-7-
het niet, want er is geen jurisprudentie over". Het is een heel goed
gebruik in Nederland, om daar, waar geen jurisprudentie is, iets te
doen om jurisprudentie te verkrijgen. Hij vindt dit een scherp punt
van de Dorpsgemeenschap en hij zou het over willen nemen, alleen niet
als reden om het af te wijzen, maar juist cm samen met Zundert en
andere gemeenten daar iets aan te doen, want formeel is er niets tegen.
De wethouder voert dan de Staatssecretaris ten tonele, die bepaalde
uitspraken doet. Deze staatssecretaris nu heeft ingestemd met een
bepaald bedrag voor de minimum-inkomens en daar kan hij natuurlijk
niet van afwijken. Op formele gronden, zo zou men kunnen zeggen, is
iets niet mogelijk. Daar zou men het dan bij kunnen laten. Maar dat
doet de Dorpsgemeenschap niet en hij is daar heel blij mee. Zij zegt
immers ook: "de rechtsgelijkheid is dan in het geding, want er zijn
ook loonverdieners"
Het voorstel van spreker behelsde het volgende: Een bepaald bedrag
verstrekken aan minimum-inkomensWat wordt hieronder verstaan?
Precies wat de Dorpsgemeenschap wil: loonverdieners en zijdie van
een minimum-uitkering moeten leven. Het woord "inkomens" dat in zijn
voorstel staat, komt niet voor in de brief van de W-Groep. Dat moet
duidelijk vastgesteld worden.
De brief van de W-Groep is op dit moment aan de orde. Daar wordt
gesproken over minimum-uitkeringstrekkers, maar ongetwijfeld zullen
daarmee die mensen bedoeld zijn, die van een minimum-inkomen moeten
leven. Laten we de briefschrijvers nu niet op een bepaald woord
pakken. Een uitkering op basis van een toevalligheid in 1983. Hij
veronderstelt, dat hier gedoeld wordt op een besparing op het salaris
van de burgemeester. Hij heeft dit niet als een ludieke zaak bedoeld.
Er is een inkomen, dat vrij komt. Wat is er dan mooier, dat is uniek
in Nederland, om dit inkomen aan de minder draagkrachtigen beschikbaar
te stellen? Naar aanleiding van die toevalligheid zegt de Dorpsge
meenschap: Hoe moet dat dan in 1984? laten we dit heel snel oplossen
vanavond: we maken er gewoon een meerjarenbegroting van, dan is
dat probleem ook opgelost.
Laat overigens de mensen niet horen, dat het om een charitatieve zaak
gaat. De mensen, die het betreft, zijn dolgelukkig, als er iets
gebeurt. De gemeente doet iets aan hun inkomen, en dat heeft met
charitas niets van doen.
En waarom moet er iets aan dat inkomen gebeuren? Omdat hun koopkracht
daling van geen kanten meer klopt ten opzichte van de anderen.