- 28 -
De inwoners van Teteringen moesten in dagblad De Stem van 11 december 1992
lezen, dat de gemeente Teteringen besloten had de zelfstandigheid als inzet
van de onderhandelingen te laten vallen en te kiezen voor een samengaan met
Terheijden. Alle inwoners inclusief het comité Teteringen Zelfstandig, dat,
mede in opdracht van de gemeente, als enige optie zelfstandigheid nastreef
de. De keuze van de gemeente was misschien een begrijpelijke poging, maar
niet bepaald olie op het anti-annexatievuurDoor afwijzing van dit idee
door Terheijden bleek het al ras een doodgeboren kind te zijn. Echter
Teteringen gaat richting Provinciale Staten door met flesjes melk opwarmen
en fruithapjes maken. In zijn nieuwjaarsboodschap noemde de burgemeester de
vergelijkingen van de optie Teteringen/Terheijden met een eenzijdige lief
desverklaring bijzonder simplistisch. Gedeputeerde Staten dacht zo blijk
baar over het hele Teteringse idee en maakte er in haar voorstel tot herin
deling van het stadsgewest Breda niet meer dan twee zinnen aan vuil. Was
het, toen dat op Goede Vrijdag van dit jaar bekend werd, geen zaak om uit
te kijken naar een andere oplossing?
Op 7 april schreef onze eerste burger in zijn herderlijk schrijven op de
voorpagina van Aller-Lei: "Ik ben benieuwd welke aktiviteiten ontplooid
moeten gaan worden, wanneer Gedeputeerde Staten hun mening naar buiten
gebracht hebben". Me dunkt, werd duidelijk, dat op die nieuwsgierigheid een
geduchte koerswijziging van ons gemeentebestuur het antwoord had moeten
zijn. Op 23 april werd de inspraakmogelijkheid tijdens de vergadering van
de commissie Bestuurlijke Organisatie op het Provinciehuis door de gemeente
Teteringen enkel gebruikt om de reeds verworpen optie als een Don Quichotte
te verdedigen. En ook deze actie werd pas achteraf aan de bewoners van ons
dorp bekend gemaakt, zodat zij, onwetend van hun mogelijkheid daarbij
aanwezig te zijn en zelfs in te spreken, zich niet bij de grote schare
protesterende inwoners van bijvoorbeeld Nieuw-Ginneken konden voegen.
Is het gebeurde slechts een spel om de schone schijn op te houden? Heeft de
politiek alles al geregeld en wordt onze gemeentelijke politici door hun
provinciale partijgenoten de wacht aangezegd, zo van: "Kies maar voor
Terheijden, iedereen begrijpt dat we daar niet op ingaan, jullie hebben
gedaan wat je kon en het richt verder niet echt schade aan."? Of is de
optie Terheijden een product van, zoals Sertillanges eens zei, geen tijd
voor bezinning hebben, is geen tijd hebben om te kijken waar we heen gaan,
omdat we het te druk hebben met er te komen? Ligt de oorzaak bij het
laatste, dan wordt het nu toch tijd tot bezinning te komen.
Provinciale Staten komen pas in juli met uitgewerkte voorstellen voor
herindeling van ons gebied. Voor die tijd kunnen we dus nog actie onderne
men, wanneer we echt niet bij Breda willen. Als we uitgaan van de denkwijze
van ons provinciebestuur, dat schaalvergroting en centralisatie van het
bestuur wil, is na annexatie van ons dorp door Breda de optie samenvoeging
bij Oosterhout de enige aanvaardbare.
Reeds op 29 september 1992 liet wethouder Schoenmakers van Oosterhout
namens het gehele college, in een reactie op mijn asielaanvraag, weten dat
de beste oplossing voor Teteringen zou zijn, dat zij bevordert om niet door
een Groot-Breda te worden opgeslokt, zich bekeert tot een Niet-Zo-Groot-
Oosterhout. De deur naar overleg hierover stond open. Dat werd nog eens
benadrukt in een gesprek dat het Teteringse college begin februari van dit
jaar met het Oosterhoutse had. Wanneer u verder de notitie "Herindeling
naar de maat van Teteringen" zoals gepubliceerd in de Aller-Lei van 15
december 1992 neemt en overal waar de plaats Terheijden genoemd wordt
Oosterhout leest, zult u opmerken dat er in geen van de gevallen onzin komt
te staan.
In het debat over de gemeentelijke herindeling van 15 februari, georgani
seerd door de Juniorkamer in Breda, beloofde CDA fractievoorzitter in
Provinciale Staten Houben, dat de provincie bij afwijzing van voorstellen
tot samenvoeging van gemeenten, aangedragen en gesteund door die gemeenten,
zware argumenten zou moeten aanvoeren. Er is een partner, die met Teterin
gen verder wil. Wordt het dan nu onderhand geen tijd om de uitgestoken hand
te grijpen? Of durft ons gemeentebestuur een eerder genomen standpunt,
geuit richting provincie, niet te wijzigen? Battista zei ooit al: "Niets
heeft zoveel levens als een fout die je weigert te herstellen".
Wanneer u, dierbare bestuurders, wat dit aangaat geen actie onderneemt,
begin ik uw voornemen om Teteringen uit de handen van Breda te houden zwaar
te betwijfelen. Dan wordt van een nog groter belang dat het georganiseerde
bedrijfsleven van Brabant haar zin krijgt en de herindeling op een laag
pitje wordt gezet. Teteringen kan dan nog een nieuwe gemeenteraad kiezen,
