dat plan. Het CDA heeft dit wat afgeschermd en zegt dat voor haar die grote
herindelingsplannen niet direct noodzakelijk zijn. Dat heeft zij aan haar
achterban gezegd; binnenskamers (zo heeft hij begrepen van leden van Provin
ciale Staten) wordt ook daar anders gepraat. Dus De Dorpsgemeenschap moet
dan echt spreken van 'een partij', omdat de PvdA en ook de VVD, dat kan hij
gerust zeggen, consequent geweest zijn in de opvatting zoals die ongeveer
door Schampers is neergelegd. En raadslid Van Casteren heeft niet bedoeld,
wanneer hij spreekt over 'politieke partijen', de Partij van de Arbeid-
Teteringen, omdat de Partij van de Arbeid-Teteringen nog steeds geen
landelijk en provinciaal beleid kan maken.
Hij vervolgt zijn betoog. Uit de (ook meest recente) contacten met de ge
meente Terheijden is gebleken, dat deze gemeente vermoedelijk niets voelt
voor het samenvoegen van Teteringen en Terheijden. En als dat werkelijk zo
is, dan wordt de strijd van Teteringen voor het behoud van haar zelfstandig
heid zeer zwaar. Maar het is de moeite van het proberen waard.
De Partij van de Arbeid is zeer blij met het feit, dat het openbaar onder
wijs in Teteringen weer in de lift zit. De raad heeft diverse malen kenbaar
gemaakt, dat openbaar onderwijs voor Teteringen noodzakelijk is. Hij wil
wethouder Prince bedanken voor diens inzet en hij wenst het team van De
Springplank veel succes bij haar streven om de 80 leerlingen te bereiken.
Met het CDA is zijn fractie van mening dat een tweede toegang aan de Dr.
Hein Hoebenlaan voor het sportcomplex geen goede zaak is. Laat het college
niet denken dat fietsers en bromfietsers het shotveld nu ontzien, want daar
over moeten zij naar die ingang toe. En hij verwacht ook grote parkeerpro
blemen op de Dr.Hein Hoebenlaan. Hij betreurt, dat toegegeven wordt aan het
criminele gedrag van enkele jongeren van een bepaalde sportclub om, wanneer
de toegangspoort gesloten is, de bestaande omheining open te knippen.
Eens stonden er in Teteringen acht bollen, waarin inwoners van het dorp hun
afval konden deponeren. Doch dat kostte de gemeenschap geld en daarom zei
den drie fracties van deze raad, dat de meeste bolletjes konden ophoepelen;
dit ondanks het feit dat de bolletjes steeds goed gevuld werden en dat in
woners van Teteringen vonden, dat de gescheiden inzamelstructuur uit milieu
oogpunt noodzakelijk is. En nu zegt De Dorpsgemeenschap, één van de tegen
stemmers, dat inwoners wel degelijk bewezen hebben dat afval, dat niet in
de zakken thuishoort, daar gebracht moet worden waar het wél hoort.
Raadslid Van Casteren meent, dat hier een misverstand dreigt. De Dorpsge
meenschap was inderdaad tegen het langer handhaven van het bollenpark, om
dat het experiment liet zien dat niet de inzameling verkeerd liep, maar dat
er bij de bevolking een beeld werd opgeroepen dat niet meer klopte met de
werkelijkheid. Bijvoorbeeld de plastic-bol, waarbij het plastic in Bavel-
Dorst werd gestort; de diverse glasbollen die in één en dezelfde glasbak
verdwenen; de olie-bol, die niet op het terrein te handhaven was, de karton
bol, die niet aan de verwachtingen voldeed. Daarom heeft De Dorpsgemeen
schap gezegd: tegen dit experiment zeggen we nee, maar zij heeft gelijktij
dig aan het college gezegd mee te willen werken aan een inzamelstructuur,
die op andere wijze gestalte zou krijgen. Hij is dan ook blij, dat dit op
de plastic-bol na ook gebeurd is.
Raadslid Van de Kreeke heeft de notulen nog eens nagelezen van die gelegen
heid waarbij door drie fracties van de raad het voorstel werd goedgekeurd
om de bollen te laten verwijderen. De hoofdreden was deze: het Stadsgewest
stopte met financiële steun aan het college voor dit experiment. Daardoor
zou er een bedrag van ongeveer 20.000,door Teteringen moeten worden
opgehoest om de bollen te laten bestaan. En wat was nu de voornaamste reden
voor de drie fracties om de bollen te laten verdwijnen? Het bedrag van
20.000,
Raadslid Van Casteren zegt, dat dit een interpretatie was van dat moment.
Maar de interpretatie van zijn fractie was niet dat bedrag (dat natuurlijk
ook een rol speelde)maar daarnaast het niet functioneren van een aantal
-53-
