215
Ik stel gewoon voor, - en zo bedoelde ik ook mijn vraag zojuist aan de wethouder geef even
inzicht in hoe dat proces zit. Misschien komt hij daar nog wel mee naar de commissie en naar de
raad want ik kan me voorstellen dat daar gewoon ook over nagedacht wordt in het college. Sterker
nog, ik kan me niet voorstellen dat het niet gebeurt. En afhankelijk daarvan, kan ik me ook
voorstellen dat u wel of niet tevreden bent met de wijze waarop de wethouder dat proces verder
wil invullen.
DE HEER VAN LUNTEREN:
Een motie kan altijd ingetrokken worden. Als dat de vraag is. Ik bedoel, ik heb er wel vertrouwen
in dat de wethouders ook wel nadenken. Of het zoveel is als u, dat waag ik te betwijfelen, maar ik
had nog een derde les,....
DE VOORZITTER:
Ik stel voor dat u verder gaat.
DE HEER VAN LUNTEREN:
Ik heb nog een derde les, mijnheer de voorzitter, namelijk dat het college veel geld laat liggen
waar het veel beter te halen is dan dat nu wordt gedaan. Er wordt nogal gesneden op de minima
en de sociaal maatschappelijke voorzieningen en wat mij betreft, is daar nu wel even genoeg op
gehakt. Eigenlijk al veel te veel. Maar dat vanaf nu de tekorten die nog komen, de gemeentelijke
tekorten, - wat het rijk ons oplegt, daar kunnen we niks aan doen, althans, wat mij betreft wel -,
de gemeentelijke tekorten in ieder geval dat we die niet meer halen daar waar al genoeg gesneden
is, wat ons betreft. Daarom hebben we nog een motie mede namens PvdA en Breda'97 ga suffit
had ik hem genoemd heel in het begin, maar zo is hij blijven heten, het is wel genoeg met dat
snijden aan de onderkant. Dat is eigenlijk de strekking.
DE VOORZITTER:
Verzoekt het college de raad in de komende begrotingen de al dan niet zelf opgelegde
bezuinigingopgave daar neer te leggen waar de draagkracht het grootste is en de mensen en
sociaal maatschappelijke voorzieningen die afgelopen jaren door bezuinigingen zijn getroffen,
verder te ontzien. Maakt deel uit van de beraadslagingen. Is ondertekend door de SP, Partij van de
Arbeid, Breda'97.
DE HEER VAN LUNTEREN:
Dank u wel, voorzitter.
DE VOORZITTER:
Dan geef ik het woord aan de heer Vuijk, Breda'97.
DE HEER VUIJK:
Dank u wel, voorzitter.
Ik heb al aan mijn fractievoorzitter gevraagd of het een turbulent jaar was en hij heeft dat
bevestigd. 2010, het jaar dat we nationaal en op stadsniveau geregeerd worden door een coalitie
die van bezuinigingen een doel op zich heeft gemaakt. Van daar uit hebben we een start gehad van
een takendiscussie die openstond voor de stad weliswaar, maar waar men vooral de eigen
conclusies heeft uitgewerkt. Inspraak prima, maar wat heeft de burger er aan om op deze manier
mee te praten? Wisselend succes noemde de heer Akinci het zojuist.
2010, het jaar waarin de burger en het maatschappelijk veld een soort gelatenheid over zich heeft
gekregen. En dat is natuurlijk dodelijk als je juist de burger meer verantwoordelijkheid wil geven.
2010, het jaar waarin van echt dualisme nauwelijks sprake was. En er waren toch partijen die het
de vorige periode wel heel erg over het mandaat van de raad hadden. Ik heb het gevoel dat het
coalitie akkoord heiliger is dan ooit.
2010, het jaar van de discussie over het armoedebeleid, waarvan wij als Breda'97 bang zijn dat het
onderste uit de kan er nog niet uit is. Het is daarom dat wij ook de motie van de SP, ca suffit, van
harte steunen.
2010, het jaar van de verantwoordelijkheidsladder, waarvan wij hopen dat hij een klein beetje door
houtworm wordt aangevreten. Wij moeten ons gewoon realiseren dat niet iedereen in de
samenleving voor zichzelf trajecten kan realiseren. Dat neemt niet weg dat de goede
re-integratietrajecten zinvol zijn, op weg naar zinvol werk en een gerichte baan.
Ook wij zouden hebben moeten bezuinigen. Dat is waar. Maar 2010, ook het jaar waarin de
oppositie heeft getracht door extra inkomsten de lasten voor de minima te ontzien, door die variant
van de sterkste schouders.
Het Grondbedrijf. Daarover zouden wij inderdaad met een motie hebben willen komen, die
fundamentele discussie over het Grondbedrijf. Maar daar is in de commissie door de wethouder al
