optreden in de gemeenteraad mijn fraktie een verderstrekkend voorstel indiende waar ik prompt tegen
stemde. Zo onbekend was ik met het raadswerk. Alhoewel ik het raadswerk toch al zo'n 15 jaar vanaf de
publieke tribune gevolgd had. Het raadswerk is in al die jaren erg véél veranderd. Toentertijd ging het er
wat harder aan toe. Er werd hard, keihard zelfs, oppositie gepleegd. Ik heb daar destijds aan mee mogen
werken en ik heb dat met veel plezier gedaan. Wel wil ik zeggen dat, als we via die deur uit deze kuil
weggingen, iedereen weer vriend was met elkaar en ook echte collega's. Want we deden het met zijn
allen. Eertijds 13 mensen, later 15. Mevrouw Hoelen had het over een dasspeld, te bevestigen op een
das van de gemeente Prinsenbeek, maar ik heb hem nu bevestigd op een das van de vroegere gemeente
van onze secretaris die hem mij geschonken heeft. Ik ben daar blij mee. Mijnheer de voorzitter,
mevrouw Hoelen en het college, hartelijk dank voor de felicitaties en voor het cadeau. Vóór mij zijn er
raadsleden geweest die bij een jubileum of een afscheid een grote hoeveelheid cijfers te berde brachten.
Zoals het aantal raadsstukken, het aantal meters en kilogrammen papier dat zij in de achterliggende
periode ontvangen hadden. Ik doe dat niet. Ik ben nu ongeveer 27 jaar lid van Gemeenschapsbelang en
als zodanig betrokken bij de gemeentepolitiek, waarvan dus 12'/2 jaar als raadslid. Het raadswerk is een
fascinerende taak in al zijn facetten. Niet alleen het besturen van onze gemeente maar ook het leren
kennen van de gang van zaken in dit huis en alles wat daar omheen hangt heeft voor mij altijd een
interessante materie gevormd. In mijn vriendenkring hebben diverse discussies plaatsgevonden over het
raadswerk en over de vraag waarom bepaalde beslissingen op die wijze genomen werden. Maar vaak
moest ik constateren dat velen niet of weinig geïnteresseerd waren in het raadswerk omdat daar ge
sproken werd over zaken waarvan men onvoldoende kennis had. Jammer, dat zou anders moeten zijn.
Meer inwoners zouden zich moeten interesseren voor het raadswerk. Uiteindelijk is het werk dat wij hier
verrichten in het belang van al onze inwoners. Ik heb veel waardering gekregen voor onze ambtenaren,
maar ook het werk dat door het college en de gemeenteraad wordt verricht valt niet uit te vlakken. Het
geheel vormt een zeer tijdrovende zaak. Vroeger wat minder, de laatste jaren steeds meer. Ik zeg altijd
dat je voor het raadswerk geboren moet zijn. Een raadslid kan niet worden gemaakt. Mijnheer de
voorzitter, geachte collega-raadsleden, zoals u weet heb ik het voornemen na deze raadsperiode mijn
werkzaamheden als raadslid te beëindigen. Ik heb het dan 16 jaar gedaan en vindt het voldoende. Jongere
mensen zullen het moeten overnemen en daaraan wordt door Gemeenschapsbelang hard gewerkt. Ik ver
trouw er dan ook op dat na mij nog velen het raadswerk zullen mogen doen voor een zelfstandig
Prinsenbeek. Ik wil langs deze weg danken het college, raadsleden en ambtenaren voor de prettige
samenwerking gedurende de afgelopen 12'/2 jaar. Maar zeker mag ik niet vergeten de kiezers van
Gemeenschapsbelang voor het vertrouwen dat zij in mij hebben gesteld. Ik dank u."
Hierna geeft de voorzitter het woord aan de heer Poels, wiens toespraak als volgt luidt:
"Mijnheer de voorzitter, zoals gebruikelijk heb ik mijn toespraak niet op schrift gesteld; dat is voor mij
inmiddels een gewoonte geworden. Morgen ga ik officieel verhuizen naar mijn nieuwe gemeente, de
gemeente 's-Graveland, welke gemeente bestaat uit drie kernen. Ik woon in Kortenhoef, waarvan onder
meer het leuke is dat de herindeling daar een aantal jaren geleden reeds heeft plaatsgevonden. Aldaar zijn
drie kernen samengevoegd tot een gemeente met exact het inwonersaantal als dat van de gemeente
Prinsenbeek. Ik denk dat het geen toeval is dat ik in een gemeente kom te wonen met ongeveer dezelfde
omvang als de gemeente Prinsenbeek. Toen ik in de trein van Hilversum naar Prinsenbeek zat - uiteraard
sterk vertraagd en daardoor mij alle gelegenheid gevend dieper over bepaalde zaken na te denken - vroeg
ik mij af welke woorden ik hier zou kunnen gaan gebruiken. Ik had één probleem - het klinkt wellicht
heel banaal maar ik had namelijk een cadeau gekocht voor de voorzitter van de raad. Het cadeau zit
echter in een van de verhuisdozen en zal u dus later worden toegezonden. Ik wil u alvast wel verklappen
wat het is. Het bestaat uit het boek '100 jaar sociaal democratie'. Het is een boek dat door de Partij van
de Arbeid een aantal maanden geleden is uitgebracht en de geschiedenis beschrijft van de sociaal
democratie vanaf de start van de S.D.A.P. 100 jaar geleden. Het is niet mijn bedoeling de burgemeester,
het college of de gemeenteraad te bekeren tot alles wat met de Partij van de Arbeid van doen heeft, maar
het bergt een geweldig stuk geschiedschrijving in zich, waarin het bevechten van de sociaal democratie in
Nederland op een mooie wijze wordt beschreven met namen als die van Troelstra en vele anderen uit de
parlementaire geschiedenis. De reden dat ik dit boek aan de heer de Vet wilde aanbieden is, dat het
vechten van de sociaal democratie voor een rechtvaardige samenleving iets is dat ik als gemeenteraadslid
steeds heb geprobeerd, zij het dan ook maar gedurende slechts 256 dagen. Het leuke daarvan is dat het
niet zoveel moeite kost. Immers, oppositie voeren in deze gemeenteraad valt niet mee, omdat wij het
over de meeste zaken wel eens zijn. Gezegd is dat we het over 90% over het algemeen wel eens zijn en
