129
MEVROUW VERKUYLEN:
U heeft wat mogelijkheden opengelaten en wij willen wat dat betreft ook gewoon de druk op de
ketel houden. Want pas dan kun je inderdaad kijken dat het concreet en daadwerkelijk tot
bezuinigingen komt.
Ik moet zeggen dat ik de toon van het verhaal van de PvdA jammer vind. Heel jammer. We zijn
samen deze takendiscussie ingegaan en we hebben aan alle kanten geprobeerd om elkaar te
vinden en te zoeken, en wat ons betreft, tot op het laatst toe. We hebben inderdaad rondom
buitenruimte nog wat aangepast om jullie over de brug te krijgen en we hebben ook rondom
accommodatiebeleid nog wat aangepast, omdat we natuurlijk wisten dat daar gevoeligheden zaten.
Kennelijk is het niet genoeg, kennelijk is het zo dat het heel snel geplaatst wordt in de sociale
hoek. Als ik het heb over stenen voor accommodaties, dan gaat het ook over stenen en ik heb het
nu niet over functies daarin en activiteiten daarin. Ik bedoel, dat brengt de wethouder wel ter
sprake, maar daar heb ik het op dit moment niet over. Het gaat hier concreet over de gebouwen
en daarmee ook de kansen die het biedt om ik noem het dan om tot een soort kruisbestuiving
DE HEER VAN LUNTEREN:
Voorzitter, mag ik
DE VOORZITTER:
Mijnheer Van Lunteren.
DE HEER VAN LUNTEREN:
Mag ik de woorden van mevrouw Verkuylen dan als een soort steunbetuiging aan onze motie
duiden?
MEVROUW VERKUYLEN:
Nou ja kijk, toen ik die motie aan het lezen was, was die heel sympathiek maar aan het eind vroeg
u een garantie. En garanties, mijnheer Van Lunteren, zijn in het leven niet te geven, en zeker niet
in de huidige situatie.
DE VOORZITTER:
Gaat u verder.
MEVROUW VERKUYLEN:
Ik wil dan toch even een paar moties afwerken.
Ik ben blij met de steun van het college voor onze motie inzake buitenruimte. En ik ga er van uit
dat het college ook absoluut het beste beentje voor zet om dat te realiseren. Want het is wel zo, -
en dat is iets wat ik de PvdA wil meegeven -, u noemt percentages en bedragen in relatie tot de 10
miljoen, maar u weet net zo goed als ik dat wij op buitenruimte een achterstand hebben van 10
miljoen. En voor 1 miljoen of voor 0,5 miljoen, wat geïnvesteerd kan worden in uw visie, heb je bij
wijze van spreken nog geen 2 gaten voor gevuld.
MEVROUW HAAGH:
Mevrouw Verkuylen,
MEVROUW VERKUYLEN:
Dat zijn ook grootheden die je niet met elkaar moet willen vergelijken.
MEVROUW HAAGH:
Maar weet u wat u ook niet met elkaar moet willen vergelijken? Een gat in de weg en datgene wat
de mensen aangedaan wordt. Daar heeft u het niet moeilijk om die afweging te maken. En dan
zeggen wij, als het gaat om het fysieke, ja het is moeilijk, wij hebben ook die lijst achterstanden
gezien. Daarom buigen wij ook een deel om en niet rücksichtlos alleen maar besparen. Maar we
vinden wel dat hier een grotere uitdaging ligt. En die kan ook plaatsvinden. Dat zie je in andere
steden ook gebeuren. Daar moetje ook een beetje creatief zijn en niet alleen creatief als het gaat
om accommodatiebeleid.
DE VOORZITTER:
Gaat u verder, mevrouw Verkuylen.
MEVROUW VERKUYLEN:
De deregulering en de efficiencytaakstelling voor de bedrijfsvoering. Ook wat dat betreft, blij met
de steun van het college. Ik proefde even de neiging om die twee met elkaar te combineren. Dat
