- 7 -
Bij alle overleg dat in het verleden in Breda heeft plaatsgevonden
komt tot uiting, dat men telkens van gedachten wisselt op een dus
danige manier, dat voor iedere gemeente de zaak steeds onduidelijker
werd. De ene keer zegt men dit en twee weken naderhand zegt men: We
doen dat. Ik zal U een voorbeeld noemen. Op een dag zaten we in het
overlegorgaan en er wordt voorgesteld dat Breda met de randgemeenten
tot een apart gesprek komt. Breda achtte dit echter niet wenselijk.
Twee dagen naderhand zegt Breda: Wij zijn van plan tot een apart over
leg te komen met de randgemeenten. Enige dagen naderhand krijgen we
een brief waarin Breda zegt niet te voelen voor een gesprek met de
randgemeenten. Een maand naderhand ontvangen we een brief waarin
Breda zegt opdracht te hebben gegeven een structuurplan te maken.
Ik durf stellen, dat ik had gehoopt, aldus wethouder Oomen, dat er
door de komst van Burgemeester Merkx verandering in de situatie zou
komen. Het blijkt nu wel duidelijk: Burgemeester Merkx heeft het niet
kunnen winnen van de wethouders. Hier komt weer eens de ware aard van
Breda tevoorschijn: Iedere samenwerking tegenwerken. Ik heb toevallig
van de Burgemeester gehoord, zo zegt wethouder Oomen, dat de deskundigen
hebben verteld, dat Breda weigert medewerking te verlenen. Ik zit nota
bene zelf in de Commissie en weet nog van niets. Breda is alleen maar
bang, dat uit dit struktuurplan wat wij aan het samenstellen zijn en
waarvan wij alle consequenties wilden aanvaarden, zou blijken, dat
annexatie helemaal niet noodzakelijk zou zijn. Ik vind het zeer jammer,
aldus de wethouder, dat op deze zeer onelegante en vreemde wijze aan
deze commissie, die redelijke plannen had willen opzetten, een halt
wordt toegeroepen. Breda, aldus wethouder Oomen, denkt de annexatie
in zijn zak te hebben. Wij hebben toch argumenten waaruit blijkt dat
er mogelijkheden genoeg zijn en dat het dwaasheid zou zijn, dat
Teteringen naar Breda zou gaan. In het "Nieuwsblad van het Zuiden" kan
men vernemen dat Tilburg heeft ontdekt dat annexatie uit de tijd is.
Hierin staat immers letterlijk:
Annexatie is niet meer het enige redmiddel om werkelijke opname van
kleinere gemeenten in het Stadsgewest effectief te maken. De samen-
stellers van het schetsstructuurplan schrijven, dat enkele zeer na-
bij Tilburg gelegen kernen in de toekomst deel zullen uitmaken van
het kerngebied,zij het met behoud van eigen karakter.
Er zijn voorbeelden genoeg, dat voormalige dorpen tot stadsgewesten
werden met behoud van eigen karakter en hun eigen zelfstandigheid.
Behoud van eigen karakter ziet de werkgroep als een na te streven
doel, niet meer de annexatie."
En, aldus wethouder Oomen, als we zien wat. prof.Brasz beweert, dan raag
ik toch wel stellen, dat we ons in goed gezelschap bevinden. Het is,
aldus spreker, een onvergeeflijke fout van Breda, deze stap te zetten.
Er blijven randgemeenten en Breda zal ermee moeten werken, hoe graag
zij ook alle macht aan zich zouden trekken. Ik ben ervan overtuigd dat
Breda veel spijt zal krijgen. Burgemeester en Wethouders hebben nog
genoeg argumenten voorhanden, die tegen annexatie spreken. Zolang de
minister van mening blijft, dat, indien er mogelijkheden zijn voor
onderlinge samenwerking, niet tot annexatie moet worden overgegaan,
zou het toch te dwaas zijn dat Breda beloond zou worden voor weigering
tot samenwerking met de randgemeenten. In eerste instantie, zo besluit
de wethouder zijn betoog, wil ik het hierbij laten.
- 8 -