De zelfstandigheid van Prinsenbeek, nu en in de komende tientallen jaren.
Grote bestuurs- en daadkracht liggen hieraan ten grondslag. Een ambtenaren
korps dat voor zijn werk berekend is en dat op de juiste manier aangestuurd
wordt
Het is alleen jammer dat het belastingniveau niet laag is kunnen blijven:
hogere rioleringskosten, veroorzaakt door de doorwerking van het landelij
ke beleid;
veel hogere milieulasten, veroorzaakt door de nieuwere manieren van omgaan
met ons afval, ook opgelegd door de rijksoverheid;
en tenslotte:
de aanzienlijk hogere onroerende zaakbelasting die wordt veroorzaakt door
de door de rijksoverheid opgelegde, steeds terugkerende en steeds verder
gaande korting op de uitkering van het gemeentefonds.
Zoals vroeger ook al eens door een wijs man is gezegd: "Hier sta ik dan, ik
kan niet anders".
Zo is het ook met de verhoging van de onroerend-zaakbelastingZonder verho
ging is de begroting niet sluitend, tenzij wij aanzienlijke uitgavenverminde-
ringen toepassen en het voorzieningenniveau laten dalen. Daar kiezen wij niet
voor. Wel voor kwaliteit en voor handhaving van het voorzieningenniveau.
Wij vragen ons af, of de landelijke politieke partijen in Den Haag wel
precies weten welke lasten ze bij de inwoners van gemeenten neerleggen. Wij
denken van niet.
Een ordinaire milieuheffing zoals die nu op stapel staat, betekent in feite
wederom een kostenverhoging voor al onze burgers. Straks moeten we voor elke
ton afval maar liefst f. 27,40 betalen. Niet uit milieu-overwegingen, maar
gewoon als inkomstenmaatregel van de overheid.
Afvalverwijdering is duur en voor onze burgers behoorlijk belastend in twee
opzichten: kostbaar en het vergt de nodige inspanning. Het lijkt erop dat we
steeds meer van onze inwoners vragen in financieel opzicht en in activitei
ten. Toch zal blijken, dat het op den duur lonend is.
Afval storten is namelijk het duurst: 12 cent per kilo plus inzamelkosten
(vrachtauto, personeel, enz.) Storten mag straks niet meer, dat wordt ver
branden: dan kost het zeker 25 cent per kilo (plus inzamelkosten).
Gescheiden afval loont dus, want:
GFT-afval kost 9 cent per kilo, inclusief inzamelkosten.
Papier kost 14 cent per kilo, inclusief inzamelkosten.
Huisraad kost 13,5 cent per kilo, inclusief inzamelkosten.
Een goed werkend gescheiden inzamelsysteem werkt dus besparend!! Het kan de
mensen niet duidelijk genoeg gemaakt worden.
Verdere besparing kan dan nog bereikt worden door preventie, dus terugdringen
van de totale afvalhoeveelheidEen minder aanbod van 10 procent levert al
snel ruim f. 40.000,-- op. Daarom nu: de nadruk leggen op gescheiden inzame
len en op vermindering van de totale hoeveelheid.
Composteringsvaten kunnen wat ons betreft geleend worden voor een symbolisch
bedrag. Elke volle compostbak verdient namelijk zichzelf terug.
De consumentengids mag straks nogmaals constateren dat de gemeentelijke
heffingen wéér zo enorm gestegen zijn. Wij houden ons hart vast. Wat hangt
ons boven het hoofd als de herverdeling van gelden van het gemeentefonds
straks doorgaat en gemeenten als de onze nog eens extra gekort zullen worden.
Dan nu het financieel beleid voor de komende jaren.
Detail-vragen zijn al gesteld en door u beantwoord. Het antwoord van de
wethouder in de commissie financiën gegeven op onze vraag naar de inkomsten
derving, door de leegstand van woningen, is voor ons niet voldoende. In de
administratie van onze gemeente moet exact terug te vinden zijn hoeveel
huizen er per 1 januari 1993 geen bewonersdeel O.Z.B. opgebracht hebben. Dat
moeten er, gezien de cijfers uit de begroting, meer dan 40 geweest zijn.
Dit lijkt ons onwaarschijnlijk omdat er volgens onze waarneming zelden zoveel
woningen tegelijk leegstaan. De reden van deze vraag is de explosieve groei
