Raadslid Van Casteren complimenteert het Platform Gehandicapten
Teteringen, dat een grote bijdrage heeft geleverd aan de discussie in
de commissie en erin geslaagd is zich binnen korte tijd te verdiepen
in deze moeilijke materie. In de commissievergadering had werkelijk
ieder-een inbreng, waardoor dit goede resultaat werd bereikt. Tot zijn
tevredenheid kan hij constateren, dat de opmerkingen en voorstellen,
die zijn fractie mede met andere heeft ingebracht, nu terugkomen in
het voorstel. De vraag, die De Dorpsgemeenschap heeft gesteld over de
eigen bijdrage met betrekking tot voorzieningen, zoals een rolstoel
e.d., kan spreker echter niet terugvinden.
Zijn fractie houdt haar zorgen over de open-eind-financiering van dit
stuk. Men heeft te maken met een verordening, waarmee men min of meer
in het diepe springt. Het is niet bekend voor welke financiële verras
singen men nog komt te staan: een bejaardencentrum als Zuiderhout zou
met name sterk kunnen drukken op het budget van een kleine gemeente
als Teteringen.
Hij heeft nog een kritische opmerking. Het uitgangspunt was: consensus
bereiken in de regio. Begrijpelijkerwijs is de inbreng van Breda
daarin groot geweest en dat hoort uiteraard ook zo. Toch ware het hem
liever geweest dat het vaststellen van deze verordening wat meer
gelijkmatig met Breda was verlopen. Nu heeft het er de schijn van, dat
de verordening daar lag en door gemeenten als Teteringen alleen maar
gevolgd kon worden, en waarin weinig of niets veranderd kon worden.
Die schijn had mogelijk vermeden kunnen worden. Gelukkig is men erin
geslaagd nog veranderingen aan te brengen die ten goede zullen komen
aan de gehandicapten in Teteringen.
Raadslid Adriaansen complimenteert het college met deze ontwerp
verordening. De commissie Welzijn heeft uitvoerig beraadslaagd over de
gevolgen van de invoering ervan. Het Gehandicaptenplatform heeft goed
werk geleverd door onduidelijkheden in de concept-verordening naar
voren te brengen. Het theoretische werk is achter de rug; nu de
praktijk. Die laat zich niet altijd dwingen in regels. Er zijn nog
onduidelijkheden ten aanzien van de verstrekkingen aangaande de
rolstoelen. Kan het college zeggen wanneer daarover meer zekerheid
komt? Ook de vervoersregelingen zijn volgens spreker nog niet af
geregeld. Wat blijft er voor de gehandicapte over om vervoer buiten de
regio te betalen? In de commissie is geantwoord, dat het totaalbudget
voor een gehandicapte 1.600,is. Moet er dan 1.100,weggedra
gen worden aan regiovervoer en blijft er dan 500,over voor
specifiek vervoer buiten de regio? Als dit waar is, kan het college
zich dan voorstellen dat er situaties zijn, die in het bijzonder
bekeken moeten worden en gaat hiervoor dan de hardheidsclausule op?
Vele ouderen hebben schroom om voorzieningen waarop zij recht hebben
aan te vragen bij de gemeente. Liever blijven zij dan thuis om mobiel
aan het maatschappelijk leven deel te kunnen nemen. Meermalen is in de
raad al gesproken over actief benaderen van de ouderen om meer bekend
heid te geven aan voorzieningen, vallende onder deze verordening (maar
dat geldt ook voor de Bijzondere Bijstandsregeling in Teteringen). Hoe
denkt het college de toepassing van deze regeling onder de aandacht te
brengen?
Raadslid Valk zegt dat hij in de commissie akkoord is gegaan, behou
dens de verhuisplicht, die uit de verordening gehaald diende te
worden, en de bijstelling van het percentage financiële tegemoetkoming
woningaanpassing; de verhoging is 10% en verruiming woonvoorziening in
verband met eventuele sociale en/of emotionele problemen. Het college
heeft besloten de adviezen van de commissie over te nemen. Houdt dit
nu in, dat dit in elk geval in de verordening van Teteringen komt te
staan, dus verschillend van de verordeningen in de totale regio? Of
moet afgewacht worden, of dit werkelijk wordt overgenomen.
Hij vindt deze regeling voor de gehandicapten een teruggang en het
wordt weer op het bordje van de gemeenten gelegd. Hij pleit voor veel
soepelheid bij de toepassing van de regeling, zodat de gehandicapten
niet in de steek worden gelaten.
Raadslid Van Hasselt-Blankers merkt op, dat de WD akkoord gaat met de
wijze van behandeling in de commissie. Er is ruim tijd voor uitgetrok
ken en de belangenorganisaties hebben op soepele wijze hun bezwaren
naar voren kunnen brengen; een groot voordeel van het wonen in een
kleine gemeente. Haar fractie kan zich vinden in de overeengekomen
wijzigingen inzake het schrappen van de verhuisplicht en het verhogen
van de financiële tegemoetkoming voor woningaanpassingen met 10%. Zij