437
ook al op een voor haar karakteristieke manier smoelen trekkend, ons aankeek en zei: hebben
jullie wel eens naar jezelf zitten luisteren?
Op donderdag 27 juni hadden we een hele lange en warme raad. Adel was een van de vele
collega's die aangaven erg aan het zomerreces toe te zijn.
Op de dag erna, vrijdag 28 juni, hadden we een afsluiting van het politieke seizoen vanuit Belcrum
Beach. Hapje, drankje, en in ons groepje wandelend van de ene naar de andere activiteit.
Wandelend, want Adel was niet zo van het fietsen. Sterker nog: ik heb Adel nog nooit zien fietsen.
Toch knap hoe ze zo gepassioneerd over fietsen kon praten in haar bijdrage bij de laatste
Voorjaarsnota. Bij een bezoekje aan de decorbouwster was ze weer de apetrotse moeder van
Hanna. Ze zei: je kent haar zeker wel hè, dat is een dochter van mij. En toen we ons naar de OVT
hadden gesleept, zat Adel grapjes te maken tegen de hoofdaannemer die een hele aparte naam
had. Adel kwam daar een paar keer op terug. Bij het afscheid kreeg Adel als enige een kaartje van
hem. Ik heb er nog over nagedacht om die man te benaderen over het overlijden van Adel.
Gelukkig heb ik dat niet gedaan want wat moet zo'n man daarmee. Daarna terug naar Belcrum
Beach, borreltijd. Dat loopt al weer een stuk prettiger. Adel en ik hebben het daar nog over de
vermoeidheid gehad, maar ook over de naderende reis naar IJsland. En ook over de fouten in BN
De Stem waarin ik fractievoorzitter van GroenLinks werd genoemd. Adel zei lachend: watje in de
fractie niet lukt, probeer je maar via de krant. Of zoiets in die trant. We zoenden bij het afscheid
en wensten elkaar een goede en welverdiende vakantie. En zoals altijd dacht ik: ze ruikt altijd zo
lekker naar zeep. En dat was Adel.
Wat volgde, was de klap. Maar ik weiger de stelling, de rest is geschiedenis. Voor ons is Adel nog in
dit huis en eigenlijk verdient zij hier een vaste plek, net als enkele andere collega's die in het
harnas stierven, zoals Joep Augenbroe en Lous van Beusekom. En ook zij verdienen, net als Adel,
ons blijvend respect.
Rest mij nog om u nog te bedanken voor de vele hartverwarmende reacties. Want van Polen tot
Curasao, van Friesland tot Zeeland, heeft u ons gemeld dat u net zo geschokt was als wij.
DE VOORZITTER:
We luisteren nu naar een kort muzikaal intermezzo.
MUZIKAAL INTERMEZZO.
DE VOORZITTER:
Ter afronding van deze herdenking nodig ik u allen die daartoe in de gelegenheid zijn, uit om te
gaan staan. En ik verzoek u om een moment van stilte.
STILTEMOMENT.
DE VOORZITTER:
Ik dank u wel.
Ik schors de vergadering tot 20.10 uur.
SCHORSING.
IV. TOELATING VAN DE HEER JOS KONIUSZEK ALS LID VAN DE GEMEENTERAAD.
DE VOORZITTER:
Mag ik u vragen de plaatsen in te nemen?
Ik heropen de vergadering.
Aan de orde is het agendapunt de toelating van de heer Jos Koniuszek als lid van de
gemeenteraad.
De commissie voor onderzoek van de geloofsbrieven heeft de geloofsbrieven van de heer
Koniuszek onderzocht. En ik nodig mevrouw Van Maanen als voorzitter van deze commissie uit om
hierover aan de raad verslag uit te brengen.
MEVROUW VAN MAANEN:
De commissie uit de raad is bijeen gekomen om de geloofsbrieven en verder bij de Kieswet
gevorderde stukken van de heer Jos Koniuszek te onderzoeken. Op 17 juli jongstleden is de heer
Jos Koniuszek benoemd tot lid van de raad van de gemeente Breda. De commissie heeft de
ontvangen bescheiden onderzocht en in orde bevonden. Gebleken is dat de heer Jos Koniuszek aan
alle in de Kieswet gestelde eisen voldoet. En de commissie adviseert dan ook om met zijn toelating
als lid van de gemeenteraad van Breda in te stemmen.
DE VOORZITTER:
