14
Voorzitter, toch nog even een vraag aan mevrouw Haagh. Want, los van hoe zij bepaalde zaken
weegt, kan ik haar wel volgen. U wilt eigenlijk wel dat er voortgang geboekt wordt, u wilt ook wel
dat er subsidie aangevraagd kan worden maar u wilt nu nog geen besluit nemen. Het probleem van
die 3,5 miljoen waarvan een deel overigens al is uitgegeven en ook in het verleden al is gevoteerd
door de raad, is dat nou juist uitgaven nodig zijn, of dat dat geld is wat nodig is, voor die
vervolgstappen die ook u wilt, te zetten. Dus we moeten wel een beslissing nemen. En in die zin zit
er volgens mij een knip in uw betoog.
MEVROUW HAAGH:
Ja mijnheer Akinci, u zegt: u wilt die subsidieaanvraag. Ik laat me niet chanteren door een subsidie
aanvraag. Een subsidie die pas net opengesteld is, waar nog helemaal niks uit is voor dit jaar, een
subsidiepot die vorig jaar niet is opgegaan. Dat weet u ook. En ik heb afgelopen dinsdag ook
gezegd: dat biogasverhaal is een ander verhaal. Dat staat hier wat mij betreft los van. Maar voor
dat wij gaan werken aan een subsidie aanvraag, hebben wij de boel in Breda gewoon op orde. En
ik wil niet naar een subsidieverlener gaan met een halfslachtig slap verhaal waar nog zoveel gaten
in te schieten zijn. Daar moet gewoon een goed verhaal liggen.
DE HEER AKINCI:
Maar mevrouw Haagh, als u zegt dat het biogasverhaal er los van staat, en dat moeten we sowieso
doen, want dat hoor ik u nu zeggen, dat is ook wel fijn om dat te constateren, juist dat bedrag wat
u nu noemt en wat u nu niet wilt uitgeven is ook daarvoor nodig, om die realisatie als onderdeel
van de business case...,
MEVROUW HAAGH:
Deels, deels, mijnheer Akinci. Maar 2 miljoen wordt er wel vrij gemaakt, weet ik waar voor. Er ligt
geen berekening onder en het staat ook nergens in. Dat wordt wel even zo maar gevoteerd.
2 miljoen, in deze tijd. We weten allemaal wat het kost om een aantal accommodaties te sluiten en
andere dingen te doen, pijnlijke maatregelen te nemen...,
DE HEER BOS:
Voorzitter...,
MEVROUW HAAGH:
Ik durf dit niet zo maar.
DE HEER BOS:
Voorzitter, begrijp ik goed uit het betoog van mevrouw Haagh dat zij een vraag heeft aan de
wethouder waar die 3,4 miljoen uit opgebouwd is?
MEVROUW HAAGH:
Nee hoor, ik heb geen vraag gesteld.
DE HEER BOS:
Dank u wel.
DE VOORZITTER:
Goed. Dan geef ik het woord aan mijnheer Hendrickx namens het CDA.
DE HEER HENDRICKX:
De Biomassacentrale. De afgelopen tijd veelvuldig onderwerp van gesprek. Het is besproken en
van diverse kanttekeningen voorzien. Echter niet alleen deze weken. De Biomassacentrale is een
project dat al meerdere keren door de raad besproken is. Dus stond het dossier in 2009 al op het
netvlies van de gemeente Breda en is er juni 2010 een intentie overeenkomst over de biomassa
getekend met de woningcorporaties. Diverse keren wel onderwerp van gesprek geweest in 2010. Ik
wil hier alleen maar mee aangeven dat er al lange tijd brede steun was voor de intentie van zo'n
biomassacentrale. De raad was het er mee eens. Er moest mee worden doorgegaan. En hiermee
wil ik even een uitgangspunt schetsen waar alle partijen mee te doen hebben. Kun je dan ook
vanuit voortschrijdend inzicht zeggen dat dit misschien toch geen goed idee is? Natuurlijk kan dat.
Bijvoorbeeld wanneer de risico's en de risico analyse niet goed blijkt te zijn en substantieel groot
en niet te ondervangen en er geen goede business case is. Wij benadrukken dat die mogelijkheden
tot no go er moeten blijven bestaan. Op dit moment is er echter geen sprake van. Punt is alleen
dat hier risico's onvoldoende in beeld zijn gebracht. Dan kun je twee dingen doen. Je zou niet
akkoord kunnen gaan maar daarmee zullen de risico's alleen maar toenemen omdat de business
case mogelijk minder aantrekkelijker wordt vanwege minder kans op subsidie. Of je kunt akkoord
