- 19 -
rondom de algemene beschouwingen van 1991 aan de portefeuillehouder is
gevraagd of dat hij dat jaar (1991) met een voorstel zou komen. Deze
antwoordde toen dat de kerstdagen wel gehaald zouden worden. De kerstdagen
zijn inderdaad gehaald, maar wel zonder subsidieverordening. Zo is het jaar
in, jaar uit doorgegaan, waardoor zelfs commissieleden, misschien ook de
portefeuillehouder en wellicht ook de ambtenaren die het aangaat, door de
bomen het bos niet meer zagen. Hij verwondert zich over het feit dat er
tijdens de vergadering van de commissie welzijn van 18 november 1993 een
zoveelste definitief ontwerp kwam, waarin geen kortingsregeling was opgeno
men. Daarin was niet voorzien dat Amor Musae voor de opleiding een subsidie
zou verkrijgen.
Hierdoor ontstond paniek bij een aantal mensen. De oude subsidieregelingen
waren niet slecht, maar de uitvoering voldoet niet. Hij heeft in de commis
sievergadering van vorige week gevraagd waarom de laatste stukken nog in de
commissievergadering van januari aan de orde moesten komen. Gezien de tijd
zou wat daar gezegd werd, toch niet meer door het college worden behandeld.
De commissie welzijn c.a. is geen commissie van advies aan de raad, maar een
commissie van advies aan burgemeester en wethouders.
Een aantal vragen van mevrouw van Hoek zijn ook zijn vragen en hij wil ook
het punt van de kortingsregeling aankaarten die er nu waarschijnlijk in zit.
De raad heeft, op grond van zijn budgetrecht jaarlijks de plicht volgens
deze nog niet vastgestelde verordening, een subsidieplafond vast te stellen.
Hij heeft begrepen dat de overgangsregel die er nu komt het eerste jaar nog
voor honderd procent wordt toegepast, dan voor tweederde en dan nog voor een
percentage dat valt binnen het subsidieplafond. Hij vraagt of de wethouder
dit kan bevestigen en welke consequenties dit voor de subsidies binnen een
aantal deelverordeningen heeft. Als dit vandaag niet het geval is, dan lijkt
het hem juist dat degene die subsidie ontvangt, hiervan op de hoogte wordt
gesteld
De heer Franken heeft in de commissie een en ander al verwoord en wil er nu
niet verder op ingaan. Hij onderschrijft volledig de woorden van mevrouw van
Hoek en mevrouw Schalk. Dit is volgens hem in grote lijnen wat met elkaar
afgesproken is. Echter als hij geprikkeld wordt, is hij geneigd te reageren.
Hij deelt niet de gevoelens van de heer Geuze, dat men in de commissieverga
deringen door de bomen het bos niet meer zag. Hij heeft juist geconstateerd
dat men heel goed bij de les is gebleven. Zoals de heer Geuze al verwoord
heeft, was de oude regeling niet zo slecht. Alleen aan het uitvoerende
gedeelte ontbrak nogal eens wat. Men is veel te ruimhartig geweest. Dit
geldt ook voor de raad. De komende raad moet hier consequent mee omgaan. Het
deelgebeuren spreekt hem bijzonder aan. Het is makkelijker bij te stellen.
Men moet zich wel realiseren, dat het plafond voor Gemeenschapsbelang van
essentieel belang is.
Wethouder van Geel wil ten aanzien van de twee punten waarover vorige week
is gediscussieerd het volgende zeggen: Het betreft zangvereniging Bekanto en
Spel en Opvoedkunde in de Speeldoos. Na overleg met Bekanto is duidelijk
geworden dat zij behoefte hebben aan meer subsidie. Het budget van de
vereniging is ontoereikend. Het voorstel is om het bedrag dat in het
subsidievoorstel is genoemd te handhaven. Niet van f. 500,-- teruggaan naar
f. 100,--. Ze hebben veel moeite het hoofd boven water te houden en daarom
vindt hij dat het bedrag verruimd moet worden. Ten aanzien van de Speeldoos
geldt het zelfde als het gaat om het inkomstenplaatje in de toekomst in
evenwicht te houden. De Speeldoos is een vereniging met een flink bestuur
(moeders van kinderen)Men heeft niet veel vaste leden. Vandaar dat men de
subsidie nodig heeft om huur en vaste lasten te betalen. Het voorstel is dat
het blijft, zoals dat nu in het subsidievoorstel voorgesteld wordt. Dus geen
verlaging aanbrengen.
De procedure heeft een aantal jaren geduurd maar dat is niet voor niets
gedaan. Dit is gedaan om in alle rust alle voor- en nadelen uit te werken.
Door de commissie welzijn is in 1991 al geanalyseerd op welke manier er
subsidie gegeven zou kunnen worden. Eerst is een aantal modelverordeningen
en bestaande verordeningen bekeken teneinde te overwegen welke richting men
op wilde. Toen die richting gevonden was, is het een tijdje rustig geweest.
Daarna is er gewerkt aan het schrijven van verordeningen, die weer succes
sievelijk in de commissie behandeld zijn. Er is langdurig over beraadslaagd
en dit heeft geleid tot hetgeen nu voorligt.
