211
gebeurt doorgaans in een aantal ronden. Het is zo dat ik daar een verslag van moet ontvangen.
Dat gaat straks ook mee naar de minister om bijvoorbeeld te bepalen of alles volgens de regelen
van de wet en de kunst is verlopen. Want uiteindelijk komen we ook nog bij die minister terecht.
Maar daar kom ik zo op terug.
U bent als raad in beeld nadat de Vertrouwenscommissie een voordracht heeft weten samen te
stellen van 2 kandidaten. Niet 3, niet 1, want dan is de procedure meteen al ongeldig, maar 2
kandidaten. Waarbij ik meteen zeg dat kandidaat 2 wel 2 is maar eigenlijk net zo goed 1 had
kunnen zijn in die zin dat het een hele goede benoembare kandidaat zou moeten zijn. Het is niet
de eerste voorkeur geworden maar het benoemen van een zwakke kandidaat om in uw raad te
denken, nou dan kiezen ze onze voorkeur 1 wel, is doorgaans niet zo'n verstandige strategie want
u zou zo maar opgescheept kunnen worden met nummer 2 omdat nummer 1 elders emplooi vindt
om maar eens een theoretisch voorbeeld te noemen. Dus het gaat om een voordracht van 2 die
buitengewoon serieus moet zijn.
Dus u gaat in deze zaal, in een vertrouwelijke besloten vergadering, over het voorstel van de
commissie spreken. Dat kan een bij voorkeur unanieme voordracht zijn, soms loopt het anders.
Hier in deze zaal zeg ik, valt uiteindelijk het besluit wie u als nummer 1 op de voordracht gaat
plaatsen. Dat besluit mag openbaar worden gemaakt. Althans, de naam van nummer 1. Het is nog
niet de bedoeling om dan in een feestgejuich uit te barsten en te zeggen: we zijn er. Want de
procedure is niet afgelopen. Maar het is wel gebruik geloof ik dat de Vertrouwenscommissie zich
die avond bij zo'n kandidaat vervoegt en dan drinkt men doorgaans niet alleen een glaasje water.
Maar geen uitbundige toestanden. Het is een voordracht. Daarna is het nog zo dat de
procedureverslagen etcetera, naar de minister moeten en de minister die kandidaat gaat
ontvangen.
En dan komt het: omdat u een gemeente bent met meer dan 50.000 inwoners, is dan ook nog de
Ministerraad aan bod. Dus de Minister van Binnenlandse Zaken brengt die benoeming in de
Ministerraad en dan gaat daar een beraadslaging plaatsvinden. En de benoeming is pas echt een
feit wanneer de Ministerraad met de benoeming van de nieuwe burgemeester heeft ingestemd.
Dan zijn we er formeel nog niet helemaal. Uiteindelijk is het de Koning die met zijn handtekening
op een Koninklijk Besluit de benoeming bekrachtigt. En dat is echt het moment waarin alles
formeel is. En dat zeg ik serieus, ik wijs ook maar even op de theoretische mogelijkheid dat de
minister niet nummer 1 aan de Ministerraad voordraagt maar nummer 2. En hij kan ook nog die
persoon uitnodigen voor een gesprek. Mijn lijn jegens de minister is: dat ga je dan zelf in Breda
maar uitleggen. Het is een theoretisch geval maar ik moet u er wel op wijzen dat dit een in de wet
voorzien scenario is. Goed, maar feitelijk theoretisch.
De benoeming is rond op dat moment. Koninklijk Besluit is getekend. En dan zal de burgemeester
worden beëdigd hier door mij en ten overstaan van u als leden van de raad van Breda en worden
geïnstalleerd door uw plaatsvervangend voorzitter, de ambtsketen, de hamer, enfin, u kent dat
ritueel en dat is echt het feestelijke moment waarop de nieuwe burgemeester hier echt aan de slag
gaat.
Welnu, dat is eigenlijk de procedure. Ik ben even wat uitvoerig geweest omdat ik vind dat iedereen
recht heeft om precies te weten hoe zoiets nou gaat. Er wordt wel eens gezegd, schimmig en
ingewikkeld. Nee, dit is transparant en helder hoe we te werk gaan. Dit is de procedure.
Nog een paar aandachtspunten tot slot. Heel kort.
De huisvesting. De burgemeester hoort in de stad of in de gemeente waar hij werkt, te wonen. U
weet dat het best ingewikkeld is tegenwoordig met die woningmarkt. U hoeft uw burgemeester niet
meer dan anderen te helpen maar het is misschien wel goed om toch eens even aandacht te
hebben voor het feit dat die markt ingewikkeld is. U zou bijvoorbeeld in het informatiepakket, u
heeft volgens mij geen ambtswoning meer, maar wat informatie over de woningmarkt hier ter
stede zou misschien al helpen om zo'n kandidaat een eerste entree in de stad te geven. Niet
bevoordelen, maar helpen mag wel want het is echt een urgente problematiek hier en daar.
Tot slot. U heeft een Vertrouwenscommissie ingesteld. En dat is niet voor niks. Het is van het
grootste belang dat u die Vertrouwenscommissie ook het vertrouwen geeft dat u net aan die
commissie geschonken heeft. Het is buitengewoon ongepast hen met vragen over wat er speelt en
hoe het gaat, lastig te vallen omdat u hen dan in de verleiding zou kunnen brengen, die ze
overigens zullen weerstaan. Het is buitengewoon serieus gemeend wat ik zeg dat het belang van
zo'n procedure en de vertrouwelijkheid daarvan niet alleen vandaag voor Breda van belang is. Dat
is het bijvoorbeeld omdat ik wel weet dat kandidaten wiens naam op de verkeerde manier in de
publiciteit kwam en gelekt werd zich zomaar zouden kunnen terug trekken en denken: aan mijn lijf
geen polonaise, ik wil dit niet. En zo kun je buitengewoon gekwalificeerde kandidaten die je graag
als burgemeester zou willen hebben, kwijt raken door onoplettend gedrag en gebep wat op geen
enkele manier op zijn plaats is.
Maar u dient ook het algemeen belang. Als we bij het openbaar bestuur de goede mensen willen
krijgen, die met een sollicitatie natuurlijk altijd een zeker risico nemen, als dat bekend wordt op de