woonwijk veroorzaakt natuurlijk voor de buurtbewoners enige
hinder (lawaai, kwajongensstreken, het gebruik van fietsen
op trottoirs e.d.) doch aan de andere kant wordt de aantrek
kelijkheid van de wijk veelal juist bevorderd door de aan
wezigheid van die school. Evenzo zal de aanwezigheid van een
fabriek enige hinder veroorzaken, doch diezelfde fabriek biedt
werkgelegenheid en welvaart aan een aantal mensen, waardoor da
aanwezigheid van het bedrijf niet alleen geduld, doch dikwijls
zelfs bevorderd zal worden.
Hst vorenstaande brengt met zich mede, dat enige hinder van
mensen in een dichtbevolkt gebied onvermijdelijk is, terwijl
daarentegen de aanwezigheid van mensen in het algemeen ook
positief is te waarderen. Het gaat er echter om te voorkomen,
dat de door die mensen noodzakelijkerwijze veroorzaakte hinder
onevenredig groot en onaanvaardbaar wordt.
De bestrijding van deze ernstige, onaanvaardbare hinder, ook
wel aan te duiden roet "overlast" zullen wij in het hiernavol
gende tot onderwerp nemen, wanneer wij spreken over milieubeheer.
Bij het milieubeheer gaat het erom het evenwicht 'te vinden tus
sen de voorwaarden en gevolgen van de welvaart enerzijds en de
wensen on verlangens ten aanzien van het welzijn anderzijds.
Is dit evenwicht aanwezig, dan maakt niemand zich zorg over
het milieu, zoals blijkt uit de historie en bovendien nog uit
de huidige situatie in de derde wereld, alwaar naast gebrek
aan velvaart eigenlijk geen grote klachten over milieuveront
reiniging in de door ons bedoelde zin worden geuit.
Het door ons bedoelde evenwicht kan worden verstoord door al
lerlei zeer verschillende factoren, waarvan mogen worden ge
noemd:
1. tekort aan werkgelegenheid;
2. afwezigheid van passende onderwijsmogelijkheden;
3. gebrek aan voldoende dienstverlening: winkels, banken, me
dische voorzieningen enz.
4. het mankeren van culturele voorzieningen: theaters', concert-
