347
U bent echt nu tegen de tijd aan.
DE HEER ERNST:
Ja, nee...,
DE PLAATSVERVANGEND RAADSVOORZITTER:
Ja.
DE HEER ERNST: k/|
Dit zijn in ieder geval onze moties en er zijn er nog een aantal die wij zullen steunen. Maar i
zullen andere partijen indienen.
DE PLAATSVERVANGEND RAADSVOORZITTER:
Goed. Dank u wel.
Dan geef ik het woord aan mevrouw Haagh.
MEVROUW HAAGH:
Dank u wel, voorzitter.
Een halfjaar geleden is hier een motie aangenomen van de Partij van de Arbeid om inzicht
krijgen in de stapelingseffecten van lokale en landelijke bezuinigingen. En dat onderzoek is gedaan
door het NIBUD. De Partij van de Arbeid vond het belangrijk om achter die financiële
koopkrachtplaatjes ook een beeld te krijgen van hoe de mensen in hun dagelijks leven omgaan
met de gevolgen van de stapeling. Door de crisis ontstaan veel knelpunten. We zien die allemaal.
Ook grote groepen middeninkomens staan onder druk. Maar de Partij van de Arbeid richt zich
vanavond even op de gevolgen van de stapeling daar waar die het hardste neer komen. 3 Maanden
lang hebben wij met heel veel leden intensieve gesprekken gevoerd met zo'n 20 tal organisaties en
veel individuele Bredanaars. We spraken erover hoe het kwam dat mensen de zorgkosten niet
meer konden betalen, en dat er vaak zoveel verschillende schulden zijn in een gezin. En met
organisaties en instellingen vragen we hoe daarmee werd omgegaan richting medewerkers o
leden, en hoe sommige situaties wellicht ook te keren en te veranderen zijn. En in dit verslag, - dat
heeft'u allemaal gehad -, Kwetsbaar in Kansen@Breda, staan de resultaten van deze
werkbezoeken en zijn ideeën voor verbetering ontwikkeld in een conferentie met alle betrokkenen.
3 Opvallende conclusies waren te trekken uit onze werkbezoeken.
De le conclusie is dat steeds meer mensen financieel in de knel komen. Er is een forse toename ij
de Voedselbank: in 2012 10%. De wachtlijst is groot aan het worden. De budgetcoaches hebben
ontzettend veel werk en bedrijven zetten eigen budgetcoaches in om er voor te zorgen dat mensen
niet te erg in de schulden raken. Gezinnen die moeten rondkomen van maar 30,-- tot 50,- per
week Dat worden er steeds meer. En wat doe je dan in zo'n geval? Dan maar een keertje geen
Sinterklaas een jaar of geen verjaardagsfeestje? Dat zijn dingen die echt niet uit te leggen zijn aan
jonge kinderen. Het zijn met name de hoge zorgkosten en de steeds stijgende rekeningen voor
elektra en gas die leiden tot nieuwe schulden. De Partij van de Arbeid staat voor een Breda waarin
iedereen een fatsoenlijk bestaan heeft, ook in crisistijd. En we hebben de Voorjaarsnota wel 10
keer gelezen maar een ambitie met een dergelijke strekking konden we helaas niet vinden.
De 2e conclusie die we uit onze gesprekken haalden, is een toename van sociaal isolement.
Armoede en sociaal isolement gaan helaas vaak samen. Veel mensen houden gewoonweg te weinig
geld over om mee te doen aan het sociale leven. Het zijn met name ouderen en mensen met
psychische problemen die ontzettend veel last hebben van het sluiten van de buurthuizen,
bezuinigingen op laagdrempelige inloopactiviteiten, wegvallen van vergoedingen voor deeltaxi en
minder huishoudelijke zorg. Sociale armoede, sociaal isolement moetje echt proberen te
voorkomen in je samenleving. En dat doe je in de eerste plaats om de mensen meer meerwaarde
aan hun leven te geven maar ook omdat de gevolgen van sociaal isolement vaak enorme kosten
voor de samenleving met zich mee brengen. En dat kostenargument moet volgens mij iedereen
hier aanspreken.
De 3e conclusie is dat er een sterke behoefte is aan signalering en bewegwijzering naar regelingen
en voorzieningen. Als je naar dat NIBUD onderzoek kijkt, dan zie je dat daar wordt uitgegaan van
het feit dat mensen gebruik maken van alle inkomensondersteunende maatregelen. Daarop worden
de koopkrachtplaatjes gebaseerd. Maar de praktijk is anders. Ga met de mensen in gesprek. Ze
kennen de regelingen niet die er voor hen zijn. Ze begrijpen vaak de stroperige procedures niet en
het moeilijke taalgebruik. En door bezuinigingen, van de gemeente, de GGD, de Kredietbank, het
IMW komen medewerkers vaak niet meer of veel minder naar die plekken toe waar juist mensen
samén komen die die informatie nodig hebben. En ik noem de Voedselbank, het IJ of het Annahuis.
Ook minder thuiszorg heeft echt vele neveneffecten. Kijk naar de signaleringsfunctie van mensen
in de thuiszorg. Kortom, signalering en bewegwijzering staan door de bezuinigingen onder druk.
