werden. Menselijke maat was voor haar leidend en procedures, regels en andere bureaucratische
rompslomp moesten daarvoor wijken. En ze haalde dan ook vaak haar broer Casper aan, die laat zien
wat hij kan en de handen uit zijn mouwen stak. Dit was voor Hanneke een enorme drive om zich in te
zetten voor mensen die zich in willen zetten voor deze samenleving en graag mee wilden doen in
deze samenleving.
Voorzitter, een van van de mooiste eigenschappen van Hanneke vind ik zelf dat zij in staat is, in staat
was, om mensen beter en sterker te maken. Het mooiste leermoment van Hanneke was natuurlijk wel
tijdens onze wekelijkse fractievergaderingen, ledereen die nu bij ons als WD raadslid of WD
wethouder of zelfs als WD staatssecretaris actief is kan zich die momenten vaak nog erg goed
herinneren. Die momenten waarop je met een fantastisch plan of met een nieuw idee kwam en
iedereen was natuurlijk razend enthousiast. Tot op het moment dat Hanneke begon met een spervuur
van vragen. "Welk probleem los je hier in vredenaam mee op?". "Waarom zou de overheid dit moeten
doen?". "Wat wil je hier nou eigenlijk mee bereiken?". Dit spervuur van vragen bleef doorgaan net zo
lang tot je in de touwen hing en eigenlijk alleen nog maar kon uitspreken: "Hanneke, ik dacht toch dat
jij ook voor dit voorstel was?" "Ja" zei de dan met een grote glimlach op haar gezicht "maar ik wilde
eigenlijk alleen maar testen of je hier goed over nagedacht had."
Zes jaar geleden kwam ik hier persoonlijk voor het eerst deze gemeenteraadzaal binnen en ik kreeg
Hanneke als mijn mentor toegewezen, als mijn politieke buddy en ik ben haar daar tot op de dag van
vandaag enorm dankbaar voor.
Maar de mooiste en de leukste momenten, zoals velen van jullie weten, hebben we natuurlijk met
Hanneke beleefd op het moment dat er een feestje of een borrel was. En ook als die er niet was dan
maakte Hanneke er wel een feest van. Onze fractieweekenden - memorabele weekenden - met
Hanneke waren dan ook een grote gezellige bende. Overdag, uiteraard, was zij begeleider van het
programma waarbij ze ervoor zorgde dat echt iedereen uit haar of zijn comfortzone gehaald werd. Ze
was de Hanneke die het voor elkaar kreeg om, jawel, Cees van der Horst en Klaas Dijkhoff samen in
een schilderschort te hijsen en de standpunten van de VVD op een schilderdoek te laten schilderen.
Als we hier dan mee klaar waren gingen we 's avonds met elkaar de binnenstad van Tilburg in, waarbij
de fractieleden van de VVD een voor een afhaakten en langzaam op huis aangingen, pakte Hanneke
haar telefoon, sms-te Guus Meeuwis, een studievriend van haar, en ging vrolijk verder de stad in. En
wij kwamen dan thuis met het verhaal "waar is Hanneke?" "Ja, die is met Guus Meeuwis op stap".
En ik heb dan ook nog iets goed te maken met Hanneke. Enkele dagen voor het overlijden van
Hanneke hebben wij als VVD besloten onze nieuwjaarsborrel te cancelen. Net zoals Berend terecht
tegen mij zei, het laatste wat Hanneke zou willen is dat we een borrel annuleren of cancelen. Na
afloop van deze speciale herdenkingsraad nodig ik jullie dan ook van harte uit om het glas te heffen
op Hanneke en vooral ook op het leven. En niet zomaar een drankje natuurlijk, zoals jullie allemaal
kennen van Hanneke, staat er beneden een wodka-lime voor jullie klaar.
Zondagavond voordat Hanneke van ons heenging hebben burgemeester Depla, Peter van der Velden
en ik de kans gekregen om haar nog te bezoeken, maar vooral om haar te bedanken, te bedanken
namens ons allemaal, voor alles wat zij voor ons heeft betekend. Hanneke was een belangrijke vrouw
voor heel veel mensen. Ze heeft heel veel betekend voor Breda, ze heeft heel veel betekend voor de
VVD en eigenlijk voor alle mensen met wie zij nauw samenwerkte. Zij wist mensen sterker te maken,
ze wist mensen te motiveren en Hanneke stond altijd voor je klaar op het moment dat er iets was. En
het is dan ook meer en meer dan terecht dat zij is onderscheiden als lid in de Orde van Oranje
Nassau.
Ik ben er enorm trots op dat ik vele jaren met Hanneke heb mogen samenwerken en ik wil namens de
VVD, namens de gehele gemeenteraad van Breda en namens alle andere Bredanaars enorm veel
dankbaarheid richting Hanneke uitspreken.
Lieve Hanneke, we zullen je nooit, nooit vergeten.
Bijdrage wethouder Marianne de Bie
Een korte inleiding want ik heb een gedicht uitgekozen voor Hanneke wat beschrijft wat ik over haar
wil delen. Een gedicht van een Vlaamse dichteres omdat ik vind dat het soms nodig is dat een vrouw
het podium krijgt en Hanneke verdient dat wat mij betreft.
Hanneke was niet alleen een powervrouw, maar ook een hele leuke vrouw. We spraken in de
wandelgangen niet alleen over politiek maar ook over onze opgroeiende kinderen, onze carrières,
onze gezondheid, over mannen, sport en over actieve vakanties. Maar ook mooie tassen kwamen
langs, een uitverkoopje waar we natuurlijk heel blij mee waren. We becommentarieerden eikaars
stoere of bijna ordinaire schoenen, gewone vrouwendingen, die het gewone leven verbonden met het
