3°7
onderwijs vaarwel, ofschoon hij pas n jaar oud was en eerst in
't derde leerjaar was geplaatst.
Verreweg de meeste dier kinderen gaan naar fabrieken of worden
door de ouders in eene dienstbetrekking geplaatst.
Als men nu nagaat, dat de vonnissen zich in den regel bepalen
tot onbelangrijke geldboeten en wat nog erger is bij den
tragen gang onzer rechtspleging gewoonlijk slechts een paar veroor
deelingen in een voljaar tijds voor dezelfde voortgezette overtreding
volgen, dan ligt het voor de hand, dat de meeste ouders liever een
vonnis afwachten, dan de dikwerf niet onbelangrijke verdiensten van
hun kind prijs te geven.
Gewoonlijk stuiten wij dan ook op onwil der ouders bij onze
aanmaningen, om de kinderen weer naar school te zenden.
Het is onze vaste overtuiging, dat hierin alleen verandering kan
worden gebracht door eene vlugge berechting en het opleggen van
flinke straffen, terwijl ook de arbeidswet eene bepaling diende in te
houden, dat geene kinderen op fabrieken mogen worden toegelaten,
clie niet aan de leerplichtwet voldaan hebben.
Immers, het zou niet mogen of kunnen voorkomen, dat kinderen
een voljaar en langer nog nagenoeg straffeloos de school verzuimen.
Waar blijft zoo vragen wij ons af hier de eerbied voor de
wet?
Nu moge het waar zijn, dat het voor sommige gezinnen eene
uitkomst is, wanneer de oudste kinderen iets tot steun van het
gezin kunnen bijdragen, doch hiertegenover staat, dat vele goed-
gezinden, voor wie eenige steun als 'l ware even onmisbaar is, ver
stoken blijven van hetgeen anderen zich maar voetstoots aanmatigen.
De overige verzuimen laten zich verdeelen in de volgende ru
brieken
85 leerlingen verzuimden 0111 boodschappen te verrichten of be
hulpzaam te zijn in de huishouding;
48 om onbekende redenen;
24 wegens het voortdurend op straat loopen;
21 om allerlei voorgewende redenen
14 wegens slordigheid in het gezin;
7 wegens groote onverschilligheid der ouders;
6 wegens ziekte, welke opgaven echter onbetrouwbaar werden
geacht
4 om te gaan leuren met koopwaren;
