101
Aardbeien („Deutsch Evern") gaven een goed beschot en een
behoorlijken goeden prijs (doorsneeprijs 3(>x/2 cent per kilo).
„Jucunda" gaven een tamelijken oogst, zonder van ruim te kun
nen spreken. De middenprijs, ad 23 cent per kilo, was, gezien de
onvoldoende kilo-opbrengst, voor vele bedrijven nog ongunstig.
Zwarte bessen gaven het meest treurige beeld te zien, dat men
maar kan denken. Klaagden wij in 1929 met alle recht over een
middenprijs van slechts 23 cent per kilo, in 1930 bedroeg deze
10y2 cent.
Kruisbessen. Als dit product een wedloop naar omlaag heeft
willen aangaan met zwarte bessen, heeft het dezen glansrijk ge
wonnen. Nog niet ten volle Ax/2 cent per kilo hebben wij in doorsnee
voor onze kruisbessen kunnen bedingen, tengevolge waarvan de
aanvoeren zeer onregelmatig waren en spoedig geheel ophielden.
Roode Bessen waren eveneens zonder eenige belangstelling. De
middenprijs bedroeg 8,6 cent per kilo.
Asperges mochten zich in een vrij goede belangstelling verheugen.
De aanplant daarvan gaat regelmatig door, zoodat wij eerlang
daarvan flinke export-veilingen zullen krijgen. De behaalde mid
denprijs van ruim 40 cent per kilo is behoorlijk te noemen.
Doperwten werden slecht betaald; een middenprijs van 8,8 cent
per kilo was mede oorzaak, dat de aanvoer slechts gering was.
Spinazie. De oogst daarvan verliep zeer naar wensch. Dit artikel
werd voor 4)^ cent per kilo op contract verkocht.
Boonen. De aanvoeren waren enorm groot; de prijzen enorm laag;
de kwaliteit was zeer goed. Aanvankelijk werden de groote aan
voeren nog tegen loonende prijzen betaald. Toen later in het seizoen
echter de prijs daalde tot 3 cent per kilo, was zulks een sein tot
het vrijwel stopzetten van den aanvoer, zoodat massa's boonen niet
zijn geplukt.
Bredasche spruitjes. Onze beroemde, fijne, schoongemaakte
Bredasche spruitjes deden het goed. Al was de prijs iets lager dan
gewoonlijk; deze was vast en loonend. De middenprijs bedroeg ruim
18 cent per kilo.
Hardfruit-veilingen waren, gezien den misoogst, van zeer geringe
beteekenis. De prijzen waren dientengevolge hoog, ook voor min
dere kwaliteiten.
Glascultuur-producten. De veilingen van komkommers hadden
nog minder beteekenis dan in 1929, toen de resultaten reeds zoo
droevig waren. Het product was op vele veilingsdagen zoo goed als
onverkoopbaar.
Tomaten konden tegen goede prijzen voldoende afzet op de
consumptie-veilingen vinden, zoodat daarvoor de export-veilingen
van geen beteekenis waren.