14-Ö—
En spoedig als de luister van groen
guirlanders zal zijn verbleekt, vreugdeklan
ken verstomd en de muziek geen feestklanken
meer doet horen; als ook deze vrouw weer zal
zijn bevrijd uit de ban der vaderlandse
feestviering, dan zullen haar de zorg en de
verantwoording resten.
Voor ons Nederlanders is deze dag een
feestdag, neen meer, een jubeldag.' Wederom 5!
wordt de eenheid onzer natie beklemtoond nu
een telg uit de on ranjestam, voortspruitende
uit Willem van Oranje, ook =Willem de Zwij
ger of Vader des Vaderlands geheten, ons
volk weder om de koninklijke troon groepeert
In lijnrechte afstamming ven Willem I,de
eerste Koning der Nederlanden sedert 1813
heeft nu Juliana als vijfde in erfopvolging
de troon bestegen. Ook zij heeft bij pro
clamatie zich tot haar volk gewend, evenals
Willem I, die na een ballingschap van 19
jaren, bij proclamatie van 2 December 1813
zich tot zijn volk richtte met woorden sis
deze:
"Onuitsprekelijk waren mijn aandoeningen bij
"de intrede van heden binnen deze hoox"dstad.
"Teruggegeven aan het volk, dat ik nimmer
"opgehouden heb te beminnen, zag ik mij na
"19 jaren als een vader in het midden van
"mijn huisgezin.
Nooit, Nederlanders! zal mijn ontvangst
in Holland, nooit mijn intrede in Amster-
"dam uit mijn geheugen gaan, en bij Uwe lie
"de beloof ik U, bedrogen zult gij U niet
"vinden. Gij wilt het, Nederlanders, dat ik
"U meer zal zijn, dan ik U zonder mijn afwe
zigheid zou zijn geweest; Uw vertrouwen,
"Uw liefde legt de souvereiniteit in mijne
"handen, en van alle zijden dringt men op de
"aanneming daarvan, wijl de nood van het
"Nederland, wijl de toestand in Europa dit
"vordert
Mijn voorouders hebben Uwe onafhankelijk.n|
"heia doen geboren worden. De handhaving
daarvan zal de nmmrner ophoudende taak van
"mij en de mijnen zijn. Ik reken in deze
"hachelijke ogenblikken op Uwe medewerking
"en opoffering
Horen leden van de raad, dit citaat
uit de proclamatie van koning Willem I is
niet verouderd, het had nu geschreven kunnen
zijn, l'histoire se repète: de geschiedenis
herhaalt zich: ookuithans een koninklijke l(J
ballinge, die sedert kort is weergekeerd
en het koningschap aanvaardt om het devies
van het wapen der Nederlanden: Je maintiendm
ik zal handhaven, voor de geschiedenis van
ons volk gestand te doen.
Wederom hebben wij een Koningin, maar
niet een vorstin krachtens de Franse spreuk:
le roi est mort, vive le roi! De koning is
