In die zin zullen wij u ons altijd blijven herinneren als een man, die
met uw kracht alles deed, wat uw hand te doen vond. En daarom is het
ereburgerschap u dan ook zeer terecht door de raad van de gemeente Te-
teringen toegekend.
Vanaf 1954 deelde u, mevrouw Mertens, lief en leed met uw man. Ik denk,
dat u in al die jaren - en wellicht ook al in de jaren, die aan uw
huwelijk vooraf gingen - wel eens verzucht hebt een zware concurrent te
hebben aan de gemeente Teteringen. En aan al die bestuurlijke functies,
die uw man op zich nam, naast zijn werk voor de gemeente. Van vandaag
af breekt een andere tijd aan, ofschoon ik me niet kan voorstellen,
dat het leven zich nu plotseling zo ingrijpend gaat veranderen, dat u
alleen nog maar op elkaar aangewezen bent.
Maar een rustiger tijd gaat er beslist komen. Meer tijd voor elkaar,
voor uw liefhebberijen, voor uw kinderen en kleinkinderen. Uit de krant
heb ik begrepen, dat u een actief muziekbeoefenaar bent. Een van de
dingen, die u méér zult gaan doen, is pianospelen, hebt u gezegd. Bij
een keuze van een afscheidscadeau hebben we ons - overigens in geheim
overleg met uw echtgenote - enigermate door dit thema laten leiden. Een
cadeau in het kader van de actieve muziekbeoefening leek ons wat moei
lijk en daarom kwamen we in de passieve terecht.
Mocht u in de toekomst wegmijmeren bij de welluidende melodieen en
klanken, door dit instrumentarium voortgebracht, weet dan, dat Teterin
gen u uiterst dankbaar is voor alles, wat u in een lange reeks van ja
ren voor dit mooie dorp heeft gedaan met volledige inzet van uw persoon
en met uw vele capaciteiten.
Mag ik u uitnodigen het aan u door de gemeente Teteringen in dankbaar
heid aangeboden cadeau te onthullen?"
De gemeente-secretaris neemt onder dank het cadeau van het college in
ontvangst (muziekinstallatie)
Namens de raad spreekt raadslid Van Hooydonk-Rijken als volgt:
"Geachte secretaris en mevrouw Mertens,
Wanneer je op een reserveplaats vertoeft loop je de kans om - indien
nodig - ingezet te worden.
Althans zo vergaat het mij vandaag, nu de nestor van onze gemeenteraad
om wel zeer dringende reden verstek moest laten gaan en mij de eer te
beurt valt namens deze raad een kort woord tot onze jubilerende, en
tevens scheidende, gemeentesecretaris te mogen richten.
Bij het horen van deze uitnodiging stroomden mijn gedachten vol, maar
zie, mijn mond blijft stil als ik u, mijnheer Mertens, als persoon, en
uw veelzijdigheid omschrijven wil.
Ik beperk me dan ook graag tot datgene, zoals wij raadsleden u hebben
mogen ervaren.
Kenmerkend voor u als ambtenaar tegenover het raadslid was ongetwij
feld uw spontaneïteit, uw neutraliteit en uw objectiviteit. Spontaan,
zonder soesa, vond men in uw werkkamer steeds een gastvrij onthaal, een
gewillig oor, voor iedere vraag, voor elk probleem.
Grote waardering en dank namens alle fracties voor uw neutrale opstel
ling. Of men vanaf links, vanaf rechts of vanuit het midden u benader
de, u was en u bleef vraagbaak en klankbord voor elk gemeenteraadslid.
Met grote kennis van zaken, verworven door studie, maar meer misschien
nog door de jarenlange ervaring, wist u het raadslid vanuit een objec
tieve hoek die informatie te verschafen die men nodig had, nooit op
dringerig, wel aan het denken zettend, om zo een juiste meningsvorming
te bewerkstelligen. Kortom, u was een echte secretaris!
Als men op deze wijze, een wijze die respect afdwingt, inhoud en ge
stalte geeft aan zijn werk, blijven kwaliteiten niet onder de korenmaat
verborgen, mijnheer Mertens, en zo hebben dan ook vele Teteringenaren
op heel verschillend terrein van uw wijsheid mogen profiteren.