Temporisering van plannen.
van voorzichtigheid en hij heeft daar het volste vertrouwen in.
Het college vindt dit een slechte zaak, maar zijn fractie is het daar niet
mee eens. Temporisering is niet per definitie een slechte zaak. Als hij denkt
aan de situatie in de jaren 1960 en 1970 en dan met name eigenlijk vanaf de
exploitatie van de aardgasbel, dan is er in Nederland geleefd op de wijze van:
"het kan niet op". Vanuit die grondgedachte zijn er heel logisch ook heel
legitiem tal van nieuwe wensen ontstaan. Daarvan vindt hij toch dat men zich
goed moet realiseren dat wenselijkheden relatief zijn en vaak tijdgebonden.
Dit betekent dat, als het economisch goed gaat, het aspiratieniveau automatisch
hoger komt te liggen. Hij is van mening dat men het verhaal ook kan omkeren
en dat men dat ook moet durven. Immers, als er minder geld beschikbaar is dan
kan men ook minder. Dat betekent voor hem heel concreet, dat bijv.plannen
voor een renovatie of voor een herinrichting van straten wel eens niet uitgevoerd
zouden kunnen worden.
Met die temporisering heeft zijn fractie dan ook erg veel moeite. Hij vindt dat
een afslanking van het wensenpakket een eerste vereiste is voor de jaren die
voor ons liggen.
Tegen een verhoging van de reinigingsrechten heeft zijn fractie geen bezwaar.
Ook een verhoging van de kosten van rioolaansluitingen levert geen onoverbrug
bare moeilijkheden op. Inzake de tarieven voor de sportaccommodaties merkt hij
het volgende op.
Zowel de veldaccommodaties als de tennisbanen waren in principe vrij toegankelijk
voor alle gemeentenaren.
Reeds eerder is er over gesproken dat ledenbestanden wel eens gesloten zijn.
Dit is nu weer het geval bij de T.T.V.die een betrekkelijk grote monopolie
positie inneemt. Hij wil er uitdrukkelijk voor pleiten dat iedere voorziening
voor iedere burger bereikbaar moet zijn. Als dat niet het geval is, zal er
gestreefd moeten worden naar een dekkingspercentage van 100.
Met betrekking tot de verhoging van de onroerendgoed-belastingen merkt hij op,
dat zijn fractie tegen deze operatie blijft. Zij gaat zeker niet accoord met
een jaarlijkse automatische verhoging van 5%. Hij vreest dat, omdat bij de
begrotingsbehandeling de verhoging voor 1981 door alle fracties, met uitzon
dering van de zijne, is aangenomen, dit een automatisme gaat worden vanaf
het moment dat deze nota voor kennisgeving is aangenomen.
De voorzitter zegt hierop dat de raad iedere keer daartoe zal moeten besluiten.
Raadslid Schreinemachers zegt dat dit wel zo is maar hij wil er toch wel op
wijzen dat zijn fractie een aantal voorstellen thans alleen maar bespreekt
en dat daar geen besluit of automatisme uit voortvloeit.
Het meerjarenprogramma vindt hij een heel belangrijk element. De punten
1 t/m 3 kan hij op dit moment onvoldoende overzien. Ze vergen nogal wat
investering. In zijn fractie bestaan er nogal wat vraagtekens, temeer omdat
