins, op ons af komen. Nee, het lijkt er volgens ons veel meer op dat een groot aantal
problemen, zo niet alle, weer doorgeschoven worden naar de volgende bestuursperiode. Dat is
natuurlijk ook een vorm van beleid. Maar wij hebben daar geen goed woord voor over. Ja dan krijg
ik toch wel eens de neiging om te zeggen wat ik aan boord zeg: jongens je moeder werkt hier niet,
ruim zelf je rommel op. En ik vraag aan deze coalitie: hou nou eens op met alle plannen voor je uit
te schuiven en weer een visie of een nota te schrijven die de volgende coalitie mag uitvoeren.
Tenslotte voorzitter, heeft de SP een motie. Die heeft betrekking op de Thoornseweg. De motie op
zich is vrij simpel. Waar gaat het om? De bewoners van Wolfslaar zitten daar niet te wachten op
die bussluis. Die bussluis kost een hoop geld. Die bewoners van Wolfslaar maken zich wel ernstig
zorgen over de onveiligheid op de Thoornseweg, waar noch een fietspad, noch een voetpad is en
waar wel bijna al het verkeer overheen moet. In onze motie vragen we om die bussluis, waar in
feite nauwelijks iemand op zit te wachten, te schrappen en dat geld te gebruiken voor dat voetpad
en dat fietspad.
DE VOORZITTER:
Verzoekt het college, de Thoornseweg op zo kort mogelijke termijn aan te passen, zodat ook
voetgangers en langzaam verkeer veilig gebruik kunnen maken van deze weg. Door de bussluis
niet door te laten gaan, zouden de kosten daaraan verbonden, gebruikt kunnen worden voor de
financiering van de verbeteringen van de Thoornseweg.
Maakt deel uit van de beraadslagingen. En dat is nummer 1.
