419
DE HEER VAN LUNTEREN:
Nog even het volgende punt want dat raakt natuurlijk ook aan de Hoe kan dit motie.
U zegt: we gaan dat proces nu in. De vraag is dan: hoe kan het dan dat zoveel mensen zo zijn
overvallen door uw besluit in september dat ze niet wisten dan het boven hun hoofd hing, dat de
accommodaties waar u ze naar doorverwijst, helemaal nog niet van de hoed of de rand wisten
moeten ze bij ons op school komen, nog nooit van gehoord. Waarom heeft u gekozen voor zo'n
mokerslag, om het maar even in mijn eigen woorden te zeggen, en bent u niet gewoon dat
proces...,
MEVROUW BOELEMA:
Uw vraag is mij helder. We hebben met elkaar, en dat is terecht, toen u natuurlijk die abstracte
motie in meerderheid van raad aannam op 22 maart, dan ga je met elkaar een proces in. Wij zijn
daar al eerder geweest ook om te vertellen wat het zou kunnen betekenen. We hebben ook gezegd
tegen alle buurt- en gemeenschapshuizen: denk na over je toekomst. Dat is de boodschap geweest
in de gesprekken die we gevoerd hebben. En natuurlijk begrijp ik ook datje dan hoopt..., Natuurlijk
begrijp ik dan ook dat als jij bestuur bent van zo'n club dat je hoopt dat jij in die zin de dans
ontspringt. Dus ik snap ook heel goed dat mensen zich daardoor overvallen voelen. Maar op enig
moment zul je met elkaar die keuze moeten bespreken en bespreekbaar moeten maken want
alleen op dat moment krijg je ook beweging. En volgens mij is er geen manier om dit in die zin
goed te doen want het zijn slechte boodschappen die je moet brengen. Wij hebben daar zorgvuldig
in gewogen en doen dat ook nog steeds. Er zijn ook na dat eerste gesprek, na die eerste
mokerslag, om het maar in uw bewoordingen te herhalen, zijn er ook al weer herhaalde contacten
geweest met besturen om hen ook te begeleiden, zowel de huizen die open blijven als de huizen
die op de nominatie staan om de wijkfunctie te verliezen, om daarmee in gesprek te gaan. Hoe
gaan we dat op een nette manier met elkaar ook oppakken. En die signalen die ik krijg, wijzen er
op dat naast de teleurstelling, ook in ieder geval een hoop duidelijkheid op dit moment daar over
is.
DE HEER VAN LUNTEREN:
Natuurlijk, na iedere natuurramp, na iedere oorlog, na ieder ongeluk wat gebeurt, staan mensen
op en pakken ze hun moed weer bij elkaar en gaan ze verder. Als dat niet zo zou zijn, dan zouden
we 6 miljoen jaren geleden al uitgestorven zijn. Dat die mensen nu op staan en door willen, dat
snap ik maar al die mensen zijn geshockeerd van hoe kan dit proces zo gegaan zijn, u hoort ook
daarnet de reacties van de tribune. U heeft het proces zo slecht gestart van tevoren. De scholen
wisten van niets. U zegt: ik heb de beheerders geïnformeerd over de motie. Maar niemand verder
in die wijk wist verder zoiets als daar moet een proces op gang komen en we moeten zelf eens
gaan kijken bij scholen of we moeten zelf eens naar een Raffy of...,
DE VOORZITTER:
Het is een beetje een herhaling van de vorige vraag....,
DE HEER VAN LUNTEREN:
Nee...,
DE VOORZITTER:
Ja,
DE HEER VAN LUNTEREN:
Maar...,
DE VOORZITTER:
Ja, ik stel dus voor dat de wethouder nu daar kort nog op reageert en dan verder gaat, want...,
WETHOUDER BOELEMA:
Volgens mij heb ik daar net al op gereageerd voorzitter met de woorden die ik daar net over
gesproken heb.
Dat brengt mij meteen bij uw motie om die dan maar meteen in een handeling mee te nemen,
over de evaluatie.
De heer Akinci heeft ook al even gememoreerd, en ik zou het veel meer een stand van zaken willen
noemen, waar staan we nou straks in het voorjaar als we met elkaar dat traject ingaan, waar zitten
nou die knelpunten waar ik het zojuist even over had. En wat hebben we daar dan vooral, - want
daar gaat het om -, wat hebben we daar aan gedaan om dat resultaat te bereiken wat we met
elkaar graag willen. Daar hebben wij als college u in de commissie al het een en ander over
