ter herinnering. xix
„dustrie. Moge vrij en onbelemmerd de Nederlandsche natie in
„elke richting zich ontwikkelen gelijk deze ranken van uit den
„giondslag der fontein van alle zijden welig opschieten, maar
„moge, gelijk deze ranken zich vereenigen in een band van
h anjeloover gevlochten, ook immer onze natie zich vereenigen
„in den band van gehechtheid, waarmede zij aan het Huis van
„Oranje blijve verbonden.
„hn even als dit monument zijne hoogste eenheid vindt in,
„zijnen hoogsten luister ontleent aan de gulden kroon die daar-
„boven schittert, z. o moge ook de Nederlandsche natie steeds
„hare hoogste eenheid vinden in, steeds haven hoogen luister ont-
„leenen aan de Ivoum klij ke kroon, gedragen door de telgen van
„het doorluchtig Huis van Oranje
Hiermede eindigde spreker zijne rede, welke met warmte werd
toegejuicht.
Daarna nam de burgemeester het woord en sprak het vol
gende
„Heeren leden van het eere- en uitvoerend comité tie-
o
„noodigden en feestgenooten
„Mijnheer de voorzitter van het uitvoerend comité!
„Het is een verblijdend en verheffend schouwspel de onge
ëvenaarde vreugde waar te nemen op een dag, waarvan de hoo-
„ge beteekenis door I zoo welsprekend is geschetst; een dag,
„die ons het geledene zooveel mogelijk doet vergeten, ons geluk-
„kig maakt in het heden en den grondslag in zich bevat voor
„eene hoopvolle toekomst.
„Breda, de stad waar eenmaal de meest beroemde voorzaten
„van het doorluchtig stamhuis van Oranje-Nassau verblijf liiel-
„den en wier historie de treffendste herinneringen biedt van ver-
