werk in de Bredase raad en ik sluit zelfs niet uit dat we weieens roddelden. Dus een gedicht van een
vrouw:
Waar ik naar verlang vandaag
een frisse zomerjurk te dragen
met blote schouders, een uitgesneden
hals en rug en vooral goed
los om de heupen
Waarmee ik dan de tuin in loop
de zon schijnt warm, maar de wind
houdt het draaglijk en brengt
de jurk in beweging en dan
ben jij er natuurlijk ook die
de jurk al even mooi vindt en samen
trekken we hem uit en hangen hem
aan een tak
en liggen te kijken in het gras naar
zo'n frisse zomerjurk in een boom, daar
verlang ik naar vandaag, het meest.
Biiidraqe oud-burgemeester Peter van der Velden
Hanneke van Maanen, een prachtvrouw, een prachtmoeder, die wist dat het leven een dans is die het
waard is om ook gedanst te worden.
Lieve Julie, Huub en Sam, Berend, Bart, overige familieleden van Hanneke,
lieve raadsleden, medewerkers en overige aanwezigen,
Pas iets meer dan een jaar geleden hield Hanneke een prachtige afscheidstoespraak in de
gemeenteraad, gericht aan mij, met een gulle lach op haar gezicht, heel relaxed en uit de grond van
haar hart wenste ze mij alle geluk toe bij de verdere stappen die ik in mijn werkzame leven zou gaan
nemen. Nu moet en zal ik hier staan om voor haar, op haar verzoek en van Berend, een
afscheidstoespraak te houden voor deze herdenking. Dit veel definitievere en zo pijnlijke afscheid.
Met grote liefde voldoe ik aan haar verzoek. Ik heb zoveel en zo fijne herinneringen aan haar, maar oh
mensen, wat had ik dit liever niet gedaan. Wat had ik toch graag een toespraak voor haar gehouden,
waarin ik haar geluk wenste met een door haar gekozen nieuw toekomstperspectief. Een perspectief
in het openbaar bestuur wat ze eigenlijk toch wel heel graag wilde en vriend en vijand zijn het er zeker
over eens dat ze dat zo verdiende op enig moment.
In de laatste fase van haar politieke carrière, of moetje zeggen, politieke leven, heeft zij op
uitmuntende wijze de publieke zaak gediend. In haar rol als plaatsvervangend raadsvoorzitter kon ze
excelleren en dat deed ze dan ook. Daar, maar niet alleen daar, zagen we allemaal Hanneke, de
vrouw met haar ondeugende pretoogjes, de vrouw - en het is al vaker gememoreerd - die zich ook zo
charmant en zo op-en-top vrouwelijk kon kleden, die zo goed wist dat kleren ook de vrouw maken,
maar ook de vrouw van het ongelooflijk gezellige samenzijn.
Lieve kinderen, Berend en Bart, er dringt zich al dagenlang een beeld bij me op van die mooie slanke
den in een prachtig bos. Het is een sieraad voor het hele bos en deze den heeft prachtige takken. In
dat bos worden door de natuur bomen geveld en ook wordt helaas voor de mooiste geen uitzondering
gemaakt. In dat bos is nu de blikvanger, het meest stralende en mooie exemplaar, gevallen. Voor jullie
een ongelooflijk groot en niet in woorden uit te drukken gemis. De massale aanwezigheid, ook van
raadsleden, en vele anderen in de samenleving, tijdens het afscheid vorige week, wat prachtig was,
zoals burgemeester Depla zojuist nog verwoordde, getart voor uw liefde voor haar, voor de
verbondenheid die u allen met haar voelde, maar ook denk ik voor de bewondering die u heeft voor de
levenskracht van Hanneke. En uw aanwezigheid geeft dan ook blijk van medeleven wat u heeft en nu
eigenlijk ook weer hier tastbaar, voelbaar is aan haar kinderen en aan Berend en Bart.
Onbeschrijflijk trots mogen jullie, Julie, Huub en Sam erop zijn dat mama uit handen van de
burgemeester van Breda de Koninklijke onderscheiding Lid in de Orde van Oranje Nassau heeft
mogen ontvangen. Want juist in die onderscheiding zit heel veel van de waardering samengepakt die
burgers, leden van de raad en allen voelen voor al dat werk dat ze voor de stad heeft gedaan en - ook
dat is vaak gezegd - dat was heel wat.
Ze heeft vele jaren hard en zeer hard gewerkt. Ik hoef het jullie nauwelijks te vertellen, hoe keihard ze
heeft gewerkt en er zijn voor niets zoveel foto's van Hanneke te vinden, actiefoto's van haar in een
