-8-
Hoe prettig de interim-periode ook verlopen was; er was toch
vreugde omdat alles weer zou worden zoals het behoort te zijn;
een benoemde voorzitter op de stoel, een echte full-timer in
het gemeentelijke huis.
Maar dat alles kon op dat mement nog niet betekenen dat onze
vreugde zich richtte op degene, die het ambt zou gaan vervullen.
Wij kenden hem immers niet, sterker nog; wij wisten niets vein hem.
Hij was voor ons nog "iets" in plaats van "iemand".
Dat is een moeilijke startsituatie voor alle partijen. Maar de
procedures rond burgemeestersbenoemingen zijn op dit soort
gevoeligheden niet ingesteld.
Jazeker, met veel zorg heeft de gemeenteraad een profielschets
opgesteld; e*an silhouet waarin menigeen zou kunnen passen.
Het is een beeld zonder kleur of reliëf, waarvan de contouren
worden gevangen in begrippen als: politieke kleur, leeftijd,
vermogen tot management en zo meer.
En omdat iedere politieke partij aan dit beeld zijn eigen lijntje
meetekent, zal nooit iedereen precies kunnen krijgen wat hij wenst.
Het zal u duidelijk zijn - dames en heren - dat het wezenlijke
element in iemands functioneren niet in enige profielschets te
vangen is;
dat is zijn persoonlijkheid. Een burgemeester is geen instituut
het is een mens.
De persoonlijke inzet en het karakter van degene die het beeld
invult, zal bepalend zijn voor de wijze waarop en de sfeer waariri_.e_.
binnen deze gemeente de kanende jaren gewerkt zal worden.
Dat vraagt veel van de man die nu op de rijdende trein moet
springen en die ervoor moet zorgen dat iedereen spoedig het
gevoel krijgt dat hij in de goede trein zit.
Burgemeester zijn is een baan, natuurlijk, maar het is meer
dan dat. Ik denk dat iemand alleen een goed burgemeester kan zijn
"met huid en haar"; met alle aspecten van zijn persoonlijkheid.
Wie zichzelf niet wil geven zoals hij is; hem zal de gemeenschap
doorzien en afwijzen.
