I. OPENING.
DE VOORZITTER:
Ik open de vergadering.
Mag ik u allen verzoeken om te gaan staan?
Dames en heren, leden van uw raad, geachte aanwezigen.
Aan het begin van deze raadsvergadering wil ik samen met u stil staan bij het leven en overlijden
van monseigneur Martinus Petrus Maria Muskens, ereburger van onze stad Breda. Monseigneur
Muskens overleed in de nacht van 16 op 17 april in Zorgcentrum Zuiderhout in Teteringen in de
leeftijd van 77 jaar. Monseigneur Muskens was de 9e bisschop van Breda en hij werd op 16 juni
1962 door monseigneur Bekkers in het bisdom 's-Hertogenbosch tot priester gewijd. Op 23 juli
1994 benoemde paus Johannes Paulus II hem tot bisschop van Breda als opvolger van
monseigneur Ernst.
Bisschop Muskens wilde zich zowel binnen de kerk maar ook in de samenleving inzetten voor een
dialoog tussen de verschillende kerkelijke en religieuze stromingen. Omdat hij vond dat de kerk
midden in de samenleving hoorde te staan, verplaatste de bisschop in 2001 de kathedrale zetel
van de kerk van de aartsengel Michael naar de Antoniuskerk in het centrum van Breda. En deze
fungeerde ook na een prachtige restauratie vanaf dat moment als kathedraal.
Een hoogtepunt tijdens zijn episcopaat vormde de viering van het 150 jarig bestaan van het
bisdom in 2003. Vanwege deze viering trokken in oktober 2002 ongeveer 2000 pelgrims uit het
hele bisdom naar Rome. Voor mij was het een bijzonder voorrecht om op zijn uitnodiging in te
mogen gaan en te mogen deelnemen aan deze bijzondere bedevaart met mensen van alle sociale
maatschappelijke geledingen. Dit was een unieke ervaring.
Kort voor zijn afscheid als bisschop van Breda in 2007 schreef bisschop Muskens samen met Arjan
Broers, de biograaf, het boek Opmaat tot Eeuwigheid, waarin hij getuigde van zijn geloof en een
leven over de grenzen van de dood en de wijze waarop je je als mens daarop kunt voorbereiden.
Een heel bijzonder boek.
Voor bisschop Muskens was de hemel een samenzijn met God dat elk verlangen vervulde. En de
basis van deze omgang met God lag in zijn jeugd in het prachtige Brabantse dorp Elshout. Nog
geen jaar geleden vierde Martinus Muskens zijn 50 jarig priesterjubileum. En hij vierde dit op
Hemelvaartsdag met een drukbezochte Eucharistieviering in de Antoniuskathedraal.
Bisschop Muskens heeft in de loop der jaren als boegbeeld van het bisdom Breda veel goeds
opgebouwd en vele groepen mensen met elkaar weten te verbinden. Hij stond bekend als een
sociaal bewogen man en pleitte onder meer voor de bestrijding van armoede en aids. En zo deed
hij, tegen de stroom van de kerk in, krachtige uitspraken over het gebruik van condooms om de
verspreiding van aids in te dammen. Nog steeds vind ik dat niet alleen dapper maar ook getuigen
van gezond verstand.
De bisschop wist als geen ander de katholieke kerk in de schijnwerpers te plaatsen door zich
telkens weer als bisschop van Breda in het publieke debat te mengen. Hij profileerde zich als
bruggenbouwer tussen kerken en geloven vanuit de overtuiging dat christenen, moslims en joden
dezelfde God aanbidden. Hij initieerde de dialoog tussen religies en leverde daarmee een bijdrage
aan een groter wederzijds begrip en tolerantie.
Op 18 mei 2009 mocht ik bisschop Muskens tijdens een bijzondere raadsvergadering hier in dit
stadhuis inhuldigen als ereburger van Breda waarbij ik hem namens de gemeenteraad en de
inwoners van de stad mocht danken voor zijn bijzondere verdiensten voor de samenleving in het
algemeen maar ook voor Breda in het bijzonder. En bij die gelegenheid mocht hij de zilveren
erepenning van de stad Breda ontvangen.
Martinus Muskens was een markante bisschop van Breda die het geloof een plaats gaf midden in de
samenleving en de samenleving wist te plaatsen binnen het geloof. Breda is hem grote dank
verschuldigd. Moge hij rusten in vrede. En ik vraag u een minuut stilte.
Ik dank u wel.
II. MEDEDELINGEN.
DE VOORZITTER:
Bericht van verhindering is ontvangen van de leden mevrouw Van Beek, mevrouw Bijlsma,
mevrouw Haagh, de heer Vuijk, de heer Quaars en de heer Spapens. De heren Quaars en Spapens
zijn beide herstellende en hebben wat zorgen met hun gezondheid. Ik stel u voor namens de raad
hen een bloemetje te sturen om te laten weten dat we hen het allerbeste wensen in soms toch die
lastige processen.
