86
En dat is daar eerlijk gezegd al moeilijk genoeg. Dat moet dan ook alleen op dat niveau uitgevoerd
worden. En daarvoor hebben wij de volgende motie.
DE VOORZITTER:
Draagt het college op te stoppen met mondiaal beleid en ontwikkelingssamenwerking op
gemeentelijk niveau, de hiervoor gereserveerde middelen te laten terugvloeien in de algemene
middelen.
Maakt deel uit van de beraadslagingen.
DE HEER DIJKHOFF:
Ten tweede vroegen de Bredanaars ons ook tijdens de takendiscussie waarom de markt ons
eigenlijk geld kost. Dan heb ik het over de weekmarkt. De Grote Markt is natuurlijk ook voor ons
heilig. En de VVD stelt dan ook, mede namens GroenLinks, dit ter discussie en stelt voor om de
markt kostendekkend te maken. Nu is jaarlijks Breda 3,5 ton kwijt aan belastinggeld voor de
markten en wij zien niet zo goed in waarom. We betalen namelijk ook niet voor de afval- en
schoonmaakkosten voor de vast gevestigde ondernemers. Daartoe willen wij graag de volgende
motie indienen.
DE VOORZITTER:
Draagt het college op als regisseur, samen met de marktkooplui, tot de uitvoering van een betere
positionering van de weekmarkten in Breda te komen, de tariefstelling voor de weekmarkten
kostendekkend te maken, hetzij de complete doorberekening van de kosten, de leges, of door het
over laten van sommige activiteiten aan de markt zelf.
Maakt deel uit van de beraadslagingen.
DE HEER DIJKHOFF:
Voorzitter, tot slot zoals vorige vergadering afgesproken, hebben de fracties in de raad de koppen
dus bij elkaar gestoken om de boel te stroomlijnen en ook vooraf al te kijken naar aanleiding van
de voorgaande inspirerende en interessante oordeelsvormende discussie, als ik het goed zeg, te
kijken waar overeenkomsten en verschillen liggen. De VVD zit dus met de moties die we net
hebben ingediend nog niet aan die 10 miljoen. Maar met de moties die mede namens ons nog
worden ingediend en de moties die we naar verwachting kunnen steunen, zal aan het einde in ieder
geval naar onze verwachting blijken dat de VVD haar verantwoordelijkheid neemt voor een
financieel gezond Breda. Ik ben benieuwd of dat voor alle partijen geldt. Dank u wel.
DE VOORZITTER:
Ik dank u zeer.
Het woord is aan mevrouw Haagh, Partij van de Arbeid.
MEVROUW HAAGH:
Voorzitter, de takendiscussie. Het laatste deel, waarschijnlijk. De kans op balans.
De Partij van de Arbeid is altijd duidelijk geweest over hoe wij in de takendiscussie staan. Aan de
ene kant voelen we ons verantwoordelijk om samen met de stad te werken aan de hervormingen
en de bezuinigingen. We zijn ons bewust van de financiële situatie. En of je nu in de oppositie of in
de coalitie zit, de gehele raad is verantwoordelijk om de stad een goed en financieel gezonde
toekomst te geven. Vandaar ook onze constructieve inzet bij de takendiscussie en de voorstellen
die we vandaag doen.
Maar er is een andere kant aan het verhaal. Er is een coalitieakkoord @Breda waarin keuzes staan
die voor de coalitiepartijen heilig zijn. De coalitie besloot vorig jaar te starten met 10 miljoen
bezuiniging op Sociale Zaken en Maatschappelijke Ontwikkeling. Maatregelen werden genomen met
effecten die allemaal gestapeld komen bij Bredanaars met kleine inkomens en beperkingen. En dat
is zeker niet onze keuze geweest. Dan de bedragen waarover steeds gesproken wordt, waar de
heer Dijkhoff ook al over sprak. Breda moet volgens het akkoord 30 miljoen gaan bezuinigen. Bij
de takendiscussie praten wij over de laatste 10 miljoen. Die getallen van 30 en 10 miljoen, dat zijn
uw getallen. Dat is het keurslijf van de coalitie waar wij niet in zitten. Die getallen worden namelijk
mede bepaald door keuzes, door politieke keuzes die eronder liggen. En die 30 miljoen is een
bedrag wat ook gebaseerd is op de keuzes die niet de onze zijn. Dus het coalitieakkoord, de keuzes
en de getallen zijn dus voor ons in die zin niet zo leidend. De Partij van de Arbeid zoekt naar een
vorm van bezuinigen waarin de pijn eerlijk wordt verdeeld over beleidsterreinen en over mensen in
de stad. En wij willen ook in de toekomst een ongedeelde stad, een stad waarin de afstand tussen
arm en rijk acceptabel blijft. En daarom gelden voor ons altijd principes als: de sterkste schouders
de zwaarste lasten en het ontzien van de meest kwetsbare mensen. Dat geldt voor ons in goede en
in slechte economische tijden. Daarom maken wij keuzes waarin van iedereen een bijdrage wordt
gevraagd. Wij willen de crisis niet eenzijdig afwentelen op de sociale sector. De Partij van de Arbeid
