-32-
streep kan worden gehaald, althans in de aanloop van de verkiezingen en dat
het allemaal niks was en Prinsenbeek een onveilige gemeente was. Afgezien
van het feit en we weten allemaal dat de beweringen niet juist zijn, want de
cijfers wijzen het tegendeel uit, gaat het er hem om dat wanneer politiek zoiets
gezegd wordt, men dan vervolgens ook de politieke moed moet hebben om dat
dan bestuurlijk gestalte te geven. Er is een verkeerscommissie en dat is een
commissie van advies aan het college van burgemeester en wethouders. Deze
commissie kan verderstrekkende bevoegdheden krijgen dan ze nu heeft. Hij laat
dit aan. de nieuwe raad en aan een nieuw college over. Hij wil hier echter de
uitdaging leggen, probeer het zo te doen nieuwe raad en nieuw college dat de
politiek-leider van gemeenschapsbelang, die straks zitting gaat nemen in de
gemeenteraad, ook de politieke verantwoordelijkheid neemt in eerste aanleg
voor dat stukje beleid. Maak hem voorzitter van de verkeerscommissie zodat
de gemeente Prinsenbeek na verloop van tijd (en er is geen enkel reglement
op grond waarvan dat niet zou kunnen) geconfronteerd kan worden met de gewel
dige inzichten die dan hopelijk doorbreken in de verkeerscommissie. Hij vindt
dat dat moet en dat is politiek ook datgene wat je op je schouders moet durven
nemen als je dat publiekelijk in de richting van 10.000 mensen hebt beweerd.
Gemeenschapsbelang moet hem vergeven dat hij deze opmerking maakt maar
ze zijn politiek van aard en dienen derhalve hier gezegd te worden en zij veran
deren aan de sfeer en de goede samenwerking niets. Daarna komt hij even op
datgene wat de anderen al hebben gezegd, leder naar zijn eigen aard en in eigen
toonzetting. Mede met het oog op de klok wil hij het niet te lang maken al
heeft hij daar wel een beetje behoefte aan. 12 Jaar lid zijn van de gemeenteraad
van de gemeente waar je geboren en getogen bent gaat je toch niet zo maar
in je koude kleren zitten. Dat doet je iets want je hebt gewerkt met mensen,
je hebt fouten gemaakt, je hebt van allerlei dingen gehoord en ervaren. Kortom
dat is een stuk van je leven. Wat betreft zijn periode van 12 jaar heeft hij het
voorrecht gehad op de drie belangrijkste posten gezeten te hebben. Dat wil
zeggen de eerste vier jaar was hij fractie-voorzitter van wat toen lijst 1 heette,
dus de fractie waarvan de heer Roeien daarstraks zei dat hij met schrik in hart
er naar toe ging. Als hij enkele namen noemt van mensen die daarin zaten,
dan zal men dat kunnen begrijpen. Hij was er dan de jonge voorzitter van. De
heer Roeien, de heer Dirven, de heer van der Westen en de heer Jansen vormden
samen een gezelschap van mensen met stuk voor stuk karakter en eigen opvattin
gen. Dan is het zeker als jong fractie-voorzitter niet altijd gemakkelijk om daar
dan toch politiek te proberen een lijn in te krijgen. Maar het is gelukt en het
is in ieder geval een erg goede leerschool geweest. Fractie-voorzitter is een
functie die men in een gemeenteraad niet moet onderschatten en alleen maar
in de toekomst meer aan betekenis gaat winnen. De tweede periode heeft hij
aan de andere kant van het vertrek gezeten, dus aan de college-tafel. Hij heeft
vier jaar lang mede het college van burgemeester en wethouders mogen vormen
met de heren Baetens en van der Westen. Zeker de eerste naam zal voor menig
een al geloof genoeg overbrengen om zijn uitdrukking te willen geloven dat
de temperatuur in die collegezaal weieens hoog kon oplopen. Maar ook daarom
waren de besluiten meestal redelijk van niveau en hij heeft in die periode ook
alleen maar erg veel geleerd. Hij heeft toen hij aftrad als wethouder zijn dank
al in de richting van die mensen en dan met name en met nadruk oud-collega
de heer van der Westen, naar voren gebracht. En dan de laatste periode waarvan
hij dan nu de laatste avond mee mag maken gewoon het modale gemeenteraads
lid van Prinsenbeek. Maar het is plezierig om het ook van die kant eens te bekij
ken. Het meest kenmerkende van de afgelopen jaren is geweest al schat ieder
dat subjectief anders in natuurlijk, de herindeling en de annexatie. Veel mensen
in Prinsenbeek en zeker die er de laatste jaren zijn komen wonen, zijn het verge
ten. Ongeveer een jaar of tien geleden is er gevochten voor het zelfstandig
laten voortbestaan van Prinsenbeek. Er lag toen een voorstel dat de gemeenten
Prinsenbeek, Teteringen en Terheijden in hun geheel naar de gemeente Breda
zouden gaan, omdat dat een stad was waar bouwmogelijkheden aangereikt moesten
worden. Men heeft daar na een hard gevecht - ook met de eigen geesten want
de fractie uit Breda heeft uiteindelijk de zaak gewonnen, waarbij gewonnen tussen
aanhalingstekens moet worden gezet, Teteringen en Terheijden kwamen ongeschon
den uit de strijd en Prinsenbeek, dat lag voor de hand - de helft van zijn grondge-
