66
meer dan te respecteren keuze. En ongetwijfeld zal daarbij je motto fit is not a destination, it's a
way of life ook de nodige aandacht krijgen.
Veel dank Sandra, voor 2 raadsperioden van continue inzet voor onze mooie stad Breda en haar
inwoners. Het ga je goed.
Joyce Van der Sanden.
Joyce, een goed raadslid, een goed volksvertegenwoordiger, een goed controleur van het college,
ja, die moet boos kunnen worden. Functioneel boos worden natuurlijk. En dat lukte jou prima. Ik
durf zelfs te stellen: als de mate van boosheid de kwaliteit van een bestuurder bepaalt, dan was jij
zo af en toe van Olympisch niveau. Maar in alle ernst Joyce, die oprechte verontwaardiging, - want
zo moet ik dat toch natuurlijk noemen -, komt bij jou voort denk ik uit een diep gevoel van
verbondenheid met je achterban, zo'n diep gevoel zelfs dat het een keer is voorgekomen datje uit
de raad bent weg gebeend. Maar gelukkig was je weer snel terug want een gebrek aan
verantwoordelijkheidsgevoel heb jij zeker niet. Jouw optreden is vanaf het begin zo authentiek
geweest dat denk ik niemand heeft getwijfeld aan de redenen waarom jij hier in deze raad je werk
hebt gedaan zoals je dat hebt gedaan: voor de mensen in de stad die het minder hebben, die een
steuntje kunnen gebruiken en die op jou rekenen om hun belang naar voren te brengen. En dat
heb je met verve gedaan. Want wat heb jij je ingezet voor een beter armoedebeleid. Met ludieke
acties zoals die keer met de kinderschoentjes. Acties ja, want actie was toch wel hetgeen jou heel
veel energie gaf. Dicht bij de achterban, geen geneuzel, geen regeltjes.
Maar ook voor het onderwijsveld waarbij jij kritisch het beleid inzake de doordecentralisaties hebt
gevolgd. Uiteindelijk was je niet te groot om ook de waardering uit te spreken voor de goede
elementen in het bereikte resultaat en de inbreng daarbij van anderen.
Maar ook je expertise als P O vrouw heb je in de laatste 4 jaar in kunnen zetten, vooral als lid
van de werkgeverscommissie van de raad. En daar sprak kennis en wijsheid uit. Ik heb nauw met
je daarin mogen samenwerken en dat vond ik heel plezierig.
Voor dit alles wil ik je enorm bedanken, net als voor alle andere inspanningen. Het ga je goed.
Maurice Spapens.
Beste Maurice, ook jij hebt inmiddels het raadslidmaatschap 8 jaar lang vervuld. Je hebt je verdiept
in vele onderwerpen, uiteenlopend van Cultuur, Verkeer en vervoer, Bouwen en wonen en Sociale
zaken en welzijn. In je bijdragen in de commissies spatte je bevlogenheid er met regelmatig af.
Ook in de raad. Jij toonde keer op keer met overtuiging betrokkenheid bij de kwesties die je
namens je fractie aan de kaak stelde. En hoewel jij het debat in de raad zeker niet schuwde, was jij
ook bedreven in je taken als volksvertegenwoordiger. En recentelijk demonstreerde je dat nog
eens met je inzet voor het werk van Rahal Lamlih, de man die maaltijden uitdeelt aan de dak- en
thuislozen. Soms pittig, maar je was er. En de discussies ging je niet uit de weg.
Als raadslid heb jij op uitstekende wijze de rol van gastheer vervuld door verschillende insprekers
wegwijs te maken in onze spelregels voor inspraak.
En daarnaast stak je je enthousiasme voor de werkgroep Jeugd en Politiek nooit onder stoelen of
banken. De missie om jongeren in de stad kennis te laten maken met de lokale democratie, was bij
jou ook goed besteed. En je was dan ook terecht zo trots als een pauw dat de leerlingen van het
Stedelijk Gymnasium, die jij dit jaar hebt begeleid, de eerste prijs bij het project Jeugd en Politiek
in de wacht sleepten.
Maurice, ik weet dat deze krappe raadszaal tijdens lange vergaderingen soms een crime voor je
was. Maar bijkomstig voordeel hiervan was wel dat dit je fractie soms een extra zeteltje in de raad
opleverde in de vorm van een krukje voor je knie.
Maurice, ik wil je danken voor je inzet in de afgelopen jaren en wens je bovenal veel creativiteit toe
in je loopbaan als kunstenaar. Maar bovenal wens ik jou een goede gezondheid toe.
Dank voor alles.
John Stubenitsky.
Beste John, wat moeten de kijkers van de uitzendingen toch gedacht hebben als ze jou aan het
woord hoorden. Dat Breda was overgenomen door Rotterdam. Niets is minder waar. Vanaf het
moment dat jij, geboren in Nieuw-Helvoet, het tegenwoordige Hellevoetsluis, hier in Breda
neerstreek, is het proces van Bredanaar worden begonnen. Inmiddels ben jij misschien wel meer
Bredanaar dan menig mens wiens wieg in Brabantpark, Ginneken of Princenhage heeft gestaan.
En dat komt door jouw ongelooflijke gave om overal in de stad aanwezig te zijn. Eerst sprak je
vanuitje rol als ondernemer en winkelier heel veel mensen in de stad. Later heb jij het uitlaten van
je hondje daarvoor een mooi excuus gevonden.
Je stak het tijdens jouw jaren als raadslid niet onder stoelen of banken dat je eigenlijk boven
andere taken de voorkeur gaf aan het volksvertegenwoordigende deel van je werk. En dat hebben
we ook bij jouw staat van dienst inzake moties gemerkt. Om in een veel gebruikte beeldspraak te
blijven: als er inwoners zijn die zich druk maken om de stoeptegels, dan schaamde jij je er
