813
Alle partijen, ook de coalitiepartijen, buitelen over elkaar heen met voorstellen om dit rampzalige
plan aan te passen. Er zijn maar liefst 10 moties en 2 amendementen aangekondigd. Dat zegt
natuurlijk niks want vorige week bespraken we de koopzondagen en toen hadden we ook 5
aangekondigde moties van het CDA en die hadden genoeg aan een halfslachtige toezegging van de
wethouder over een evaluatie. Dus het is de vraag hoeveel moties er nu ingediendI gaan worden
Met of zonder al die aangekondigde moties en amendementen, blijft het, wat ons betreft, ook met
die aanpassingen een ramp voor de mensen die het betreft. Er wordt nog steeds een miljoen bij
hen weg gehaald. Bij het voorstel wat er ligt, krijg je als minima drie klappen in je gezicht en me
de voorgestelde wijzigingen zijn het nog twee klappen en mag je zelf kiezen op welke wang je die
wil hebben. Dat zien wij niet als verbetering.
En die bezuiniging van een miljoen die komt er natuurlijk ook helemaal niet. Want het tweede
toverwoord in deze regeling is maatwerk. Dit college bejubelt altijd de eigen verantwoordelijkheid
van mensen. Maar in plaats van mensen jaarlijks een langdurigheidstoeslag te gunnen waarmee ze
zelf hun verantwoordelijkheid kunnen nemen om te kiezen of ze een koelkast of een wasmachine
kopen moeten ze voortaan naar Sociale Zaken om bijzondere bijstand aan te vragen En dan
bepaalt een ambtenaar wat goed voor hen is. Hoezo eigen verantwoordelijkheid? En hoezo
besparing? Op deze manier krijgen we meer kosten voor bijzondere bijstand, meer ambtenaren om
al die aanvragen te beoordelen. Weg besparing.
Het zal u duidelijk zijn voorzitter, dat de SP mordicus tegen deze bezuiniging is op het
armoedebeleid, ook met de voorgestelde aanpassingen. Hiermee help je mensen alleen verder-in
de schulden en verder in de put. Wij zullen dus tegen dit voorstel gaan stemmen We hebben ook
qeen moties die we gaan indienen want de enige motie die wij zouden kunnen indienen als SP, is.
handhaaf het armoedebeleid. En ik schat in dat die motie geen meerderheid za,1 haJen dus die
zullen we achterwege laten. We hebben wel een aantal moties mede ondertekend van de Partij van
de Arbeid, die de schade zoveel mogelijk proberen te beperken en er zijn een aantal
aangekondigde moties, waar we het in ieder geval mee eens zijn, als die worden ingedien
bijvoorbeeld de baanbonus en participatietraject omdat ook wij vinden dat mensen a,le hulP die
nodig hebben om een baan te krijgen, moeten kunnen krijgen. Daar gaan we het dus mee eens
zijn. Maar we blijven tegen korten op het armoedebeleid.
DE VOORZITTER:
□anku z0Gr
Ik krijg zojuist ook binnen dat de heer Akinci verhinderd is om deze vergadering bij te wonen.
Het woord is aan de heer Van Yperen, Breda'97. Gaat uw gang.
DE HEER VAN YPEREN:
Mijnheer de voorzitter, tijdens de commissievergadering, - mevrouw Van Maanen wees er ook al
od - is er uitvoerig stil gestaan bij alle onderwerpen over de bezuinigingen. De minder
draagkrachtigen onder ons merken dat in de portemonnee, onder andere ook door de verlaging
van het onderwerp van vandaag, de langdurigheidstoeslag. Bij velen komt dit hard aan, zeker in
een stapeleffect van vele andere bezuinigingen. Natuurlijk staat dat niet op zichzelf. Er moe
inderdaad aandacht zijn voor alle aspecten in zo'n situatie, daar waar op een mininnale financiële
basis wordt geleefd. Dat betekent dus dat die aandacht moet zorgen dat men een betere toekomst
door gezamenlijke inspanning kan verwachten. Alleen een financièle ondersteuning is nooit
voldoende. Maar we kunnen het geen prikkel noemen als we een uitkering stoppen of verlagen. Dat
is qeen prikkel. Wel kunnen we, daar waar dit mogelijk is, vragen om extra inspanning, zowel van
onszelf als van de personen die het aan gaat en gebonden aan een reele uitvoerbare voorwaarde.
Wij kunnen die er aan verbinden en dat betekent dus dat we daarmee met elkaar verder kunnen.
Een opdracht van de raad aan B&W om te zorgen voor banen voor deze groepen is in deze tijd niet
eenvoudig Met de vele ontslagen om ons heen is dat een opgave van jewelste. Vaak ligt het wel of
qeen succes bij bemiddeling aan bijzondere factoren vast. Die factoren kennen we allemaal.
Vandaag en morgen is dat niet eenvoudig. En het blijft de komende jaren volgens mij ook zo. Dat
is wel een uitdaging. Maar laat de uitkering in tact tot dat wij aan de voorwaarde zelf hebben
voldaan van het aanbieden van een baan of van een halve baan of van onderwijs.
Die groepen waar de verlaging van de langdurigheidstoeslag hard aan komt, zijn duidelijk aan te
wHzen Trouwens, die bijzondere groepen, daar spreekt het voorstel zelf over. Vanzelfsprekend
staan bovenaan diegenen die onbemiddelbaar zijn voorde arbeidsmarkt. Er zijn nu eenmaal
mensen die niet meer tot de werkenden kunnen worden gerekend door allerlei omstandigheden
buiten hen om, buiten hun schuld om en vaak al sinds jaren. Als we de langdurigheidstoeslag daar
verlagen zijn daar ook de kinderen natuurlijk de dupe van. Het is niet geoormerkt, wat hier vaak
qezeqd is. Wel oorspronkelijk, maar dat is het al jaren niet meer. Het verlagen van deze toeslag
treft die gezinnen of die alleenstaande ouders waar deze bijdrage van groot belang is om juist dat
extra's mogelijk te maken, heel vaak voor de kinderen. Ouderen en 65 plussers met alleen AOW of
een klein pensioentje zijn onbetwist een groep die van de maatregel ook de dupe is. De moties die
