513
West Brabantse klei neer te dalen. Het falen van de vrije markt en het kapitalisme laten zich nu
ook wel in Breda voelen inmiddels.
En wat doe je dan als het even tegen zit? Dan zorg je voor elkaar. Zo staan wij er in ieder geval in
als socialisten van de SP. Zo staan wij in het leven. Het schaarse geld gaat dan niet uit naar
risicovolle projecten en luxe artikelen. Zo werkt dat thuis niet in het klein. Dat snapt ieder mens,
dat dat zo ook niet in het groot zou moeten werken. Als het er niet is, dan kan je het niet uitgeven.
Vandaar dat wij een tegenbegroting hebben opgesteld als SP, met een voorstel om de meeste van
die projecten stil te leggen, enerzijds omdat die financieel sowieso al qua onderbouwing niet
deugen en anderzijds omdat het een veel te grote gok is, zoals Brabant Culturele Hoofdstad, -
waarom zou je geld stoppen in zo'n gok -, en andere omdat die totaal niet brengen wat vooral de
andere meerderheid van de raad ervan had verwacht, zoals zo'n ontsluiting van Backer en Rueb.
Met die projecten stoppen, maakt veel geld vrij dat besteed kan worden aan ontwikkelingen die wel
ten goede komen aan mensen want de SP zet altijd, en ook deze keer natuurlijk, de mens centraal.
Vandaar voorzitter, dat ik ook maar direct de motie indien. Die betreft natuurlijk een kijkje naar
wat wij vinden in onze tegenbegroting: zet de mens centraal en niet de economie of het geld.
DE VOORZITTER:
Verzoekt het college bij de Voorjaarsnota in 2014 te komen met de nodige positieve financiële
correcties op het terrein van welzijn van mensen, zorg en sociaal maatschappelijke voorzieningen.
DE HEER VAN LUNTEREN:
En hij gaat door als nummer 23, hoor ik.
Voorzitter...,
DE VOORZITTER:
Motie 23.
DE HEER VAN LUNTEREN:
Dank u wel.
Voorzitter, als we de mens centraal zetten, dan zien we niet de kille spread sheets over
demografische ontwikkelingen in Brabant. Nee, dan zien we Sonja die al 3 maanden met haar 3
kinderen op een flatje bij oma woont, in een veel te klein flatje en elke keer die mooie 3 kamerflat
bij KlikvoorWonen aan zich voorbij ziet gaan aan een alleenstaande. Dat kan natuurlijk anders.
Als we de mens centraal stellen, zien we Mary Tijssen, en ik mag zelfs haar achternaam noemen.
Ik had haar zojuist nog aan de lijn en ze is woest. Wie zien Lenneke, we zien Mario, de
thuiszorgtroubadour. Het zijn mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de mensen die ze
verzorgen. En het zijn geen kostenposten op de begroting van Thebe. Het kan dus anders.
Als we de mens centraal zetten, zien we Toon en Corrie, beiden dik in de tachtig, die heel blij zijn
met een thuishulp en haar graag een uurtje langer in huis hebben zodat ze even echt aandacht aan
hen kan besteden en ook omdat ze dan het toilet eens een keer echt kan schoonmaken in plaats
van 60 seconden met een natte doek erlangs. Dat kan natuurlijk totaal anders, zeg ik tegen het
college.
Als we de mensen centraal zetten, zien we geen straatterroristen maar zien we Mo, zien we
Achmed en zien we Rachid, die graag een potje darten of voetballen. Ze zagen hun trapveldje in
Geeren Zuid al verdwijnen en vorig jaar ook hun buurthuis. Dat kan anders.
Als we de mens centraal zetten, zien we Kees die met zijn collega's heel wat jongeren uit Breda
Noord leerde om muziek te maken en hen zo van de straat haalde. Daar is weinig meer van over
na deze bezuinigingen. Dat kan anders, wat ons betreft.
En als we de mens centraal stellen, dan zien we Lieske, Job, Moniek, Heske, jonge kids die graag
Carnaval willen vieren in Bavel. En we zien onze eigen Peter die dat heel graag in zijn eigen buurt
zou hebben gedaan in Resteren. Maar ja, die buurthuizen gaan dicht. Ja, dat kan anders, zeggen
wij.
En als we de mens centraal zetten, zien we niet een groep autisten en zwakbegaafden, maar dan
zien we Diana, dan zien we Inge, zien we Kees in de werkhal van de BSW, die naar vermogen
keihard meewerken aan de economie van Breda. Ze zijn hun baan niet zeker. Dat kan anders.
En tot slot voorzitter..., O ik vergeet bijna Jolanda. Dat zou helemaal jammer zijn. Ik ben nog niet
aan het tot slot. Als we de mens centraal zetten, zien we Jolanda die keiveel moeite heeft, - en dan
kijk ik maar even naar wethouder Meeuwis -, om de eindjes aan mekaar te knopen. Ze verzuipt
elke maand weer in die bureaucratie en de mensonwaardige behandeling bij de Kredietbank en de
gemeentelijke loketten om voor haar gezin in een minimum bestaansbehoefte te voorzien. Dat kan
wat ons betreft, anders. Daar kan al dat geld heen wat we uit die projecten vrij maken.
En tot slot in dit rijtje, voorzitter, als we de mens centraal zetten, - en hij is er helaas nog niet -,
maar ik zeg dit vooral gericht tegen ons jongste raadslid, de heer Aartsen, dan zien wij geen
stelletje smerige alcohol- en drugsverslaafde daklozen bij het IJ. Hij is er niet en dat is kei-jammer
