15
Ja.
En is dat ik dan ook straks graag even het woord zou willen voeren. Dus dat had ik nog niet
doorgegeven.
Dank u wel.
DE VOORZITTER:
Maar ik had dadelijk nog willen vragen wie nog meer het woord wenste want mij was opgevallen
dat nog niet iedereen het woord had gevraagd.
Mijnheer Stubenitsky.
DE HEER STUBENITSKY:
Ja dank u wel, voorzitter.
Ik kan mij helemaal vinden in de nota, zeker na de verbeteringen die het college na de behandeling
van de conceptnota heeft aangebracht op aanwijzingen van de commissie.
En ik wil toch even praten over het amendement van mevrouw Groeneweg. En oke, ik ga in dit
geval met de billen bloot. Want als ik daardoor in de toekomst mensen kan helpen, heb ik dat er
wel voor over. Ik heb het zelf een jaar of vijf geleden meegemaakt. Je raakt je inkomen kwijt,
komt bij een instantie terecht en wordt vervolgens van het kastje naar de muur gestuurd. Alleen al
om ingeschreven te worden, heb ik mijn computer onbekwaam moeten laten verklaren, onder
andere omdat ik niet meer wist of ik op 1 september of op 3 september 1959 voor het eerst naar
de ULO ging. En ik wilde geen verkeerde informatie verstrekken. Toen ik 5 weken verder was en op
donderdagmiddag naar mijn klantmanager belde omdat de portemonnee leeg was en het weekend
voor de deur stond en ik graag om een voorschot wilde bedelen, kreeg ik van een collega van hem
te horen dat ik ls morgens tussen 9 en 11 had moeten bellen. En toen ik voorstelde om de
volgende morgen dan maar te bellen, was het antwoord dat mijn klantmanager een lang weekend
vrij was en ik dinsdagmorgen om 9.00 uur de eerste zou zijn. Toen na een paar maanden alles
redelijk op rolletjes liep, heb ik mijn ervaringen met de gang van zaken, die ik nauwgezet op papier
had gezet, aan een hoge ambtenaar overhandigd in de hoop dat er wat van geleerd zou worden. Ik
heb er niets meer over gehoord. Ik sta volledig achter het amendement van mevrouw Groeneweg.
Dank u wel.
DE VOORZITTER:
Dank u zeer.
Andere leden van uw raad?
De heer Bos.
DE HEER BOS:
Dank u wel, voorzitter.
Ik denk dat ik allereerst een compliment wil maken over het proces wat we met deze notitie
hebben doorlopen. Er is in verschillende fasen, op verschillende momenten, gewisseld over het tot
stand komen van die notitie. En elke keer is er, denk ik, op een hele passende wijze gehoor
gegeven aan de input die is gegeven. Allereerst dus een compliment over het proces.
Maar ook over de inhoud. Ik denk dat er met deze notitie een hele heldere notitie ligt waarmee ook
helder wordt aangegeven waarom we deze notitie hebben en ook wat we willen bereiken. En de
doelen die we willen bereiken, zijn ronduit ambitieus te noemen maar zijn wel realistisch. Zo wil de
notitie bereiken, - tenminste, door de uitvoering van de notitie natuurlijk -, dat in 2013 een
structurele vermindering van het aantal mensen met een gemeentelijke uitkering met 110
personen zal plaats vinden en in 2014 0% stijging van het aantal mensen met een gemeentelijke
uitkering. Een verhoging van het aantal zorg- en sociale activeringswerkplekken ten behoeve van
mensen met een gemeentelijke uitkering, van 300 in 2013 en 350 in 2014. 20% van de cliënten
met een grote afstand tot de arbeidsmarkt, die geen perspectief hebben, moeten een verbeterde
positie krijgen door de participatie. En dan komen er ook nog klanttevredenheidsonderzoeken om
te zien of die notitie ook goed wordt uitgevoerd. Ik vind dat ronduit heldere doelstellingen waaraan
ik graag namens D66 steun geef.
Met betrekking tot de motie van de PvdA: die steunen wij graag. Wij vinden eigenlijk dat je door te
faciliteren in het bij elkaar brengen van verschillende partijen, datje daarmee als het ware in ieder
geval bewustwording genereert van de mogelijkheden en de kansen zeg maar die daar liggen
vanuit werkgevers en vanuit de gemeente voor de mensen met een arbeidshandicap. Wij steunen
die motie graag.
Met betrekking tot het amendement van het CDA zeggen wij: moeten we nou vanaf hier met elkaar
opleggen dat wij de doorlooptijd minimaal maken? Is dat niet een oproepen van. Als je het
omgekeerde zou zeggen, van we laten hem maximaal worden, dat is natuurlijk niet de bedoeling.
