-19-
Wat gebeurt er met de braakliggende gronden in Kerkeind? Exploitatie-
technisch zou ik zeggen "laten we maar gaan adverteren in de lande
lijke pers", maar hoe verkopen we dan nog aan de bedreigde agrariërs
dat hun grond nodig is voor woningbouw voor de eigen groei? Want dat
ligt kennelijk niet zo hard, zie Kerkeind.
Uiteraard zal uw antwoord zijn dat dit veroorzaakt wordt door de
huidige malaise. We moeten echter wél zo eerlijk zijn om te constateren
dat de enorme partikuliere bouwdrift van de jaren zeventig nooit meer
in die mate zal terugkeren. De hoge rentestand en de onzekerheid van
het bestaan zijn niet bepaald uitdagingen tot grote partikuliere
investeringen
Naar mijn informatie strekt is tot op heden zegge en schrijve één
perceel grond verkocht van de 10 die in de z.g. "vrije verkoop" gingen.
Een karig resultaat. Nemen we daarnaast in aanmerking dat de partiku
liere woningmarkt in Teteringen op dit moment - ook financieel -
vele mogelijkheden biedt, èn de grond- en bouwkosten alleen nog maar
verder zullen stijgen, dan is niet te verwachten dat binnen afzienbare
tijd de kavels wel zullen zijn verkocht. De vérkopersmarkt van weleer
is veranderd in een kopersmarkt. De gemeente mist, ook bestemmingsplan-
technisch, de flexibiliteit om daar alert op in te spelen.
Kortom, voorzitter, het lijkt erg dualistisch: enerzijds leuren met
grond en anderzijds een locatiekéuze ten behoeve van de eigen groei.
In onze gemeente met een nadrukkelijk agrarisch karakter, dient eerst
duidelijkheid te komen over de bouwmogelijkheden binnen de bestaande
bestemmingsplannen ten behoeve van sociale woningbouw, zowel woningwet,
premie-koop en premie-verhuur, alvorens in ons buitengebied, waar dan
ook zo rigoreus in te grijpen. Want, laten we eerlijk zijn, we proberen
Rails Royces te slijten op een markt die hoofdzakelijk Volkswagens
vraagt!
De door de WD bepleite realiteitszin, voorzitter, geldt ook ten aan
zien van het personeelsbeleid van de gemeente. Een zaak, waarover weinig
in deze raad wordt gesproken, cmdat die voor het gemiddelde raadslid
ondoorzichtig is. Misschien is het maar goed, dat wij de "ins en outs"
daarvan niet kennen, maar wanneer het gaat om het aantrekken van een
extra-ambtenaar, d.w.z. een budgettaire last van ongeveer 50.000,
jaarlijks, dan dient enige bezinning plaats te hebben. En... dan dient
er ook informatie te zijn. Aan vage aanduidingen van het college in
de beantwoording van een desbetreffende vraag van de fraktie Dorpsge
meenschap hebben wij niets! U spreekt daarin over een herverkaveling
