-7- het niet, want er is geen jurisprudentie over". Het is een heel goed gebruik in Nederland, om daar, waar geen jurisprudentie is, iets te doen om jurisprudentie te verkrijgen. Hij vindt dit een scherp punt van de Dorpsgemeenschap en hij zou het over willen nemen, alleen niet als reden om het af te wijzen, maar juist cm samen met Zundert en andere gemeenten daar iets aan te doen, want formeel is er niets tegen. De wethouder voert dan de Staatssecretaris ten tonele, die bepaalde uitspraken doet. Deze staatssecretaris nu heeft ingestemd met een bepaald bedrag voor de minimum-inkomens en daar kan hij natuurlijk niet van afwijken. Op formele gronden, zo zou men kunnen zeggen, is iets niet mogelijk. Daar zou men het dan bij kunnen laten. Maar dat doet de Dorpsgemeenschap niet en hij is daar heel blij mee. Zij zegt immers ook: "de rechtsgelijkheid is dan in het geding, want er zijn ook loonverdieners" Het voorstel van spreker behelsde het volgende: Een bepaald bedrag verstrekken aan minimum-inkomensWat wordt hieronder verstaan? Precies wat de Dorpsgemeenschap wil: loonverdieners en zijdie van een minimum-uitkering moeten leven. Het woord "inkomens" dat in zijn voorstel staat, komt niet voor in de brief van de W-Groep. Dat moet duidelijk vastgesteld worden. De brief van de W-Groep is op dit moment aan de orde. Daar wordt gesproken over minimum-uitkeringstrekkers, maar ongetwijfeld zullen daarmee die mensen bedoeld zijn, die van een minimum-inkomen moeten leven. Laten we de briefschrijvers nu niet op een bepaald woord pakken. Een uitkering op basis van een toevalligheid in 1983. Hij veronderstelt, dat hier gedoeld wordt op een besparing op het salaris van de burgemeester. Hij heeft dit niet als een ludieke zaak bedoeld. Er is een inkomen, dat vrij komt. Wat is er dan mooier, dat is uniek in Nederland, om dit inkomen aan de minder draagkrachtigen beschikbaar te stellen? Naar aanleiding van die toevalligheid zegt de Dorpsge meenschap: Hoe moet dat dan in 1984? laten we dit heel snel oplossen vanavond: we maken er gewoon een meerjarenbegroting van, dan is dat probleem ook opgelost. Laat overigens de mensen niet horen, dat het om een charitatieve zaak gaat. De mensen, die het betreft, zijn dolgelukkig, als er iets gebeurt. De gemeente doet iets aan hun inkomen, en dat heeft met charitas niets van doen. En waarom moet er iets aan dat inkomen gebeuren? Omdat hun koopkracht daling van geen kanten meer klopt ten opzichte van de anderen.

Raadsnotulen en jaarverslagen

Teteringen - Notulen en bijlagen van de gemeenteraad | 1983 | | pagina 27