zo goed mogelijk opgeiost worden. Reclamant Goos zal op een redelijke, accep
tabele manier schadeloos moeten worden gesteld. Hij is namelijk niet alleen
zijn huis kwijt, maar veel meer dan dat. De aan te bieden compensatiegrond
dient in de onmiddellijke nabijheid te liggen. Als met het bovenstaande rekening
wordt gehouden, dan kan er een mooi, nieuw stukje Prinsenbeek ontstaan waar
vele mensen gelukkig kunnen leven. Het C.D.A. wil dit beslist niet in de weg
staan.
De heer Verstraten zegt dat bij Gemeenschapsbelang bovenaan de prioriteitenlijst
de woningbouw staat. Continuïteit in de woningbouw is een eerste vereiste om
vergrijzing tegen te gaan. Tevens voldoet men dan aan de grote vraag om de
jongeren in deze gemeente een woning te kunnen aanbieden in hun eigen dorp
en leefgemeenschap. Hij juicht dit plan dan ook toe omdat in dit plan een hoog
percentage sociale woningbouw gerealiseerd kan worden. Een zorg is voor hem
echter hoe dit plan gefinancierd gaat worden. Door het hoog percentage sociale
woningbouw, zal financiering erg moeilijk zijn. Hij wacht dan ook met spanning
de exploitatie-begroting af. In de vergaderingen van de commissie ruimtelijke
ordening is veel over dit plan gediscussieerd. Toch heeft hij het als prettig erva
ren hoe de wil bij alle leden aanwezig was om dit plan van de grond te krijgen.
Echter niet ten koste van alles. Met name de twaalf reclamanten hebben hun
belangen kunnen voorstaan in de commissie. De commissie heeft zich diep inge
leefd in alle bezwaarschriften en heeft getracht zoveel mogelijk bezwaren ge
grond te verklaren. Daar waar mogelijk is, is dit geëffectueerd. Het voorstel
om de bezwaren gegrond of ongegrond te verklaren, zoals weergegeven in de
bijlage en het laatste commissieverslag, wordt door zijn fractie ondersteund.
Voor wat betreft de invulling van het plan en welk type woningen er gebouwd
gaat worden, zou zijn fractie het op prijs stellen dat het beleid, zoals het tot
nu toe gevoerd is, gecontinueerd zal worden. Hij wil bij voorbaat mededelen
dat hij geen voorstander is van woningen in drie-lagenbouw omdat deze niet
"Prinsenbeeks" zijn. Noodgedwongen heeft men toch al genoegen moeten nemen
met het verhogen van de woningdichtheid en een versobering van de plan-opzet.
Daarbij moet men waken dit plan niet uit te laten groeien tot een verstedelijkte
wijk. De ontsluiting op de Groenstraat is stedebouwkundig correct te noemen.
Hij is echter de mening toegedaan dat de verkeersstroom van en naar deze wijk
niet via de Groenstraat zal lopen maar via de Boterbloemstraat, Vianendreef
naar Molenstraat en Heikantsestraat, Velsgoed. Buurtverkeer zoekt naar wegen
van hogere orde en de Molenstraat leent zich daar uitstekend voor. De Groen
straat is voor een gedeelte éénrichtingsverkeer en het verkeer moet omgebogen
worden. Hij pleit dan ook voor een intensieve aanpak van het probleem om een
zuidelijke ontsluiting van het plan op korte termijn te realiseren. Hierdoor zal
contact met Breda opgenomen dienen te worden en hij vraagt om deze doorbraak
te willen forceren. Pragmatisch kan gezegd worden: "waar een wil is, is een
weg", dus hij zal er wei komen. Ook zou er gelijktijdig bekeken dienen te worden
of een reconstructie van de Molenstraat en Heikantsestraat verwezenlijkt kan
worden. Volgens het akoestisch onderzoek zal na de uitbreiding van plan "Molen
eind" het aantal motorvoertuigen in deze straat 5.800 per etmaal bedragen terwijl
volgens de Wet Geluidhinder 2.450 motorvoertuigen per etmaal toelaatbaar zijn.
Men overschrijdt dit getal met 137% en dat is voorwaar geen kleinigheid. Dan
spreekt hij nog niet over de snelheden in deze straat. Tot slot een woord van
dank aan de heer van der Sterren van het Buro Ruijs en Bolder voor de snel
aangebrachte wijzigingen die het gevolg waren van de uitgewerkte bezwaarschrif
ten. Daardoor kreeg men tijdens iedere vergadering een up-to-date plan voorge
schoteld waardoor misverstanden onderling niet voorgekomen zijn. Gemeenschaps
belang hoopt dat het plan gestart kan worden in het tweede kwartaal van 1984.
De heer van der Kooi] vindt dat de bezwaarschriften juridisch goed behandeld
zijn en als zodanig gaat de V.V.D. hiermede akkoord. Er waren verschillende
soorten bezwaarschriften. Een aantal mensen dat direct belang erbij had en
een aantal mensen dat meer in het algemeen sprak. Die groep zou men de mee
denkende Prinsenbekenaars kunnen noemen en juist omdat die mensen niet zo
