16
Onevenredig zwaar wordt de agrariër getroffen bij een eventuele
annexatieDe burger ie, terecht, beducnt voor het woonailicu en
de leefbaarheid in Vrij Teteringen. De boer uoet hetzelfde mee
maken maar verliest bovendien zijn bestaan, wordt in ieder geval
verdreven van zijn smus cr/sn overheen.de g~ondo SGpc.i.1 c.e i
lies (het is niet oude akten aan te tonen) woonden hier reeds lang
voor 1796het jaar van onze zelfstandigheid als gemeente.
Ik v/eet, dit is een gevoelsargument, een menselijk argument, maar
daarom in deze tijd misschien niet minder belangrijk.
Mijnheer de voorzitter, Pietor van Ginnelcen was ook een inwoner
van Teterimgen. hij was de voorvechter van onze zelfstandigheid
en hij wist die te verkrijgen. Ook zijn naam leeft hier nog steeds
voort. 'We hebben een straat naar hem genoemd. Als het ernst wordt
met de annexatie zal Pieter van Ginnoken zich omdraaien in zijn
graf (als hij daartoe al niet eerder neiging heeft gevoeld in
bijna twee eeuwen) en hij zal met ons zeggen deze woorden, waarmee
ik eindi0: "Kanden eraf," "Leve Vrij ïeteringen"Dank U wel.
;r hef woord aan de heer S. Ger.its.
Mijnheer de voorzitterzo zegt de ;»eer_ Gerits, ik zou in het ka
der van deze vergadering speciaal gewijd aan de dreigende annexatie
toch een enkel punt naar voren willen brengen.
zij de benadering van hef probleem zal het moeilijk zijn niet in
herhaling tc vallen op punten die c'oor andere sprekers ook reeds
naar voren zijn gebracht. Van ce andere kant as het ook weer zo,
dat het juist die punten zijn, die bij ce beschouwing van het pro
bleem het meest naar voren springen, als zijnde onjuist en on
heus el ijke behandelingen.
Deze onjuiste en onheuselijke behandelingen zijn echt niet alleen
behandelingendie een tijd geleden gespeeld hebben. Zo ineen ik in
"De Stem" gelezen te hebben, dat er bij het bezoek van de Commis
saris van de Koningin, de heer Kortmannaan Prinsenbeek, niet ge
sproken sou worden over de annexatie. Xn de krant van vandaag
echter lezen we, dat cie heer Kortmann (misschien omdat de ÏI.O.S.—
Ï.V. aanwezig was, dat maakte wat meer indruk) het toch nodig
vond om over de annexatie te spreken, ondanks dat van te voren
was uitgemaakt, dat het niet ter sprake zou komen. Dit is weer
een voorbeeld van een onjuiste en onheuselijke behandeling.
Is, Mijnheer de voorzifter, Uw college in deze hele affaire door
Gedeputeerde Staten niet behandeld als een onmondig kind Moest U
niet onwetend blijven omtrent alles wat t.a.v. 'Ïeteringen achter
Uw rug bedisseld werdV
Is dit een nieuwe uitleg, die de heren in Den Bosch en Breda geven
aan het woord DEMOCRATXE
het is waar, in het verleden zijn in heel wat gevallen grenswij
zigingen tot stand gekomen op dezelfde wijze als hier wordt ge
probeerd, eenvoudig op de overweging dat de stad was volgebouwd
en dus uitbreiding van grondgebied nodig was.
De tijd, waarin men meende met grenswijziging en annexatie ce
traditionele bestuursorganisatie onveranderd te kunnen handhaven,
is nu toch wel voorbij. De ongemotiveerde haast die achter dit
projekt wordt gezet geeft stof tot nadenken.
Is men in Den Bosch aanvankelijk te ver gegaan met beloften aan
Breda en durft men nu geen stap meer terug te zotten-.
Wil men door de zaak te forceren nog trachten het gezicht te red
den en moeilijkheden te voorkomen
- 1? -
