212
MEVROUW VAN DER SANDEN:
MEVROUW VAN DER SANDEN:
Ook wat mijnheer De Beer zegt, namelijk dat het eind februari al aan de orde is geweest en dat we
dan toen iets hadden moeten doen. Nou ja, dat hebben we ook een maand later meteen gedaan.
Toen is er in de commissie een inspreker geweest. En meteen daarna hebben wij vragen gesteld
als SP fractie. Dus het is niet zo dat er Kijk, u heeft daarna, 5 of 6 weken later ook nog een keer
vragen gesteld. Maar het is natuurlijk niet zo dat er helemaal niet op gereageerd is.
Ja het citaat in de krant; natuurlijk kun je verkeerd begrepen worden. Maar ik begrijp toch ook uit
de woorden van de wethouder dat er wel degelijk is gezegd: formeel hebben ze niks te zeggen. Dat
zou ik graag anders zien. Maar blijkbaar kan dat niet. Of het kan wel omdat we het beleidsplan
vaststellen. Dus dan zouden we formeel toch ook iets te zeggen moeten hebben.
Dan zegt de wethouder ook nog dat we straks het beleidsplan gaan bespreken en dat hij er alle
vertrouwen in heeft, we zijn op de goede weg zijn en het allemaal goed gaat komen. Maar ik heb
ook geluiden dat de heer Endedijk zelf in gesprekken met bewoners en bezoekers van de
Schatkamer ook aangeeft dat het toch eigenlijk wel een beetje een sprong in het diepe is en dat we
eigenlijk niet weten of het op de goede manier gaat uitpakken omdat we er nog niet bekend mee
zijn. Dus het is ook een beetje onzeker nog allemaal. Dus daar hoor ik dan toch ook weer dubbele
signalen.
De heer Elbertse geeft een aantal voorbeelden. En dat is ook allemaal zo. Alleen lijkt me dat nou
juist iets wat in het debat over het beleidsplan aan de orde moet komen. Ik heb me dus eigenlijk in
mijn vraagstelling alleen maar beperkt tot: vinden wij nou als raad dat we er iets als raad over te
zeggen hebben en vinden we dat de Schatkamer al dicht mag. En daartoe wilde ik het vanavond in
de discussie beperken omdat de rest straks thuis hoort in de commissie.
DE VOORZITTER:
Ik dank u zeer.
De wethouder.
WETHOUDER AKINCI:
Ik doe het toch nog even vanaf hier.
De heer Hardorff zei enigszins teleurgesteld te zijn in het technocratische antwoord. Ik krijg
natuurlijk in die zin ook wat procedurele vragen namelijk: gaat de gemeenteraad ergens over of
niet en vervolgens mag de directeur van de bibliotheek dan ook nog eens bevestigen of een
gemeenteraad wel of niet ergens over gaat. En we kunnen niet van hem verwachten dat hij gaat
liegen. Dus in die zin moet u van mij maar even aannemen, - en de heer Elbertse heeft het ook al
gezegd -, dat de interpretatie die in ieder geval mevrouw Van der Sanden er aan geeft van we
mogen ons er niet mee bemoeien, niet de intentie en ook niet de standaardpositie is van de
directeur van de bibliotheek. En ik mag dat dan hier in deze setting voor hem zeggen en anders
had hij dat ongetwijfeld zelf gedaan. Dus dat moet u dan maar even van me aannemen.
Voorzitter, even ter interruptie. Ik heb niet gezegd dat we ons er niet mee mogen bemoeien. Ik
vind dat hij goede voorlichting heeft gegeven en dat hij met mensen in gesprek gaat, absoluut.
Maar ik krijg toch het idee dat het een beetje is: dit gaan we doen, dit wordt het beleidsplan, die
richting gaan we uit, jullie mogen er allemaal naar luisteren en er iets over zeggen maar het besluit
is toch al genomen. Zo komt het toch wel een beetje op mij over.
WETHOUDER AKINCI:
Dan ga ik het toch wel even in heel kort bestek een keer proberen uit te leggen. De bibliotheek is
verzelfstandigd. En daar hebben we een afspraak over gemaakt. We hebben afspraken met de
bibliotheek die we 4 jaarlijks vastleggen in een beleidsplan en met prestatie afspraken, als het gaat
om de subsidie. Doorgaans gaat u niet bij elke individuele subsidieverlening op de exacte prestatie
afspraken in. We doen dat doorgaans in commissieverband als we zo iets bespreken. Maar u kunt
mij daar natuurlijk het een en ander in aangeven. Daarom ben ik uw wethouder.
Onomkeerbare besluiten. Ja, dat is natuurlijk het lastige. De raad heeft op 9 november gezegd: er
ligt een taakstelling van 5 ton voor de bibliotheek. En de raad heeft gezegd: er moet de bibliotheek
van de toekomst, binnen dat budget, en ook nog binnen die taakstelling, uitgevoerd worden. Met
die opdracht, is los van het beleidsplan wat er al lag, de bibliotheekdirecteur, de directeur van de
Nieuwe Veste aan de slag gegaan. Dat krijgt dus ook zijn beslag in het nieuwe beleidsplan wat
straks in de commissie besproken gaat worden. Ondertussen loopt ook nog dat ene huurcontract af
van dat filiaal de Schatkamer waar we het nou de hele tijd over hebben. En in de wetenschap dat
in november die beslissing genomen is, zal de directeur dan toch voor zichzelf in zijn beleidsplan
moeten nagaan: wil ik nog voor 10 jaar verlengen of niet. Een jaar of vijf jaar was geen optie. Het
was 10 jaar of niet. Ja, dan maar niet. Dus dat is de setting.
