En toen ik als Sinterklaas haar met de kinderen met een bezoek vereerde in gezelschap van enkele
zwarte raadsleden en een zwarte chauffeur eindigde ook die avond, u raadt het al, met dansen met
eenieder op geweldige DJ-muziek.
Lieve Hanneke, met oneindig veel plezier heb ik je zien dansen door het leven. Die dans heeft jou
zoveel dingen gebracht. Je prachtige kinderen, je lieve partner, al je vrienden en vriendinnen.
Ik heb je zien dansen, ja, niet onbezorgd maar wel vrij en in de volste overtuiging dat het leven waard
is om gedanst te worden.
Hanneke, het was voor mij, en ik denk voor vele anderen, een voorrecht om vanaf 2004 met jou soms
op de dansvloer te hebben mogen staan.
Rust zacht.
Bijdrage van burgemeester Paul Depla
Dank je wel Peter voor de mooie woorden.
Beste raadsleden, beste vrienden, beste familie van Hanneke, beste Berend, beste Bart, maar
natuurlijk beste Julie, Huub en Sam,
Hanneke was veertien jaar een raadslid van de gemeente Breda, een vertrouwd raadslid van de
gemeente Breda, die elke keer weer in staat was om op eigen kracht een zetel in deze prachtige
raadzaal te verwerven. Veertien jaar lang, een hele lange periode, zeker in de huidige tijd en het is
mooi dat je hebt gezien dat je in veertien jaar je passie kunt vasthouden. Dat je kunt blijven staan voor
je idealen, dat je kunt blijven staan voor je stad Elke keer weer opnieuw vol passie en vuur het debat
aan kan gaan. Veertien jaar lang, een lange raadsperiode en het is niet voor niets dat Hanneke in die
lange raadsperiode binnen de fractie van de VVD vrijwel alle portefeuilles heeft beheerd of in ieder
geval woordvoerder is geweest. Misschien financiën en ruimtelijke orde iets minder maar als het moet
wilde Hanneke ook op deze vlakken graag haar mening geven want eigenlijk wilde Hanneke wel over
alle onderwerpen haar mening geven en het woord voeren. Want over alle onderwerpen in de stad
had ze een mening, en een duidelijke mening, die ze niet onder stoelen of banken wenste te steken.
Samen met Patrick Ernst, op dit moment de nestor van de raad, heeft Hanneke aan het begin van
haar politieke carrière vanuit de VVD inhoud gegeven aan de discussie over de Wet Maatschappelijke
Ondersteuning, iets wat tegenwoordig een vanzelfsprekende taak van de gemeente lijkt te zijn maar
wat toen een startende discussie was. Wat zou de gemeente wel moeten doen, wat zou de gemeente
niet moeten doen, hoe zou het gaan in het maatschappelijk middenveld? Hoe kun je mensen, burgers,
het beste ondersteunen? Een nieuwe discussie, een nieuwe taak en dus een prachtig onderwerp om
de tanden in te zetten. En dat deed Hanneke zonder haar tanden stuk te bijten want ze had een
duidelijke visie, ook waar het ging over de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Ze had daarbij een
enorme drive voor de onderwerpen arbeidsparticipatie, inkomensondersteuning en economie. Vooral
de combinatie van die drie factoren, van die drie elementen, arbeidsparticipatie, inkomens
ondersteuning en economie vond ze enorm belangrijk. Niet apart vanuit kokers denken maar proberen
die drie zaken bij elkaar te krijgen omdat dan uiteindelijk voor de mensen van de stad het beste
resultaat geboekt zou kunnen worden.
In die discussie was het ook duidelijk, ze was een liberaal pur-sang. Thierry Aartsen gaf al aan, ze
was de meest liberale liberaal die de gemeente Breda ooit heeft gehad in de raad. Dat bleek ook
duidelijk uit haar liberale uitgangspunten op dit terrein. Ze was ervan overtuigd dat iedereen die iets
kon bijdragen, ook iets moest bijdragen aan de maatschappij. Maar Hanneke was ook consequent.
Wie daartoe niet in staat was moest van de overheid ook een zetje kunnen krijgen om dingen mogelijk
te maken. De menselijke maat, dat was voor haar leidend, zeker bij het maken van keuzes. Dat
maakte ze haar collega-raadsleden ook altijd duidelijk, waarbij soms ook voorbeelden uit haar eigen
directe omgeving hielpen om haar standpunten te illustreren maar ook om haar drive duidelijk te
maken. Ze liet, zoals Thierry Aartsen net ook al aangaf, haar broer Casper, waar ze o zo veel van
hield en trots op was, een rol spelen in de discussie in de commissie. Casper was een van die
mensen die moeite had om aangepast werk te vinden terwijl dat zo veel kon toevoegen voor hem,
maar ook voor het bedrijf en dan verzette ze zich als geen ander tegen de administratieve rompslomp
die ervoor zorgde dat hij niet snel genoeg aan een baan kwam. Casper om Casper, maar Casper ook
als illustratie voor de bureaucratie die ervoor zorgde, of die hinderde, af en toe dat we niet het beste
van mensen kunnen gebruiken en niet het beste van mensen wisten aan te boren.
Ze bleef er door de jaren heen op hameren dat het zo belangrijk was om te leren van succesverhalen.
Natuurlijk, de wereld kan altijd beter, maar zie ook waar we al succes hebben geboekt en leer
