283
elkaar ontmoeten voor de gezelligheid mag niet meer. Subsidierelaties worden plots en zonder
pardon verbroken.
Ik probeer het nog een keer aan u allen uit te leggen. We zijn geen bedrijf, we zijn een
gemeentelijke organisatie met een zorgplicht voor onze burgers.
De toon over werken is in de Nota van de werkgroep Re-integratie overigens best positief. En daar
wil ik mevrouw Koger dan ook hartelijk voor danken, voor haar inzet in dat stuk en daar is het
denk ik raadsbreed iets weg gelegd wat wel positief is.
Het stuk daarentegen in Meedoen@Breda getuigt weer van een strengheid die zijn weerga niet
kent. Ik zou dan ook willen zeggen: we gummen die passage er uit, we plakken de notitie van de
werkgroep er in en dan wordt het al wat.
Mijnheer de voorzitter, ik ga het kort houden en ik kom nog eens even terug op de
subsidieparagraaf, de subsidierelaties. Er wordt toch ook wel wat verwacht dat je als gemeente
betrouwbaar bent. U breekt echter alles abrupt af en de gevolgen voor alle organisaties,
maatschappelijke organisaties, zijn niet te overzien. Ik roep u op: kom tot inkeer, en ga eerst
fatsoenlijk in overleg met het veld alvorens u onomkeerbare schade toebrengt.
Daarom breng ik eerst een motie uit die we hebben opgesteld voor de ouderenorganisaties, de
KBO's. En die motie is ook belangrijk voor ons omdat die ook die kortingen ook het hardst raken
van de exploitatie van de nu nog gezonde buurthuizen.
Alstublieft.
DE VOORZITTER:
Draagt het college op de indirecte subsidiering van dagdelen in grote mate te continueren, de
mogelijke kortingen via een fatsoenlijke overgangsregeling in te voeren en hierover in
samenspraak met het overkoepelend KBO bestuur afspraken te maken.
DE HEER VUIJK:
Ik werd ook onderweg aangesproken over het gelijkheidsbeginsel. Ik had daar ook nog een motie
voor voorbereid maar u zult zien dat we straks met de bijdrage van de PvdA een motie van gelijke
strekking hebben en die heb ik meegetekend. Dus daarmee is die zorg weg genomen.
Ten laatste wil ik u nog zeggen: als we in de nu nog gezonde accommodaties straks Surplus
Welzijn weg moeten zetten, dan zijn we vele tonnen duurder uit.
Dank u wel.
DE VOORZITTER:
Dank u zeer.
Het woord is aan mevrouw Van der Sanden, SP.
MEVROUW VAN DER SANDEN:
Dak u wel, voorzitter.
In de commissies werd niet echt inhoudelijk op ons verhaal ingegaan maar werd ons vooral
verweten dat we zo negatief zijn. De coalitie zegt dat wij alles zien door een zwarte bril. Maar dat is
fout want de SP ziet juist alles door een rode bril.
Maar goed, ik dacht laten we nou eens kijken naar de kant van de coalitie en Meedoen@Breda nog
eens een keer goed lezen en dan door de roze coalitiebril.
Beste collega raadsleden, ik heb echt mijn best gedaan. Maar ook met een roze bril zie ik het niet.
Ik krijg ook door een roze bril niet het jubelgevoel wat de wethouder en de raadsleden ook
verkondigen, en hoe je het ook wendt of keert, met dit beleid halveren we de uitgaven van alles op
sociaal maatschappelijk gebied in Breda. En dat doet pijn in de stad. Dat doet pijn bij heel veel
Bredanaars die nu al jarenlang met veel plezier gebruik maken van allerlei regelingen en
voorzieningen. En ik snap de raadsleden best die het beleid van hun wethouder verdedigen, die
jubelen dat we meer gaan doen met minder geld, dat eigen verantwoordelijkheid en
zelfredzaamheid de nieuwe wondermiddelen zijn. Alsof je in je rubberbootje zonder peddels midden
op de zee dobbert en de wethouder vanuit zijn langsvarende speedboot roept: Je redt jezelf wel
hè. Want als we nu gewoon eerlijk zijn, is dit een zeer pijnlijke bezuiniging, een halvering van het
budget, afbraak van sociaal maatschappelijk Breda.
Even een opsomming van wat er allemaal verdwijnt of al verdwenen is of waar hard ingegrepen
gaat worden. Alle subsidies die gericht zijn op cursussen, ontmoeten, belangenbehartiging, minder
en kortere trajecten voor maatschappelijk werk, geen voorlichting meer over discriminatie, geen
panel deurbeleid meer, een miljoen minder voor armoedebeleid, gigantische kortingen op de WMO,
geen volwasseneneducatie meer, de helft van de buurthuizen dicht, geen Hart voor je Buurt meer,
minder inburgering, minder geld naar maatschappelijke opvang, minder geld naar huiselijk geweld,
minder naar gezondheidsbeleid. Mogen wij daar als SP alstublieft even verdrietig van worden? Ik
