dat we, wanneer we binnenkort de nota "stadsgewest op koers" gaan
bespreken, daar nog uitgebreid over kunnen discussiëren.
Door de verschillende fracties zijn er al opmerkingen gemaakt inzake
het hoofdstuk "bestanmlngsplannen"Met name over het bestemmingsplan
"Het Kerkeind" heb ik kort voor Kerstmis al een wens op tafel gelegd.
Kerstmis heeft in die richting echter weinig inspiratie opgeleverd.
Ik kan me derhalve op dit moment alleen maar aansluiten bij de uit
spraken van mijn voorgangers, en met name hopen, dat een gesprek met
bezwaarden mogelijk zal blijken. Daar hopend op het gezonde verstand,
kan ik zulks niet zeggen met betrekking tot het tweede element van dit
hoofdstuk, waar het handelt over die grondspeculaties. Ik sluit me bij
de heer van Overveld aan, wanneer hij zegt, dat het wellicht niet
juist is om ook maar de idee te wekken, dat er een causaal verband
zou bestaan tussen de reeks bezwaarschriften en de grondtransacties.
Niettemin vind ik het bijzonder treurig, ik zou zelfs willen spreken
van onmaatschappelijk gedrag, wanneer men ziet gebeuren, wat hier plaats
vindt. Ik heb het gevoel, dat men, indien het om gewone betrokkenen
zou gaan, dus gewone particulieren, die door deze speculaties benadeeld
zouden worden, wellicht niet zo zou handelen. Nu het echter praktisch
zeker is, dat er maar één lijder zal zijn, i.e. de gemeente, want die
zal de grond moeten opkopen, heeft men kennelijk geen scrupules. En
wanneer het dan nu al zo is, dat grond verkocht is en inmiddels al weer
is doorverkocht, waarbij in de loop van enkele dagen winsten worden
genaaktdie fabelachtig zijn en waarvoor de doorsnee Nederlander ge
ruime tijd moet ploeteren, dan zeg ik: het onmaatschappelijke druipt er
bijna af. En dan is er maar één hoop, en dat is, dat de overheid in
staat zal zijn om de Wet inzake het voorkeursrecht van de gemeenten
door het parlement te krijgen. Maar ik ben bang, dat we daar nog lang
op zullen moeten wachten. Het ware misschien wel eens goed, als op
nationaal vlak eens werd nagegaan, in hoeverre politieke leiders of
landelijke politici via commissariaten betrokken zijn bij bouwonder
nemingen, die weer via hun zaken betrokken zijn bij het speculatief
opkopen van gronden, waar bestemmingsplannen liggen. Uit publicaties
in "De Stem" en andere bladen heb ik gelezen, dat niet wij alleen
met dit probleem zitten. Het speelt in een aantal Brabantse gemeenten,