-10-
te zijn, anderzijds een ingebouwd zijn van een risico, dat een aantal
schakelbungalows aan n.iet-eigen inwoners kunnen worden verkocht. Dit is
overigens nog theorie; de vraag is natuurlijk, of in feite niet alle 13
of het grootste gedeelte van deze schakelbungalows toch nog niet aan
eigen inwoners verkocht gaan worden.
Intens is nagegaan, ook nu weer vanuit uw Raad, welke mogelijkheden er
zijn om langs een andere weg met name de 37 woningwetwoningen toch nog
en dan op korte termijn gerealiseerd te krijgen.
Als er een rechtsqeldigetitel tot onteigening zou zijn, dan rnoet gerekend
worden op een vertraging van 1 a 1% jaar.
Doch het is op zijn minst al zeer twijfelachtig of een rechtsgeldige
titel aanwezig is.
Wanneer n.l. de gemeente vóór 1 december aanstaande de grond niet heeft
aangekocht, vervalt de grond weer aan de eigenaar. Een tweede exploita
tiemaatschappij staat hierop te wachten.
Met deze maatschappij zal beslist niet onderhandeld kunnen worden op
een basis welke gunstiger zou zijn dan die waarvan het resultaat nu voor
u ligt. Het gaat hier wel om een E bestemming op die grond, dat wil zeg
gen dat op die grond conform artikel 7 van de voorschriften, "rijen"
huizen met verdieping moeten worden gebouwd, derhalve ook premiekoop
woningen mogen daarop worden gebouwd, dat is ook sociale woningbouw.
En probeert u dan maar eens een onteigeningstitel hard te maken.
De gemeente is wel verplicht medewerking te verlenen, ook voor wat be
treft het bouwrijp maken. Of de premiewoningen aan onze eigen inwoners
ten goede zouden komen, blijft een open vraag.
Uw Raad zou niettemin tot deze procedure kunnen besluiten; ons College
ontraadt zulks evenwel ten sterkste. Ik memoreer de aangehaalde motieven
en ook nog het kostenaspect, bij een onteigeningsprocedure moet gerekend
worden op een post van f. 75.000,tot f. 80.000,Dan toch blijft
niettemin de nu al zeer grote druk van plm. 135 woningzoekenden niet
alleen bestaan, doch deze druk wordt allengs groter. Oplossing hiervan
door middel van het versnellen van een volgend bestemmingsplan is een
absolute onmogelijkheid.
Ten eerste vooroverleg kost al geruime tijd, ten tweede de bezwaarschrif
tenprocedure zal ongetwijfeld gaan spelen en ten derde de aankoop zal
wellicht een nog grotere struikelblok worden.
Vergeet u derhalve deze mogelijke oplossing maar.
Het alsnog wijzigen van het plan Staart II om woningwetwoningen te kunnen
realiseren geeft dezelfde problemen. Een volledig nieuwe procedure
biedt derhalve geen oplossing.
Gesteld is ook alsnog te onderhandelen met de eigenaar. Naar de mening
van het college maakt u de positie van de eigenaar daarmede alleen maar
sterker; ook het kleine reepje grond zal hij niet dan tegen zeer hoge
prijs afstaan.
Het poolen in stadsgewestelijk verband gaat in principe spelen medio
1980-1981.
Bovendien, uw Raad kan laten bouwen, de grond is er, het vastgestelde
bestemmingsplan is er ook, kostprijstechnisch zijn er, voor wat betreft
het gehele plan, geen problemen, op wat voor motief wil uw Raad dan tal
men
Gesteld dat het civieltechnisch mogelijk is dit plan zonder de meerge
noemde strook, bouwrijp te maken, dan werkt dat kostenverhogend en u
bereikt toch niet het gewenste resultaat, n.l. het realiseren van 37
woningwetwoningen en een aantal premiewoningen.
Wat zijn nu de consequenties, zo is gevraagd, van het niet doorgaan van
het voorstel van burgemeester en wethouders
Het peil van de grondprijs is beslist niet gered; bij volgende aankopen
wordt uw Raad wederom geconfronteerd met^ deze materie, zolang een voor-
