335
gewoon helemaal niet in. In het gezellige Breda lukt dat gewoon niet. Want er is altijd wel iemand
die iets van je wil of even met je wil praten.
En na 26 jaar het burgemeestersambt te hebben vervuld in achtereenvolgens Nieuw-Ginneken,
Rosmalen, Emmen, Bergen op Zoom en Breda, ben je ook echt wel met die rol vergroeid. Je was
altijd burgemeester Peter Van der Velden. En als jouw dochters daar genoeg van kregen, kreeg je
het voor je kiezen. Pap, hou nou maar eens op met burgemeesteren. En dat is een mooi woord,
misschien wel het woord van het jaar. Een heel mooi werkwoord: burgemeesteren. En geheel en al
op jou van toepassing.
Als boegbeeld van de stad ben je ook kwetsbaar. Een schijnbaar onbetekenend voorval kan in
korte tijd uitgroeien tot ongekende proporties. Als burgemeester moetje weten hoe je omgaat met
een crisis, hoe je moet samenwerken met politie, brandweer, justitie, met organisaties in de stad,
met het college en de raad en natuurlijk ook met de gemeentelijke organisatie. Want voor je het
weet, transformeer je van boegbeeld van de stad tot kop van jut. We hebben de voorbeelden van
steden waar dat is gebeurd nog vers in onze herinnering.
Peter, mede dank zij jou heeft Breda zich het afgelopen decennium ontwikkeld tot een stad die zich
richt op de dialoog in plaats van op onderlinge strijd. En dat dragen we niet alleen uit binnen de
grenzen van onze stad zelf maar ook in de regio en ver daarbuiten.
We zijn ons bewust van onze historische context. Maar we willen als stad ook vooruit, meegaan
met de tijd. En dat hebben we laten zien in indrukwekkende projecten als de Nieuwe Haven en het
Stationsgebied.
Maar we zijn ons er ook van bewust dat het grootste kapitaal dat een stad bezit, haar eigen
inwoners zijn. Mensen maken de stad. Zo is het en zo zal het altijd blijven.
En het motto, alleen ga je sneller maar samen kom je verder, is Breda en jou op het lijf
geschreven. En dan niet alleen tijdens de Singelloop.
Peter, je was 11 jaar lang niet alleen het boegbeeld maar ook de bindende factor van de stad.
Afgelopen voorjaar nam je het moedige besluit om de bakens te verzetten en het openbaar bestuur
te verlaten voor nieuwe uitdagingen die op je pad zijn gekomen. Hoe enthousiast je daarover ook
bent, ik weet dat dit moment heel moeilijk voor jou is. Want het burgemeestersambt zit in jouw
DNA. En des te groter is mijn bewondering voor de nieuwe richting die je nu ingaat. En ik spreek
namens het college, maar zeker ook als collega, als ik zeg dat ik heel veel waardering heb voor de
manier waarop jij het burgemeestersambt hebt ingevuld. De balans tussen ontwikkelingen die de
stad vooruit helpen aan de ene kant en de menselijke maat aan de andere kant, was bij jou altijd
in evenwicht. Je mag trots zijn op het stempel dat je op Breda hebt gedrukt.
Ik dank je voor je collegialiteit, voor je enorme inzet, maar vooral voor je medemenselijkheid. En
ik hoop van harte dat je een gelukkige en geweldige nieuwe fase in je leven tegemoet gaat, samen
met Ina en je dochters. En als jij later terug kijkt op jouw tijd als burgemeester van Breda, dan
denk ik aan de woorden die je zelf sprak bij het afscheid van jouw goede vriend Harrie Nuijten, oud
burgemeester van Alphen Chaam: Dan gaan Harrie en ik samen met onze rollator naar het Harrie
Nuijtenhofje of naar het Peter Van der Veldenplantsoentje en dan mijmeren we over de oude
mensen en de dingen die voorbij gaan. En dan zien jullie dat het goed was.
Dank je wel burgemeester Peter Van der Velden.
DE PLAATSVERVANGEND RAADSVOORZITTER:
Dank u wel, wethouder Bergkamp.
Met uw welnemen zal ik nu ook achter het spreekgestoelte plaatsnemen om vandaar de
burgemeester toe te spreken.
V. TOESPRAAK PLAATSVERVANGEND RAADSVOORZITTER:
Geachte raadsleden, geachte aanwezigen, maar vooral: geachte burgemeester.
Met veel trots maar ook met frisse tegenzin richt ik vanavond namens de gemeenteraad het woord
tot u. Trots op onze burgemeester die het ambt de afgelopen 10 jaar met zoveel inzet en passie
heeft vervuld. En met tegenzin omdat het de laatste keer is dat u hier bent als onze burgemeester,
onze burgemeester die 2 weken geleden nog het stralende lijdend voorwerp van onze motie
Bloemen en zoenen was, toen u voor de laatste keer de raad voorzat.
De afgelopen weken heeft u al vele keren afscheid genomen in de stad en stonden de kranten vol
over uw rol en bijdragen aan onze mooie stad. Het valt u zwaar, het afscheid nemen van mensen
en werk, het wennen aan een nieuwe rol. Dat is niet altijd gemakkelijk en dat bracht u regelmatig
tot ontroering. En dat kan maar op een manier uitgelegd worden, namelijk dat u heel veel liefde
heeft voor de stad en haar inwoners.
En nu neemt u vandaag formeel afscheid van raad en college en nemen wij afscheid van onze
burgemeester. Als ik terug kijk en andere mensen spreek waarmee u zoveel heeft samengewerkt,
zoals secretaris, wethouders, raadsgriffier en raadsleden, is iedereen het erover eens dat wat u het
meest typeert, is dat bij wat u ook doet, er een ding centraal staat: u investeert vol in dë relatie
