9
bijl. nr. 91
Appellant is van mening dat de gemeente geen rekening
heeft gehouden met het bezwaar, dat bij realisering van
bebouwingsmogelijkheden op het middenterrein er voor de
omliggende percelen afwateringsproblemen ontstaan.
Van oudsher waren voor afwatering een aantal sloten aan
wezig. Bij de realisering van het uitbreidingsplan na
1960 zijn de sloten geheel of grotendeels vervallen. Te
verwachten is dat bij bebouwing van het binnenterrein
een ophoging daarvan zal plaatsvinden, hetgeen ook al
is geschied bij een recente uitbreiding van een der per
celen dat aan het binnenterrein is gelegen.
Appellant heeft voor dit punt reeds aandacht gevraagd
in brieven aan de dienst openbare werken d.d. 26 februari
en 7 mei 1980. Appellant is van mening dat de gemeente
zich in het geheel van dit bezwaar niets aantrekt.
Appellant stelt daarmede niet akkoord te kunnen gaan.
Er dient .naar zijn mening ook een regeling voor de af
watering te worden getroffen, hetzij in de plantekening
hetzij in de voorschriften.
Appellant stelt dat in artikel 12 van de voorschriften
ten onrechte regels gegeven worden ten aanzien van de
beroepsmogelijkheid. Appellant stelt dat voor dergelijke
regels naast het bepaalde in de wet op de ruimtelijke
ordening en de daarop bestaande jurisprudentie geen reden
of rechtsgrond bestaat en artikel 12 overbodig is.
Appellant stelt dat het algemeen belang bij het onderhavige
ontwerp-bestemmingsplan slechts in geringe mate is betrok
ken maar zoveel temeer de particuliere belangen van degene
die het binnenterrein heeft gekocht.
Met betrekking tot de ingediende bezwaarschriften merken
wij het volgende op.
Het ontwerp-bestemmingsplan is gebaseerd op een door de
architect opgesteld bebouwingsplan waartegen van de zijde
van ons college geen bezwaar bestond en in feite ook thans
niet bestaat. In de motivering van het besluit van de
Kroon over een of twee eengezinswoningen wordt gesteld
dat dit aanvaardbaar is gelet op de afstand tot de omlig
gende woningen. De Kroon is van oordeel dat de rust en
de woonvrijheid van de omwonenden niet op onaanvaardbare
wijze zal worden aangetast. Wij zijn van oordeel dat het
voorstel zich verdraagt met de strekking van genoemd konink
lijk besluit.
Met betrekking tot de bestemming "woondoeleinden Em" voor
het perceel gelegen op de hoek Ruitersboslaan-Montenspark
werd aan de architect medegedeeld, dat indien tegen het
ontwerp-bestemmingsplan voor dit gedeelte bezwaren werden
ingediend de bestemming gewijzigd zou worden in de bestem
ming "woondoeleinden Eo".
Gezien de aard en de hoeveelheid van de ingediende bezwaar
schriften zijn wij van oordeel dat het aanvankelijk voorge
stelde aantal te bouwen woningen op het binnenterrein
