-4-
Het is alweer een jaar geleden, dat het College van B en W geconfron
teerd werd met de mededeling van secretaris Mertensdat hij per 1 ok
tober 1988 gebruik zou willen maken van zijn recht ter zake van
vrijwillig vervroegd uittreden, zoals dat in de officiële termen heet.
Op dat moment lijkt de dag van het afscheid nog ontzettend ver weg.
Maar achteraf blijkt dan toch weer, dat zo'n jaar geweldig snel pas
seert
Op de weg door een dergelijk jaar liggen een aantal markante punten,
die alle halteplaatsen blijken te zijn naar het station van de dag van
het afscheid:
- informatie van de medewerkers;
- ontslagaanvraag aan de Raad;
- procedure van de opvolging.
Alle stations zijn in het afgelopen jaar aangedaan en vandaag zijn we
gearriveerd bij het station van het afscheid.
Maar - om in het beeld van het spoorweggebeuren te blijven - de trein
rijdt verder! Een aantal wagons wordt vandaag afgekoppeld en een andere
trein, met een meer comfortabele inrichting en samenstelling, zet de
rit voort
Naar ik hoop rijdt hij nog heel lang, doet hij nog veel interessante
stations aan, voert zijn tocht door zonnige streken en blijven hem
mankementen bespaard.
Maar voordat we ons met de toekomst gaan bezighouden, ligt het voor de
hand, dat we ook nog even achterom kijken.
Op 1 september was het 40 jaar geleden, dat de toen 21-jarige Johannes
Bernardus Adrianus Mertens zijn werkzaamheden op de gemeentesecretarie
te Teteringen aanving. Als volontair. Je nam in die tijd zo'n niet-ge-
honoreerde functie op je om je te bekwamen in het vak van ambtenaar.
En dat deed de 21-jarige jongeman, want blijkens een in ons gemeente
archief aanwezige sollicitatiebrief uit 1950 aan B en W van Dinteloord
en Prinsenland, was hij belast met en verantwoordelijk voor de gehele
Bevolkingsboekhouding en de Burgerlijke Stand. Tevens meldde hij belast
te zijn met enige werkzaamheden, de financien der gemeente betreffende.
Overigens is het opvallend, dat het zwierige handschrift, waarom hij in
de januarivergadering van onze raad n.a.v. zijn ontslagaanvraag nog ge
roemd werd, er in die tijd al even verzorgd en zwierig uitzag.
De jonge volontair bleef goed anderhalf jaar in Teteringen, emigreerde
daarna voor een dik jaar naar Dinteloord en Prinsenland en remigreerde
daarna weer naar zijn geboorteplaats Oosterhout. Daar bleef hij twee
jaar allerlei werkzaamheden ter secretarie verrichten en kwam op 1 sep
tember 1953 - precies vijf jaar na zijn eerste entree als volontair
terug in Teteringen, maar nu als eerste ambtenaar ter secretarie, te
vens gemeente-ontvanger
We zien hier een schoolvoorbeeld van een bliksemcarrièreSnelle oriën
tatie op wisselende functies, snelle wisseling van de ene gemeente naar
de andere. Na een gedegen oriëntatie, een definitieve keuze. Op 1
september 1953 werd het Teteringen en tot op de dag van vandaag bleef
het Teteringen. Van 1953 tot 1968 als gemeente-ontvanger, en sinds 15
mei 1968 als gemeentesecretaris.
Meer dan 20 jaar heeft de heer Mertens de functie van gemeentesecreta
ris vervuld. Twintig bewogen jaren. Veel is er in die twintig jaar
gebeurd: De bevolking groeide spectaculair, steeds nieuwe woonwijken
werden ontwikkeld. Veel nieuwkomers meldden zich aan, het aantal secre
tariemedewerkers groeide gestaag, in tal en misschien ook wel in last!
Het gemeentehuis moest meerdere malen worden verbouwd en uitgebreid en
het laatste, maar allerminst het kleinste probleem was, dat er regelma
tig moest worden geijverd voor het voortbestaan van Teteringen als
zelfstandige gemeente.
Hoogte-en dieptepunten wisselden elkaar af. Deze vormen tezamen de ge-
