Toelichting op de Legesverordening Breda 1997
4
Raadsbesluit vervolg/22 a
A. ALGEMEEN
De legesverordening is gebaseerd op artikel 229, eerste lid, aanhef en
onderdeel b, van de Gemeentewet. Het begrip "rechten" in artikel 229
van de Gemeentewet omvat mede de leges. Vanaf 1 januari 1995 komt het
begrip "leges" niet meer voor in de Gemeentewet. De reden hiervan is
dat er geen wezenlijke verschillen bestaan tussen leges en andere
rechten. In deze verordening is er evenwel voor gekozen de rechten
"leges" te blijven te blijven noemen, omdat het hier gaat om een inge
burgerd en herkenbaar begrip. Bovendien gaat het in vrijwel alle
gevallen om het in behandeling nemen van aanvragen en vergunningen
e.d. en om het verstrekken van documenten.
Basis voor deze verordening is geweest de modelverordening leges,
zoals deze door de Vereniging van Nederlandse Gemeenten in overleg met
het Ministerie van Binnenlandse Zaken tot stand is gekomen. De leges
verordening bestaat uit twee gedeelten, namelijk de verordening zelf
met de formele en materiële bepalingen en de tarieventabel met een
omschrijving van de belastbare feiten en de tarieven. Deze opzet is
gekozen omdat wijzigingen van tarieven op een eenvoudige wijze in de
tarieventabel zijn te verwerken zonder dat de onderlinge samenhang van
de artikelen in de verordening verloren gaat.
B ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING
Artikel 1 Begripsomschrijvingen
Om duidelijkheid te scheppen over de inhoud van een aantal in de
tarieventabel voorkomende begrippen is in artikel 1 hiervan een
omschrijving opgenomen.
Artikel 2 Belastbaar feit
De verordening kent zeer uiteenlopende diensten waarvoor leges worden
geheven. Het is daarom niet mogelijk in artikel 2 een algemene om
schrijving van het belastbare feit op te nemen die betrekking heeft op
alle in de heffing te betrekking diensten. Naast de in artikel 2 opge
nomen algemene omschrijving van het belastbare feit, is voor iedere
dienst afzonderlijk een verdere omschrijving van het belastbare feit
in de tarieventabel opgenomen.
Artikel 3 Belastingplicht
Vanwege het uiteenlopende karakter van de verschillende diensten is
gekozen voor een ruime omschrijving van de belastingplicht, om te
voorkomen dat in bepaalde situaties geen belastingplichtige zou kunnen
worden aangewezen. Vanuit de systematiek van deze verordening ligt het
voor de hand in eerste instantie de aanvrager van de dienst in de
heffing te betrekken. Indien het niet mogelijk is een aanvrager als
