134
Ik ben er bijna, voorzitter.
DE VOORZITTER:
Ik vraag alleen maar af te ronden dan.
DE HEER VAN LUNTEREN:
Dan zijn we het samen bijna eens.
DE VOORZITTER:
Bijna.
DE HEER VAN LUNTEREN:
Bijna, ik bedoel ik kan het nooit helemaal eens...,
DE VOORZITTER:
Gaat u verder.
DE HEER VAN LUNTEREN:
Dat zit bij de SP ingebakken. Maar vooral: zadel de MKB dus niet op met al die oneigenlijke
concurrentie van die grote detailhandel. Wees kritisch op de uitbreiding. En als je dan al gaat
uitbreiden, als je dan al met zo'n grote partner in de stad bezig bent, maak dan een soort sociaal
akkoord, dat zij, wat zij ook uitbreiden, dat dit nooit ten koste kan gaan van de kleine
middenstanders en dat zij daarin een soort voorziening treffen. Dat is geheel aan u en aan hen om
in te vullen, maar zo dat in ieder geval de MKB er niet aan lijdt, zou ik tegen het college willen
zeggen.
DE VOORZITTER:
Verzoekt het college kritisch te zijn over uitbreiding van grootschalige perifere detailhandel bij
nieuwe ontwikkelingen die wel doorgang vinden en een sociaal ontwikkelingsplan op te nemen dat
een positieve stimulans voor het midden- en kleinbedrijf in Breda garandeert.
Is ingediend door de SP en maakt deel uit van de beraadslagingen.
DE HEER VAN LUNTEREN:
Dat was het. Ik zou zeggen: eerst de mensen.
Dank u wel.
DE VOORZITTER:
Ik dank u zeer.
Het woord is aan mijnheer Van den Berg, Breda'97.
DE HEER VAN DEN BERG:
Dank u wel.
Van het gesprek met de stad langs de kerntakendiscussie, nu aangekomen bij Breda denkt mee.
Voorzitter, deze trein zal stoppen bij beeldvorming, oordeelsvorming, moties en daarna verder
rijden richting besluitvorming naar onze eindbestemming: de voorjaarsnota 2012. Vergeet bij het
uitstappen uw persoonlijke bagage niet. Je gaat zitten voorzitter, je klapt de laptop open of de
gratis krant en de zaak komt in beweging. Het lijkt een hele reis maar eigenlijk bevinden we ons op
het kale platgereden pad. Dat laatste voorzitter, was het overheersende gevoel bij Breda '97. En ik
merk eigenlijk nu ook al dat meerdere fracties eigenlijk ook een beetje worstelen met dit hele
proces en dit gevoel. D66 kwam er al op terug, PvdA noemde het trial and error en ook Trots had
het er al over. Want eigenlijk vertelt Breda'97 hier nu al 2 jaar in haar rol als oppositie het verhaal
over de menselijke maat, de balans in de stad en het gezond boerenverstand in de uitvoering. Dus
ook vanavond maar weer. Breda 97 doet dit, althans dat is onze intentie, via een rationele
pragmatische insteek. Daarmee willen we nu ook doorgaan. En daarom hebben we de hele eerder
genoemde treinreis nog eens tegen het licht gehouden. En al doende kregen we wel wat
vraagtekens bij dit proces. Eigenlijk hebben we 2 aandachtspunten.
Dat is ten eerste de beeldvorming. Want nu lijkt het eigenlijk alsof wij op 2 momenten per jaar een
soort Kodak moment nemen met een soort stilstaand beeld en daar dan het beeld op baseren.
Maar het gesprek met de stad en de mensen vindt natuurlijk dagelijks plaats. Het is een continu
proces. En ook het traject van motie tot uitgevoerd beleid heeft onze aandacht gekregen. Want
nogmaals de raad spreekt in principe 2 keer per jaar over de verdeling van de middelen, maar als
dit proces zo door gaat, lijkt de frequentie een stuk hoger te gaan liggen met een soort hagelkanon
een berg moties richting college, variërend van carnavalswagens bouwen tot integrale aanpak
decentralisatie. U begrijpt dat deze voorbeelden niet persoonlijk zijn bedoeld, - we zouden met een
