bijl. nr. 233 -7- Deze gedachte werd ingegeven door de omstandigheid, dat het bestuurslidmaatschap van het Stadsgewest een veel tijd vra gende aangelegenheid wordt, zodat een full-time voorzitter uit dien hoofde ter sprake is gekomen. Maar daar staat tegenover, dat een benoeming van een full time voorzitter - los van de gemeenten - zou betekenen, dat i men verder af komt te staan van de idee van het verlengd locaal bestuur. Naar ons gevoelen behoeft thans de plaats en functie van de voorzitter geen wijziging te ondergaan. Ad. 3.3. In het voorgaande gingen wij ervan uit, dat het Stadsgewest een vorm is van verlengd locaal bestuur, waarbij uiteraard de besturen van de deelnemende gemeenten - die immers be voegdheden inleveren (en de kosten - althans voor een belang rijk deel - moeten betalen) - een flinke gemeentelijke vinger in de pap moeten hebben. De wijze van samenstelling van de stadsgewestraad (zie onder ad31wijst in die richting. Doch ook binnen-gemeentelijkdus binnen het bestuur van de gemeente Breda heeft een en ander consequenties. Immers het moet ook voor het college en voor de raad van Breda mogelijk zijn ae vinger aan de stadsgewestelijke pols te houden. In principe zit het stadsgewestraadslid a titre personnel zon der de verplichting verantwoording aan raad of college af te leggen. Deze verplichting zou echter bij het besluit tot aan wijzing van een raadslid als gewestraadslid kunnen worden ge ïntroduceerd Dit zou kunnen betekenen, dat wanneer bijvoorbeeld de gemeente raad van Breda een lid aanwijst als lid van de stadsgewestraad daarbij bepaald wordt, dat dit lid bijvoorbeeld één keer per jaar verslag doet van hetgeen hij in zijn stadsgewestelijke functie heeft verricht. Aanvaarding van de aanwijzing tot lid van de stadsgewestraad betekent dan tevens aanvaarding van de hier aangeduide verplichting. Een dergelijke regeling zou ook kunnen worden getroffen voor het college-lid (de college leden) die worden aangewezen.

Raadsnotulen en jaarverslagen

Breda - Bijlagen bij de notulen van de gemeenteraad | 1979 | | pagina 1170