zin met veel komma's: "U dacht al die jaren mee, deed voorstellen, had uw beden
kingen, uw kritische noot ook, aanhoorde veel inwoners, u ging de problemen niet
opzij, hielp daar waar u kon, beheerde diverse portefeuilles, krenkte nooit iemand,
had begrip en aandacht voor anderen, had voor ieder een open oor en had belangstelling
voor alles en iedereen op de Beek."
Ze kregen ook zeker kritiek en men zal de jubilarissen ook weieens eigenwijs of iets
van dien aard hebben genoemd, maar dat mag wel in zoveel jaren. Men kan het immers
nooit iedereen 100% naar de zin maken en de mogelijkheden waren ook niet altijd
even groot. Een mens is vaak hard als hij niet krijgt wat hij graag wenst. Maar gaven
er verschillende de heren dan ook geen gelijk als ze later wat waren uitgeraasd7
Kortom, de jubilarissen zijn beide fijne en kundige mensen voor hun partij, de gemeente
raad en de gemeenschap. Hij is ze daarvoor dankbaar en erkentelijk, maar daarmee
I is de kous niet af. Want vandaag zijn er nog twee jubilarissen. Hij zal ze maar jubilarés-
sen noemen. Het waren niet alleen de gemeenteraadsvergaderingen die de heren van
huis deed zijn. Het waren ook vergaderingen van de fractie, van diverse commissies,
van het stadsgewest en vele andere. Dat gold voor hen beiden. Dat betekende veel
van huis en als men thuis was, dan ook nog veel werk. En zulks kan alleen maar bij
een geweldig goed huwelijk. Alleen maar als de echtgenote daar achter staat. En
daarmee hebben de jubilarissen, de gemeenteraad en de Beekse gemeenschap ontzettend
geboft. Echtgenotes die hun echtgenoten door het vele werk, vele avonden hebben
moeten missen. Maar echtgenotes die dit begrepen én begrijpen en die er volledig
achter stonden én staan en daarbij voor het werk nog belangstelling toonden. Het
zou onjuist zijn om de heer van der Westen en de heer 3ansen alleen dank te zeggen.
Hij doet het ook graag en gemeend de beide echtgenotes want ook zij jubileren van
daag. Hij dankt mevrouw van der Westen en mevrouw 3ansen daar hartelijk voor want
I het was groter dan velen zouden kunnen bevroeden. De heer Nagelkerke vraagt zich
af of men als gemeenteraad nog iets terug kan doen. Het kan, en dat weet hij ook.
Het kan slechts een kleine fractie zijn van hetgeen de jubilarissen gegeven hebben.
Doch het gaat om het gebaar, de geste. Al zijn de meningen in de raad onder de
vier fracties nog weieens verdeeld, ze hebben toch gemeend om als college-raadsleden
een kleine attentie aan te moeten bieden. De stemming hieromtrent was eensluidend.
Het is hem een genoegen, en meer dan dat, om namens de dertien collegae iets tast
baars aan te mogen bieden. De gemeenteraad biedt, na overleg uiteraard, literatuur
aan naar eigen keuze. De heer 3ansen een kostbaar boek over kunst en de heer van
der Westen vakliteratuur. Hopenlijk kunnende beide heren daar in een rustig moment
eens heerlijk van genieten. De enige vrouwelijk collega zal straks deze attentie aan
bieden en het spreekt natuurlijk vanzelf dat de echtgenotes van de heren worden voorzien
l van een bloemetje. Want zij jubileren ook.
Hem rest nog, na alle lofuitingen en dankzeggingen, beide heren voor de toekomst
het volgende toe te wensen: "Geniet van zowel hetgeen u heeft bereikt als van de
plannen die u nog heeft. Volg de loop der jaren met gratie en verlang niet naar de
tijd die achter u ligt. Heb vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij mag zijn. Streef
ernaar om met allen die u dierbaar zijn, gelukkig te zijn in de lawaaierige verwarring
van het leven. Want met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit
nog steeds een prachtige wereld. Mogen we in de toekomst ook van u, uw capaciteiten,
deskundigheid en ervaring gebruik maken."
De voorzitter dankt de heer Nagelkerke voor zijn bijdrage.
Vervolgens geeft hij het woord aan de heer van der Westen.
De heer van der Westen is tijdens de woorden die hem toegesproken zijn aan zich
zelf gaan twijfelen. Hij ziet de afgelopen jaren niet als .een verdienste maar als een
voorrecht. Toen hij in 1953 aangezocht werd voor lijst 1, ging dat via een groslijst
stemming, en hij kwam voor de eerste keer als lijsttrekker uit de bus. De rest is
vanzelf opgebouwd. Dit heeft hij niet aan zichzelf te danken maar aan de inwoners
van Prinsenbeek, doordat zij telkenmale massaal hun stem uitbrachten op lijst 1.
Later kwam er een lijst Hurks bij en een lijst Roks. Nadien nog Gemeenschapsbelang.
Opvallend was de goede verhouding tussen deze verschillende fracties. Dat heeft
geweldig bijgedragen tot de voortreffelijke en juiste uitbouw van Prinsenbeek. Hij
herinnert zich nog toen Plan Zuid aan de orde kwam. Dit zou in fasen geschieden.
Burgemeester Baetens toog naar Volkshuisvesting in Den Bosch, want er zou een uit
breiding moeten volgen. Intussen was er van de derde afdeling een schrijven gekomen
dat dit tot de mogelijkheden zou behoren. Men kreeg daar een gesprek met de heer
-7-
