die men aan bestuurders stellen mag, rechtvaardigen dat. Al is er sinds
enkele jaren zeker een en ander ten goede veranderd, toch is de simpele
rekensom, dat het wethouderschap een x-aantal uren vraagt en dienovereen
komstig gehonoreerd dient te worden, in veel gevallen enigszins bezijden
de realiteit. Het beperkt zeker de mogelijkheden voor hén, die ook nog
moeten zorgen voor brood op de plank.
Toch meer vrouwen in dit vak dan? Zeker! Met het nodige improvisatievermo
gen in je gezin, kun je als vrouw uitstekend functioneren als bestuurder.
Denken hoef je niet persé achter een buro en lezen kun je ook thuis. Al
breidt de kring van vrouwelijke burgemeesters en wethouders zich gestaag
uit, toch durven velen de stap naar een openbaar ambt niet aan.
Maar ik geloof beslist, dat er voor vrouwen veel mogelijkheden liggen; je
kunt misschien toch wat gemakkelijker tijd vrijmaken; je bent dikwijls in
je gezin gewend aan organiseren en ook het zoeken naar oplossingen en com
promissen is je vaak niet vreemd. En dat zijn dingen, die je als bestuur
der van nut kunnen zijn.
Ik ben in het wethouderschap gestapt - voorzitter - vanuit een "dorpspar
tij". Daar hoor ik nogal eens laatdunkend over praten. Als het begrip
"dorpspartij" ingekleurd wordt als stiekem geregel in achterkamertjes en
veel heisa maken over niets of - nog erger - over persoonlijke belangen,
dan ben ik het helemaal eens met degenen, die daar schamper over doen.
Maar "dorpspartij" - een plaatselijke partij als u wilt - is anders. Ze
gaat uit van het dorp, de gemeente als geheel. Niet van individuele- of
groepsbelangen, maar van de gemeenschap zelf met zijn karakteristieke
eigenheid. Lokale partijen zijn niet maatschappij-veranderend of maat
schappij-beïnvloedend, zoals de opdracht van landelijke partijen veelal
is. Goede politiek vanuit een lokale partij heeft een eigen karakter en
heeft als toetssteen maar één element: het dorp zelf. Van nature is deze
vorm van politiek pragmatisch, wat wel eens leidt tot het verwijt, dat ze
niet duidelijk zou zijn. Maar veel meer dan voor landelijke partijen
haalbaar is, heeft een lokale politieke partij de mogelijkheden in te
spelen op de plaatselijke maatschappelijke structuur. Uiteraard moet er 'n
aantal voorwaarden aanwezig zijn om zo te kunnen functioneren: allereerst
een hele brede basis en daarmee ook een goed beeld van wat "het dorp" is;
maar ook een open oor voor interne en externe ontwikkelingen en een helde
re visie op wat regionaal en landelijk mogelijk is.
Als een lokale partij zó werkt, voorzitter, dan levert ze - samen met de
landelijke partijen - een waardevolle en eigen bijdrage aan het bestuur
van een gemeente. En dan is de stelling,- die ik onlangs opving en die mij
toch wel wat pijn deed - dat dit college- dat in deze samenstelling nu 4
jaar functioneert - toch in feite 'n CDA.-college is, onjuist.
Vanuit mijn eigen achtergrond heb ik mijn functie willen invullen, juist
en bewust vanuit het dorp en zeker niet met het vaandel van mijn landelijke
politieke partij boven mijn hoofd. En iedereen kan weten, dat dat géén CDA
vaandel is. Maar wél met respect voor de opvattingen van hen, die een an
der uitgangspunt hebben. Ik heb er geen dag spijt van gehad. Bovendien heb
ik mogen leren dat een College in een gemeente als Teteringen primair be
sturen moet en zich maar heel af en toe kan permitteren om echt "aan po
litiek" te doen.
"Besturen", dat heb ik ook steeds gevoeld als mijn eerste opdracht. U
- voorzitter - hebt dat zelf eens omschreven als "dienstbaar zijn". Daar
kon ik me helemaal in vinden. Besturen is voor mij niet geweest: de baas
spelen, maar veeleer luisteren en zoeken naar een juiste weg. Daarbij zijn
veel momenten van twijfel geweest, ook van onmacht. Maar altijd heb ik
binnen het forum dat "College" heet de ruimte gekregen om hardop te denken
en om argumenten uit te wisselen. Daarvoor ben ik u, voorzitter - en uw
- 11 -
