139
In een stad met karakter zorgen mensen voor elkaar en is solidariteit vanzelfsprekend, ook in
tijden van financiële crisis. Daarom vindt de Partij van de Arbeid het belangrijk dat mensen die niet
in staat zijn om zelf voldoende inkomen te vergaren, in Breda wel een fatsoenlijk bestaan hebben
en ook weer vooruit kunnen kijken. Daar is een goed armoedebeleid voor nodig, streng maar
rechtvaardig. En volgens ons is dat een beleid dat activerend werkt, dat grotere problemen
voorkomt bij mensen en dat vooral gericht is op die mensen en die groepen waar problemen
aantoonbaar groot zijn, zoals in dit geval bijvoorbeeld met mensen met steeds stijgende
zorgkosten. De Partij van de Arbeid wil vanavond graag meewerken aan een verbetering van het
armoedebeleid want de feiten en de cijfers van 2012, - mevrouw Schokker sprak er ook al even
over laten zien dat dat nog niet allemaal even rooskleurig is.
Terugkijkend naar 2012, dan heeft mij denk ik het meest geraakt om van zo veel mensen te horen
te krijgen dat ze zo ontmoedigd zijn geraakt dat er een afstandelijke bejegening was en dat zij een
gebrek aan hulp ervaren. U moet zich voorstellen dat je hoge zorgkosten hebt, in de bijstand zit,
voor je chronisch zieke kind. Afgelopen jaar werd je teruggestuurd, moest je eerst maar sparen
van je uitkering en kon je een lening aangaan. Een lening aangaan voor onvermijdelijke kosten
voor je chronisch zieke kind is wel heel erg kil voor een stad met karakter.
Mensen werden afgehouden en daardoor is er uiteindelijk geld overgebleven in 2012. Er is geld
overgebleven op het armoedebeleid waar al zo fors op bezuinigd was. Geld voor de meest
kwetsbare groepen in onze samenleving hoort niet bij de gemeente op de plank te liggen. Dat
hoort daar besteed te worden waar de mensen het echt nodig hebben. Wethouder Meeuwis gaf zelf
in de commissievergadering eigenlijk ook toe af en toe rigide en wellicht te streng te zijn geweest.
Nou, laten we dat vooral snel veranderen. Ben transparant, begeleid mensen vooral de goede kant
op en zoek ook partners op die aangeven mee te willen denken. En ik ben wel benieuwd.
In februari stond Breda Centrum Gehandicaptenbeleid hier, BCG, en die gaven duidelijke
voorbeelden van daar waar het maatwerk niet goed werkte. De wethouder heeft aangegeven om
met BCG in gesprek te gaan om over deze specifieke doelgroep te spreken. Wij zijn benieuwd hoe
het er voor staat. Hoe staat het met die maatwerkmogelijkheden en ook met de toepassing van de
beleidsregels zoals we die in Breda hebben? Dus graag worden we daar even over voorgelicht.
We hebben een aantal voorstellen vanavond voor ons liggen die ons een stap in de goede richting
brengen, verbeteringen op toch wel harde besluiten van 2 jaar geleden. Maar er zijn nog 3
onderdelen waar we graag nog een meer gerichte aanpak zouden willen zien. En daar heb ik 2
moties en een amendement voor voorbereid.
En de le motie, - eigenlijk kondigde mevrouw Schokker die zojuist al aan is voor ons de
wegwijzer naar de juiste hulp. De wethouder heeft verbeteringen aangekondigd op het gebied van
communicatie over regelingen. Maar met alleen een website en folders ben je er niet. Het gaat om
het hele netwerk van vrijwilligers en organisaties die samen met de gemeente mensen de juiste
weg moeten wijzen. Dan gaat het me niet om een uitgebreid plan maar dan gaat het om een hele
heldere gezamenlijke aanpak om mensen van kwetsbaarheid naar zelfredzaamheid te brengen. En
daar gaat onze le motie over. Ik zal ze zo dadelijk alle drie tegelijk maar even geven.
MEVROUW VAN MAANEN:
Voorzitter, mag ik een vraag stellen aan mevrouw Haagh?
DE VOORZITTER:
Gaat uw gang.
MEVROUW VAN MAANEN:
Heeft u signalen mevrouw Haagh, dat op dit moment vrijwilligers of de mensen die betrokken zijn
bij dit werk te weinig informatie hebben en niet goed kunnen doorverwijzen?
MEVROUW HAAGH:
Ja, die signalen hebben we zeker. We hebben dat ook opgeschreven in een stuk:'Van kwetsbaar
naar zelfredzaam". Maar dat is al weer een tijdje geleden. Toen hebben we 35 organisaties bezocht
hier in Breda. En toen hebben we die signalen gekregen omdat regelingen steeds veranderen, het
voor doelgroepen soms verschilt van elkaar, en als het om maatwerk gaat dat het ingewikkeld is
om dezelfde voorlichting te geven als betrokken vrijwilliger als dat iemand als klantmanager dat
doet. En dat is juist zo essentieel voor iemand die hulp nodig heeft, die moet geen 3 verschillende
uitleggen krijgen. En dat is wat we vragen: maak dat nou helder, wat zijn de regels en hoe passen
we toe en waar is het maatwerk. Daar moet iedereen gelijk in staan en ik denk dat het belangrijk is
dat daar een goede slag in gemaakt wordt.
MEVROUW VAN MAANEN:
Mag ik dan nog een vervolgvraag stellen?
